همیشه اولین نفر باشید! برای اطلاع از آخرین تخفیفها و جدیدترین کالاها در خبرنامه ثبتنام کنید.
مخلوط چای سیاه و بهارنارنج کیسه ای نیوشا
1- تنظیم ضربان قلب
در پژوهشی اثر غلظت‌های مختلف اسانس این گیاه، روی خواص الکتروفیزولوژیک گره دهلیزی بطنی (جریان الکتریکی در قلب پس از عبور از دهلیزها و رسیدن به بطن ها باید از ساختاری به نام گره ی دهلیزی- بطنی عبور کند) با کمک مدل گره دهلیزی- بطنی و همچنین نقش حفاظتی اسانس بهارنارنج در آریتمی (ضربان نامنظم قلب) در خرگوش مطالعه شد. سه گروه مورد آزمایش قرار گرفتند که در هر گروه 6 و جمعا 18 خرگوش بررسی شد. نتایج این تحقیق بیانگر تأثیر معنی‌دار غلظت‌های مختلف عصاره‌ی گیاه در افزایش پارامترهای الکتروفیزولوژیک پایه‌ی (زمان هدایت دهلیزی- بطنی، زمان تحریک ناپذیری کارکردی) گیاه است. به صورتی که زمان هدایت دهلیزی- گره‌ای در غلظت 0/3 (میلی لیتر بر لیتر) از 3/6±32/6 میلی ثانیه به 6/08 ±40 میلی ثانیه و زمان FRP (زمان تحریک ناپذیری کارکردی) از 5/1±147 به 3/6±166/6 میلی ثانیه افزایش معنی‌داری نشان داد. این تحقیق نشان می‌دهد که بهارنارنج به تنظیم ضربان قلب کمک می‌کند.
2- کاهش اضطراب و استرس
در مطالعه‌ای بالینی، اثر عصاره‌ی بهارنارنج بر استرس در زنان نخست‌زا بررسی شد. نتایج این آزمایش نشان داد که رایحه درمانی با بهارنارنج، سبب کاهش اضطراب زایمان می‌شود. اسانس‌های روغنی با تحریک مسيرهای بویایی در سيستم ليمبيک مغز، باعث بهبود روحيه و کاهش سطح اضطراب در طول زایمان می‌شود. این اسانس‌ها، از راه تنفس جذب می‌شوند و می‌توانند بر آنزیم‌ها، کانال‌ها و گيرنده‌های یونی اثر بگذارند، منجر به تحریک مغز، تسكين اضطراب و افزایش جریان خون مغز شوند و آثار ضد افسردگی داشته باشند. این اسانس‌های روغنی قادرند از طریق تنفس، از سد خونی - مغزی عبور کرده و با گيرنده‌های سيستم عصبی مرکزی وارد عمل شوند.
اخلاقی و همکاران مطالعه‌ای با هدف بررسی مقایسهی اثر بهارنارنج و دیازپام در کاهش اضطراب پیش از عمل جراحی انجام دادند. تعداد 60 بيمار 48-14 ساله‌ی مراجعه کننده برای عمل جراحی انتخاب و بطور تصادفي به دو گروه 30 نفره تقسيم شدند. 2 ساعت پیش از عمل به گروه 1، میزان 100 سی سی عرق بهارنارنج و به گروه 2 محلول يک عدد قرص 5 میلی‌گرم ديازپام در100 سی‌سی آب بصورت خوراکی داده شد. ميزان اضطراب بيماران و علائم حياتی آنها را پیش و دو ساعت پس از دريافت دارو ثبت کردند. نتایج نشان داد که ميزان اضطراب پس از مصرف دارو، در هر دو گروه مصرف کننده‌ی عرق بهارنارنج و مصرف کننده‌ی دیازپام کاهش یافت. با توجه به این نتايج، می‌توان بهارنارنج را يک پيش داروی مؤثر برای کاهش اضطراب بيماران پیش از عمل جراحی دانست.
3- تنظیم فشار خون
پژوهشی که سال 2012 در نشریه‌ی Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine منتشر شد، آثار استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج بر پرفشاری خون و سطح کورتیزول بزاق در 83 فرد مبتلا به فشار خون بالا به مدت 24 ساعت را بررسی کرده است. برپایه‌ی این پژوهش، استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج به‌طور چشمگیری فشار سیستولیک و دیاستولیک خون را کاهش می‌دهد. غلظت کورتیزول بزاقی (هورمون کورتیزول در واکنش به استرس ترشح می‌شود) هم به میزان چشمگیری کاهش یافت. این مطالعه نشان می‌دهد که استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج تأثیر مثبتی بر فشار خون و کاهش استرس دارد.
