دمنوش میوه های استوایی

دمنوش میوه های استوایی نیوشا (نارگیل، آووکادو، آناناس و انبه)

جهت افزایش سلامتی پوست خود باید از کرم های مقوی و تغذیه کننده استفاده نمایید. محصولی که در اینجا به ویژگی های آن اشاره می کنیم کرم بمب آبرسان کامان حاوی ویتامین C است این محصول همانطور که از نامش پیداست دارای فرمولاسیون بی نظیری از مواد مقوی و تغذیه کننده است که برای آبرسانی و افزایش سلامت پوست فوق العاده است. ترکیباتی که در این محصول به کار رفته شامل: گلیسیرین، آلانتویین، ویتامین C، هیالورونیک اسید، عصاره لیمو و… می باشد که فواید بسیاری برای پوست دارد. این محصول دارای خاصیت مرطوب کنندگی عمیق است و با جذب فوق العاده ای که دارد به راحتی شادابی و طراوت را به پوست می بخشد. این محصول شفاف کننده و روشن کننده پوست بوده و خاصیت ضد التهابی دارد.

خواص نارگیل

۱