4- ضد میکروب
براساس تحقیقات، اسانس روغنی بهارنارنج خاصیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی دارند. پژوهشی منتشر شده در مجله Pakistan Journal of Biological Sciences نشان می دهد که اسانس روغنی بهارنارنج به جزء باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، در برابر سایر باکتری‌های مورد آزمایش (به خصوص باکتری سودوموناس آئروژینوزا)، همچنین دو نوع مخمر و سه نوع قارچِ مورد آزمایش، خاصیت ضد میکروبی دارد. براساس این مطالعه اسانس روغنی بهارنارنج فعالیت ضدقارچی بسیار قوی در مقایسه با آنتی بیوتیک نیستاتین (آنتی بیوتیک استاندارد) نشان داد.
مخلوط چای سیاه و نعناع کیسه ای نیوشا
1- بهبود عملکرد دستگاه گوارش
در پژوهشی روی نمونه های حیوانی مشخص شد که منتول نعناع از پوشش داخلی معده در برابر اثرات منفی داروهای مسکن و الکل محافظت می کند و نقش بالقوه ای در جلوگیری از ایجاد زخم معده ناشی از مصرف الکل یا زیاده روی در مصرف مسکن ها دارد. یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 107 خانم که سزارین شده بودند در شهرستان سبزوار انجام شد. پیش از مصرف دارو، صداهای روده شنیده شد. سپس برای بیماران، دارو و دارونما به میزان 40 قطره در 30 سی سی آب در 3 نوبت تجویز کردند. براساس این نتایج، مصرف عصاره ی نعناع خروج گاز از معده را کاهش می دهد.
نورالدینی مطالعه ای با عنوان تأثیر عرق نعناع بر میزان ترشح اسید معده ی موش صحرایی نر در سال 1383 در کاشان انجام داد. این تحقیق روی 60 موش صحرایی نر انجام شد. یافته ها نشان داد، میزان ترشح اسید معده در موش های دریافت کننده ی عرق نعناع کاهش معنی داری نشان می دهد. عرق نعناع با دوز 9 میلی گرم بر کیلوگرم اسید معده را به میزان چشمگیری کاهش داد که با افزایش دوز مصرفی بر تأثیر عرق نعنا، بسیار افزوده شد. نتایج نشان داد که مصرف خوراکی عرق نعناع موجب کاهش برگشت پذیری اسیدمعده ی موش صحرایی می گردد و به کارگیری آن در بیماران مبتلا به مشکلات گوارشی، برای کاهش مصرف آنتی اسید توصیه می شود.
2- ضد التهاب
نتایج پژوهش روی موش های آزمایشگاهی نشان می دهد که نعناع اثر ضددرد دارد. از این روی، مشابه داروی ایندومتاسین(داروی ضد التهاب) عمل می کند.پژوهشی منتشر شده در مجله ی علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان اثر ضددردی و ضد التهابی عصاره ی نعناع روی موش های آزمایشگاهی را بررسی کرد. در این آزمایش عصاره در دوزهاي20 ،40 ،60 ،90 و120 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی به موش ها تزریق شد. سپس اثر ضد درد و ضد التهابی آن با استفاده از تست هاي فرمالین و گزیلن تعیین گردید. نتایج حاصل از تزریق عصاره ی آبی نعناع و مقایسـه ی آنهـا بـا گروه شاهد، تأثیر معنی داري در کاهش التهاب و کاهش درد در فاز مزمن نشان داد. همچنین گزارش شده که منتول موجود در عصاره ی آبی نعناع، جریان و انتقال سیگنال درد را مهار می کند و منجر به کاهش احساس درد می شود. احتمال دارد آثار ضد التهابی عصاره ی نعناع به دلیل مهار سیستم هاي آنزیمی از قبیل مسیرهاي سیکلواکسیژناز و 5 -لیپواکسیژناز در متابولیسم آراشیدونیک اسید(ماده واسطه ی التهاب) باشد.
3- ضد آندروژن
ازدياد آندروژن، وضعيت پاتولوژيكی در زنان است كه ابتدا به صورت عضلانی شدن بدن بروز می كند. پرمويی رايج ترين عارضه ای است كه همراه ازدياد آندروژن مشاهده مي شود. پژوهش های اخیر در ترکیه نشان داده که دم کرده ی نعناع دارای خواص ضد آندروژنی است. خاصیت ضد آندروژنی نعناع با تأثیر بر استرس اکسیداتیو و کاهش ترشح گنادوتروپین ها از هیپوفیز در ارتباط است. گنادوتروپین ها گیرنده ی پروتئینی را فعال کرده، باعث ارتقاء آنزیم کلسترول سنتتاز می شوند. کلسترول و LH در تولید تستوسترون نقش دارند. نعناع با کاهش دسترسی به کلسترول و LH، سبب کاهش تستوسترون می شود.
گارنت در سال 2010 در پژوهشی نشان داد که چای نعناع در کاهش آندروژن ها مؤثر است و اثر ضد آندروژنی آن در سندروم تخمدان پلی کیستیک ثابت شد. نتایج این پژوهش نشان داد میانگین تستوسترون آزاد و توتال و دهیدروتستوسترون سولفات به طور معنی داری در گروه دریافت کننده ی نعناع نسبت به دارونما کاهش یافته است.
آکداگن و همکاران در سال 2007 پژوهشی با عنوان« اثر چای نعناع بر سطوح آندروژن زنان مبتلا به هیرسوتیسم» انجام دادند.41 خانم مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک وارد این پژوهش شدند. این افراد روزانه، به مدت 5 روز، دو فنجان چای نعناع مصرف کردند. نتایج نشان داد پس از مصرف چای نعناع، از میزان تستوسترون آزاد به طور معنی داری کاسته شد. کومار و همکاران در سال 2008 در پژوهشی با عنوان«نعناع و تأثیر آن بر استرس اکسیداتیو هیپوتالاموس و آنتی آندروژنهای بیضه در موش نر و تغییر سطح هورمون ها و آنزیم ها» به این نتیجه رسیدند که نعناع دارای خواصی است که سبب کاهش استرس اکسیداتیوها می شود و بدنبال آن ترشح گنادوتروپین از هیپوفیز کاسته شده ودر نتیجه تولید تستوسترون کم می شود.
4- ضد میکروب
پژوهشی با هدف مطالعه ی«ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی اسانس و عصاره ی آبی نعناع بر رشد باکتری های Escherichia coli ، Staphylococcus aureus انجام شد. این دو باکتری عامل ایجاد کننده ی بسیاری از آلودگی های باکتریایی در علم پزشکی و صنعت غذایی هستند. در این مطالعه بررسی حساسیت باکتری ها به اسانس و عصاره در سه غلظت صفر ،50 و 100 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس نعناع از رشد هردو باکتری به طرز چشمگیری جلوگیری می کند. در این بررسی مشخص شد، باکتری Escherichia.coli حساسیت بیشتری نسبت به عصاره و اسانس نعناع در مقایسه با Staphylococcus aureus از خود نشان داد، ضمن اینکه افزایش غلظت اسانس و عصاره سبب افزایش اثر بازدارندگی بر رشد باکتری ها می شود به گونه ای که اختلاف معنی داری بین غلظت 50 و 100 است.
سینگ و همکارانش در سال 2011 پژوهشی با عنوان« اثر آنتی اکسیدانی و ضد باکتریايی نعناع» انجام دادند. این پژوهش نشان داد که روغن نعناع اثر ضدباکتریایی قوی داشته که می توان آن را با اثر آنتی بیوتیکی جنتامایسین برابر دانست.پژوهشی دیگر در سال 1999روي 66 نفر با سابقه ی ویروس تبخال انجام گرفت که حداقل چهار بار در سال دچار این بیماري می شدند. نتایج حاکی از آن بود که استفاده از عصاره ی الکلی نعناع باعث مقاومت بیشتر نسبت به این بیماري شد، و دوره ی التیام در بیماران را هم کوتاه تر کرد.
5- تسکین علائم سرماخوردگی
پژوهش ها نشان می دهد که منتول نعناع داروی طبیعی ضد احتقان است و به از بین بردن مخاط و خلط گلو کمک می کند. منتول همچنین اثر خنک کننده دارد و به ویژه به صورت دمنوش به تسکین گلو درد کمک می کند. همچنین خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی نعناع به تسکین التهاب دستگاه تنفسی در افراد مبتلا به آسم و مشکلات تنفسی و تسکین احتقان و سرفه و آلرژی مرتبط با سرماخوردگی کمک می کند. براساس مطالعات مرکز پزشکی دانشگاه مریلند نوشیدن 4 تا 5 فنجان چای نعناع در روز، بین وعده های غذایی، گلودرد و سرفه را تسکین می دهد. پژوهش دیگری نشان می دهد که اسید رزمارینیک نعناع تولید لکوترین را مهار می کند و از خطر ابتلا به بیماری رینیت آلرژیک می کاهد.6- ضد درد
مطالعه ی كارآزمايی بالينی دو سوكوری هم، با هدف تعيين تأثیر اسانس نعناع بر شدت درد پس از سزارين، در شهر سبزوار انجام گرفت. در اين تحقيق ١٠٧ زن سزارين شده(٤٧ نفر گروه دارونما،٦٠ نفر گروه دارو) را مطالعه کردند. دارو و دارونما به ميزان ٣ دوز ٤٠ قطره ای هر ٢٠ دقيقه به زنان خورانده شد و با استفاده از مقياس ديداری، ميزان تأثير اسانس نعناع بر شدت درد ارزيابي شد. یافته ها نشان داد كه ميزان شدت درد در گروه دارو نسبت به گروه دارونما در٢٠ دقيقه ی دوم و٢٠ دقيقه ی سوم و ١٢٠ دقيقه پس از مصرف عصاره ی نعناع به طور معني داری كاهش داشت.
مخلوط چای سیاه و بادرنجبویه کیسه ای نیوشا
1- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
اثرات آنتی اکسیدانی بادرنجبویه به سبب وجود ترکیبات فنلی از جمله رزمارینیک اسید در آن است. اثر آنتی اکسیدانی این ترکیبات چند برابر بیشتر از ویتامین C است. ترکیباتی مثل لینولئیک اسید، کارنوسیک اسید، اوروسولیک اسید هم در عصاره ی این گیاه هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.
2- تقویت حافظه
نتایج آزمایشی نشان داد که بادرنجبویه می تواند اختلالات یادگیری ناشی از سرب را بهبود بخشد. خاصیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه و تمایل ترکیبات آن برای باند شدن با رسپتورهای نیکوتینی، موسکارینی و به ویژه کولینرژیک و مهار آنزیم کولین استراز در بافت کورتکس مغز انسان می تواند بر عملکردهای شناختی تأثیر بگذارد و در درمان اختلالات حافظه و سایر بیماری های مرتبط با سیستم عصبی هم مؤثر واقع شود. در آزمایشی دیگر، محققان مشاهده کردند استفاده از بادرنجبویه باعث تقویت حافظه در افراد مبتلا به آلزایمر شد. این اثر بادرنجبویه می تواند به دلیل محتوای آنتی اکسیدان آن باشد.
3- کاهش اضطراب و استرس
رزمارینیک اسید، اورسولیک اسید و اولئانولیک اسید استخراج شده از بادرنجبویه، بازدارنده های فعالیت آنزیم GABA-T (گابا ترانس آمیناز) هستند. محققان، سازوکار عمل آرامش بخشی بادرنجبویه را اثر این گیاه بر مسیر گابارژیک می دانند که در آن، ترکیبات مذکور از فعالیت GABA-T جلوگیری می کنند و سبب بیشتر در دسترس بودنِ GABA(یک میانجی عصبی مهم) در مغز می شوند.
4- ضد تشنج
عصاره ی بادرنجبویه به دلیل دارا بودن ژرانیول با اثرات خواب آوری و ضدتشنجی و همچنین کافئیک اسید با اثرات ضدتشنجی، اثر آرامش بخشی بر سیستم عصبی دارد. آرامش بخشی عصاره ی بادرنجبویه ناشی از عملکرد گابا در سیستم اعصاب مرکزی است که در آن ماده ی مؤثر، به جایگاه بنزودیازپین روی گیرنده ی گابای A متصل می شود. چنین به نظر می رسد که برخی از فلاونوئیدها روی بعضی از نرون های مهاری اثر می کنند و موجب تقویت این سیستم مهاری می شوند.
5- تسکین زخم معده
در آزمایشی، عصاره ی بادرنجبویه باعث بهبود زخم معده در موش های صحرایی شد. مشاهده شد که عصاره ی برگ های این گیاه باعث بروز پاسخ ایمنی در موش می شود. این عصاره با تعدیل سیستم ایمنی می تواند در روند بهبود زخم تاثیرگذار باشد. عصاره ی بادرنجبویه هم، به سبب داشتن خاصیت ضد التهابی می تواند مانع گسترش زخم و کاهش التهاب معده شود. فلاونوئیدها با داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی، رادیکال های آزاد را خنثی کرده و به مهار زخم کمک می کنند. فلاونوئیدها زخم های نکروز عمیق را دفع و از ورقه ورقه شدن اپی تلیوم(بافت پوششی) جلوگیری می کنند.
6- بهبود عملکرد کبد
در پژوهشی که نتایج آن درمجله ی زیست شناسی جانوری منتشر شد، عصاره ی بادرنجبویه با کاهش فعاليت آنزیم ALT(آلانین آمینوترانسفراز) اثر محافظتی خود بر کبد را نشان داد. ALT آنزیمی است که به طور طبیعی در کبد وجود دارد و در نتیجه ی آسیب کبدی وارد خون می شود. شاید بتوان گفت این اثر بادرنجبویه به خاطر وجود آنتی اکسیدان ها است زیرا آنتی اکسیدان ها نقش بسیار مهمی در محافظت از اندامهای داخلي بدن به ویژه قلب و کبد دارند.
7- ضد درد
مکمل گياهی بادرنجبویه در آزمایشی توانست در کاهش شاخص التهابی ناشی از دويدن در سرازيری و احساس درد مؤثر باشد. محققان معتقدند بادرنجبویه با بلوك کردن گیرنده های آدنوزینی در انتهای نورون های حسی عضلات، باعث کاهش درد می شود.
8- ضد سرطان
محققان اثر اسانس بادرنجبویه و ترکیب اصلی آن سیترال را بر لاین های سلولیGBM (یک تومور بدخیم در سیستم عصبی) بررسی کردند. براساس یافته های منتشر شده در ژورنال Cancer Investigation، هم اسانس بادرنجبویه و هم سیترال، باعث کاهش طول عمر سلول های GBM و آپوپتوزیس (مرگ برنامه ریزی شده ی سلول) در این سلول ها شدند. براساس این یافته ها، اسانس بادرنجبویه به سبب وجود سیترال در آن، ممکن است بتواند در درمان GBM مؤثر باشد.
مخلوط چای سیاه و آلبالو کیسه ای نیوشا
1- بهبود عملکرد قلب و عروق پژوهش ها نشان می دهد که کوئرستین آلبالو با از بین بردن رادیکال های آزاد مانع از آسیب اکسیداتیو و اکسیده شدن لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) می شود. اکسید شدن لیپوپروتئین با چگالی کم، سبب تشکیل پلاک در شریان ها و در نهایت منجر به ایجاد بیماری های قلبی و سکته می شود. مطالعه ی منتشر شده در مجله ی آمریکایی فیزیولوژی در سال 2006 نشان می دهد که مصرف 10 میلی گرم بر کیلوگرم و 30 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی آلبالو به طور چشمگیری، عملکرد قلب(از جمله جریان خون و فشار خون) در موش های صحرایی را بهبود می دهد. براساس پژوهش دیگری، که سال 1385 در مجله ی دیابت و متابولیسم ایران منتشر شد، تأثیر مصرف آلبالو، بر کاهش برخی عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی در 16 زن مبتلا به دیابت نوع 2، بررسی شد. این افراد به مدت 6 هفته کنستانتره ی آب آلبالو مصرف کردند. وزن بدن، چربی های خون و سطح فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در شروع و پایان مطالعه اندازه گیری شد. یافته های این مطالعه نشان داد که در پایان آزمایش مقادیر وزن، کلسترول تام، کلسترول LDL و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بطور معنی‌داری کاهش یافتند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف آب آلبالو، به بهبود عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می‌کند. 2- کاهش التهاب مفاصل پژوهشی منتشر شده در مجله ی Science Daily در سال 1999 نشان می دهد که آنتوسیانین و کوئرستین آلبالو همانند ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهابی از ترشح آنزیم های التهابی سیکلواکسیژناز 1 و 2 جلوگیری می کنند. پژوهش دیگری نشان می دهد که آنتی اکسیدان های آلبالو با کاهش سطح اکسیدنیتریک به درمان التهاب در مفاصل کمک می کنند. در دانشگاه بوستون، پژوهشی برای بررسیِ اثر آلبالو بر بیماری نقرس روی 633 فرد در یک سال انجام شد. نتایج مطالعات نشان داد، مصرف آلبالو در یک دوره ی2 روزه، خطر ابتلا به این بیماری را 35 درصد کاهش می دهد. همچنین زمانی که آلبالو با داروی آلوپورینول(دارویی برای درمان نقرس) ترکیب شد، خطر ابتلا به این بیماری را تا 75 درصد کاهش داد. آنتی اکسیدان های آلبالو میزان پروتئین C در جریان خون را کاهش می دهند و به این ترتیب به درمان التهاب در بدن کمک می کنند. پروتئین C در کبد سنتز شده و در مواقع بروز التهاب و روماتیسم، در خون افزایش می یابد. 3- تنظیم قند خون پژوهشی در دانشگاه میشیگان نشان می دهد که آنتوسیانین های آلبالو تولید انسولین را تا میزان 50 درصد افزایش می دهند. پژوهش دیگری به منظور بررسی اثر آنتوسیانین های آلبالو در کنترل قند خون در نمونه های دیابتی انجام شد. در این مطالعه، اثر مصرف خوراکی آب آلبالو بر سطح شاخص های قندخونِ زنان مبتلا به دیابت نوع 2، بررسی شد. در این مطالعه 17 بیمار دیابتی نوع 2 به مدت 6 هفته روزانه 240 گرم آب آلبالوی طبیعی مصرف کردند. در پایان این مطالعه قند و فشار سیستولیک و دیاستولیک خون کاهش یافت. نتایج این بررسی نشان می دهد که مصرف آب آلبالو قندخون را کاهش می دهد، بنابراین به بیماران دیابتی نوع 2 مصرف این میوه، توصیه می شود. 4- بهبود کیفیت خواب مصرف آب آلبالو پیش از خواب، زمان کلی خواب و کیفیت آن را افزایش می دهد. ملاتونین آلبالو ساعت زیستی بدن و چرخه ی خواب و بیداری را تنظیم می کند. در پژوهشی، آثار خواب آور آلبالو بر بدن انسان مطالعه شد. نتایج این بررسی نشان داد که مصرف آب آلبالو در صبح و شب به بهبود کیفیت خواب کمک می کند. پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا و روچستر عادات خواب در 15 فرد بزرگسال را بررسی کردند که به مدت 2 هفته روزی 2 بار آب آلبالو مصرف می کردند. نتایج نشان داد که مصرف آلبالو به طرز چشمگیری به درمان بی خوابی و افزایش کیفیت خواب کمک می کند. در یک مطالعه ی تصادفی دوسوکور، تأثیر مصرف آلبالو بر کیفیت خواب، آزمایش شد. در این پژوهش 20 فرد داوطلب به مدت 7 روز، آب آلبالو مصرف کردند. نمونه های ادرار این افراد جمع آوری و مقدار سولفاتوکسی ملاتونین(متابولیت عمده ی ملاتونین) بررسی شد. نتایج نشان داد، مصرف آلبالو، محتوای کل ملاتونین(هورمون تنظیم خواب و بیداری) را به طور چشمگیری افزایش می دهد و در نتیجه باعث افزایش زمان و بهبود کیفیت خواب می شود. 5- تنظیم فشار خون
در پژوهشی (منتشر شده در مجله ی آمریکایی تغذیه ی بالینی) تأثیر مصرف کنستانتره ی آب آلبالو، بر 15 فرد با فشارخون بالا بررسی شد. فشار خون این افراد حداقل 130/90 میلی متر جیوه بود. مصرف 60 میلی لیتر (1/4 فنجان) کنستانتره ی آلبالو، پس از 3 ساعت، فشار خونِ این افراد را تا 7 درصد، کاهش داد. پیش از این هم تحقیقات نشان داده بود که کاهش فشار در افراد مبتلا به پرفشاری خون، خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی و سکته را به ترتیب 23 و 38 درصد کاهش می دهد.
6- ضد سرطان پژوهش ها نشان می دهد، ترکیبات پریلیل الکل، لیمونن و اسید الاژیک آلبالو، از بدن در برابر سرطان های سینه، ریه، کبد، پوست و روده ی بزرگ محافظت می کنند. یافته های حاصل از پژوهش منتشر شده در نشریه ی Cancer Letters (سال 2003 )نشان می دهد، آنتوسیانین های آلبالو، رشد تومور روده در موش را مهار می کند. این ترکیبات رشد سلول های سرطانی در برخی از انواع سرطان های روده ی انسان را هم در شرایط آزمایشگاهی مهار می کند. بر همین مبنا، مصرف آلبالو، از خطر ابتلا به سرطان ها به خصوص سرطان روده می کاهد. 7- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی پژوهشی بالینی در دانشگاه میشیگان برای نخستین بار خاصیت آنتی اکسیدانی آلبالو را در بدن انسان آزمایش کرد. در این آزمایش 12 فرد بین 18 تا 25 سال به طور تصادفی، یک و نیم فنجان تا سه فنجان آلبالو مصرف کردند. پس از مصرف، خون و ادرار داوطلبان آزمایش شد. نتایج نشان داد که 12 ساعت پس از مصرف آلبالو فعالیت های آنتی اکسیدانی در بدن این داوطلبان افزایش یافت. پژوهشی منتشر شده در مجله ی تغذیه (سال2002 ) هم نشان می دهد که آنتی اکسیدان های میوه ی آلبالو نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارند.
مخلوط چای سیاه و توت فرنگی کیسه ای نیوشا
1- بهبود عملکرد قلب و عروق
پژوهشی در دانشکده ی بهداشت دانشگاه هاروارد انجام شد که نتیجه ی آن را مجله ی کالج آمریکایی تغذیه منتشر کرد. برمبنای این پژوهش مصرف توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. این پژوهش روی 27 هزار زن در یک دوره ی ده ساله انجام شده است و نشان می دهد که خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی در زنانی که در هفته دو وعده یا بیشتر توت فرنگی مصرف می کنند، 14 درصد کمتر از کسانی است که این میوه را مصرف نمی کنند. براساس نتایج این پژوهش، سطح کلسترول کل و لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) هم با مصرف توت فرنگی کاهش یافت.
پژوهشی دیگر، روی افراد داوطلب نشان داد که مصرف روزانه 500 گرم توت فرنگی به مدت 1 ماه سطح کلسترول کل، لیپوپروتئین با چگالی کم و سطح تری گلیسیرید و همچنین سطح سرم مالون دی آلدهید را در مقایسه با حالت پیش از مصرف به طرز چشمگیری کاهش می دهد. برپایه ی این بررسی آنتوسیانین های توت فرنگی، ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما و حذف رادیکال های آزاد را افزایش داد و سطوح ویتامینی هم، پس از مصرف توت فرنگی به میزانی چشمگیر، افزایش یافت. در این بررسی نشان داده شد که مصرف توت فرنگی از همولیز (تخریب و شکسته شدن گلبول های قرمز) خود به خودی و اکسیداتیو به میزان چشمگیری می کاهد.
مطالعه ای در دانشگاه هاروارد نشان می دهد که مصرف منظم توت فرنگی، خطر ابتلا به حمله ی قلبی در زنان جوان و میانسال که در هفته حداقل 3 وعده توت فرنگی مصرف کرده اند را به میزان 32 درصد کاهش می دهد. کوئرستین، فلاونوئید توت فرنگی است که خاصیت ضدالتهاب طبیعی دارد و خطر ابتلا به آترواسکلروز(تصلب شرایین) و همچنین آسیب های ناشی از لیپوپروتئین با چگالی کم و کلسترول را کاهش می دهد.
2- تنظیم قند خون
یک پژوهش در سال 2011 نشان می دهد که مصرف حدود 37 عدد توت فرنگی در روز به طور چشمگیری عوارض بیماری دیابت مثل بیماری های کلیوی و نوروپاتی را کاهش می دهد. شاخص قند خون در میوه ی توت فرنگی بسیار پایین است، از این روی نسبت به سایر میوه ها برای بیماران مبتلا به دیابت مناسب تر است. برپایه ی پژوهشی دیگر، فیستین توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری های کلیوی در موش های مبتلا به دیابت را کاهش می دهد. پژوهشی در کشور فنلاند هم بیانگر آن است که مصرف توت فرنگی همراه با نان سفید پاسخ گلیسمی (تغییر میزان قند خون پس از مصرف مواد غذایی حاوی کربوهیدرات) را در این افراد به میزان 36 درصد در مقایسه با زنانی که فقط نان خورده بودند، افزایش داد. نتایج نشان می دهد که پلی فنول های توت فرنگی سرعت شکستن و جذب کربوهیدرات ها و نیاز به انسولین برای تنظیم قند خون طبیعی را کاهش می دهد.
3- تسریع کاهش وزن
براساس مقاله ی منتشر شده در کتاب رژیم غذایی مقاوم به چربی، مصرف توت فرنگی ترشح هورمون ادیپونکتین و لپتین را افزایش می دهد. هر دوی این هورمون ها، هورمون های متابولیک و چربی سوز هستند. نتیجه ی ترشح این هورمون ها افزایش سوخت و ساز و از دست دادن وزن است.
پژوهش های دیگر نشان می دهد که توت فرنگی هضم غذاهای نشاسته دار را کاهش می دهد و این بدین معنی است که قندخون پس از مصرف غذا کنترل می شود و در نتیجه اشتیاق به مصرف مواد قندی کاهش می یابد. پلی فنول های توت فرنگی ترشح آنزیم هضم کننده ی نشاسته را کاهش می دهند. این گیاه، عملکرد هورمون های موثر بر کاهش وزن را هم، بهبود می دهد.
4- بهبود عملکرد مغز
دیوور و همکاران، سال 2012 پژوهشی روی 16 هزار زن در یک دوره ی 6 ساله، انجام دادند. نتیجه ی این پژوهش، تأثیر مصرف توت فرنگی بر حافظه ی این افراد را نشان می دهد. برپایه ی نتایج پژوهش، نرخ کاهش حافظه در افرادی که توت فرنگی بیشتری مصرف کرده بودند(به طور متوسط 200 گرم در هفته)، به طور چشمگیری، کندتر از افرادی بود که این میوه را کمتر مصرف کرده یا از مصرف آن چشم پوشی کرده بودند. بر همین مبنا، مصرف توت فرنگی، حافظه را نسبت به سن به میزان 2 سال و نیم جوانتر می کند. پژوهشگران، بر این باورند که بهبود حافظه در این افراد، به دلیل وجود فلاونوئیدهای توت فرنگی است.
پژوهش دیگری نشان داد که مصرف این میوه، از خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هم می کاهد. مطالعه ای در سال 2014 روی موش های آزمایشگاهی نشان داد که فلاونوئید فیستین توت فرنگی، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در موش های دارا و فاقد ژن آلزایمر را، کاهش می دهد.
5- حفظ سلامت دهان و دندان در سال 2009 پژوهشی منتشر شد که نشان می دهد پلی فنول های توت فرنگی از شکستن نشاسته در دهان، چسبیدن مواد قندی به دندان ها، ایجاد پلاک و پوسیدگی دندان و بروز بیماری های لثه بر اثر فعالیت باکتری ها جلوگیری می کند. بر مبنای پژوهشی دیگر، اسید مالیک توت فرنگی به سفید شدن دندان ها کمک می کند. 6- ضد سرطان پژوهشی منتشر شده در مجله ی بین المللی سرطان نشان می دهد که عصاره ی توت فرنگی رشد تومورهای ریه در موش های در معرض دود سیگار را مهار می کند. سال 2012 یک کارآمایی بالینی در چین نشان داد که توت فرنگی منجمد، از سرطان مری پیشگیری می کند. برمبنای همین پژوهش توت فرنگی، از بدن در برابر سرطان های دیگری مانند دهان، سینه و دهانه ی رحم هم محافظت می کند. مطالعات دانشگاه ایلی نوی آمریکا، نشان می دهد که اسید الاژیک توت فرنگی رشد سلول های سرطانی را مهار می کند. لوتئین این گیاه هم، با رادیکال های آزاد مبارزه کرده و آثار منفی آن ها را به حداقل می رساند.
مخلوط چای سیاه و پرتقال کیسه ای نیوشا
- درخت پرتقال هیبرید دو درخت گریپ فروت چینی و نارنگی است.
- کلمه ی انگلیسیorange از کلمه عربی نارنج (narange) مشتق شده است. کلمه ی پرتقال تا قرن چهاردهم به صورت narange نوشته و خوانده می شد اما به تدریج با از دست دادن حرف N به کلمه ی orange تبدیل شد.
- کریستف کلمب در اواخر قرن 15 میلادی، نخستین درخت پرتقال را در جزایر کارائیب کاشت.
- نخستین بار در قرن 16 میلادی، یک اسپانیایی به نام Ponce de Leon پرتقال را به ایالت فلوریدای آمریکا وارد کرد.
- مصرف مقادیر زیاد پوست پرتقال، منجر به ایجاد کولیک در کودکان می شود.
- از پرتقال و پوست آن به طور سنتی در درمان سرماخوردگی، اختلالات کبدی، روماتيسم، شوك روحي، ناراحتي هاي گوارشي و لك هاي پوستي استفاده مي شـود. این میوه مقوی معده و ادرارآور است. کلسترول خون را کاهش می دهد. در طب سنتی از آب پرتقال برای درمان ناراحتی های صفراوی استفاده می شد.
مخلوط چای سیاه و وانیل کیسه ای نیوشا
وانیل یکی از ادویه جات گران قیمت است که به طور گسترده استفاده می شود. علت محبوبیت این ادویه "عطر و طعم خاص آن" است که عطری خفیف و ملایم و در عین حال دلنشین دارد. همین امر، وانیل را به طعمی محبوب در صنعت موادغذایی و آشامیدنی ها تبدیل کرده است. خواص وانیل: 1- ترمیم و جلوگیری از پیری پوست مطالعات نشان می‌دهد که خواص ضد باکتریایی وانیل، عفونتهای پوست را از بین میبرد. روند بهبود و درمان بیماری‌های پوستی را سرعت میبخشد و از آثار به جا مانده ی جوش، زخم و آکنه روی پوست میکاهد. تحقیقات دیگری نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان های چای وانیل، آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد را کاسته و روند پیدایش علائم پیری در پوست را کند می‌کند. نیاسین، تیامین، ریبوفلاوین و پانتوتنیکاسیدِ وانیل، به حفظ سلامت پوست کمک میکنند. وانیلین یک پلی فنول با خواص آنتی اکسیدانی قوی است که از پوست در برابر رادیکال‌های آزاد و تنشهای محیطی محافظت می‌کند. این ترکیب با تولید کلاژن جدید، پوست را ترمیم می‌کند و مانعِ بروز خطوط ریز و چین و چروک روی پوست می‌شود. 2- افزایش میل جنسی
مطالعات نشان می دهد که اسانس وانیل، ترشح هورمونهای تستوسترون و استروژن را تحریک کرده و در نتیجه مشکلات ناشی از ناتوانی و از دست دادن میل جنسی را کاهش می‌دهد. براساس نتیجه ی تحقیقاتی که نشریه ی فارماکولوژی در سال 2013 منتشر کرد، مصرف روزانه mg/kg 200 عصاره ی وانیل، میل جنسی در موشهای نر را تقویت کرده و به افزایش میل جنسی در آنها کمک می‌کند.
3- ضد افسردگی تحقیقات نشان می‌دهد که وانیلین هیدروکسی بنزالدهید وانیل خاصیت ضد افسردگی دارد و سبب بهبود افسردگی و خلق و خو می‌شود. نتایج یک مطالعه ی آزمایشگاهی بر روی موشها نشان می‌دهد که مصرف عصاره ی وانیل با دوز mg/kg 100 خاصیت ضد افسردگی دارد و به کاهش و درمان بیماری افسردگی کمک می‌کند. این نتایج نشان می‌دهد که مصرف این مقدار وانیل با مصرف داروی ضد افسردگیِ فلوکستین برابر است. براساس تحقیق دیگری که در سال 2005 در نشریه ی حواس شیمیایی منتشر شد، اسانس وانیل از استرس میکاهد. براساس این گزارش، استنشاق رایحه ی وانیل ذهن را آرام کرده و با کاهش اضطراب، به آرامش فرد کمک می‌کند. 4- بهبود عملکرد مغز تحقیقات نشان می‌دهد، ترکیب وانیلین گیاه وانیل، سبب کاهش التهاب و بهبود عملکرد مغز می‌شود. التهاب باعث انتشار سیتوکین های التهابی شده و در نتیجه، عملکرد مغز و قدرت شناخت را میکاهد. به همین دلیل، افراد در موقعیتهای اضطرابی و با داشتن استرس قادر به انجام کارها به طور کامل و صحیح نیستند. التهاب ناشی از استرس باعث ترشح سیتوکینهایی مانند TNF-alpha می‌شود که از عملکرد مغز میکاهند.
مخلوط چای سیاه و زنجبیل کیسه ای نیوشا
- زنجبیل در طب قرون وسطی جایگاه خاصی داشت و از آن برای درمان تهوع و نفخ استفاده می‌شد.
- در چین، ریشه و ساقه ی زنجبیل را برای آفت‌کشی و دفع شته و هاگ‌های قارچی استفاده می کنند.
- هم اکنون حدود ۸۰ درصد زنجبیل مورد نیاز جهان از چین تأمین و صادر می‌شود.
- در طب سنتی از زنجبیل برای درمان سرماخوردگی، روماتیسم، بیماری های اعصاب، التهاب لثه، درد دندان، آسم، یبوست و دیابت استفاده می شود.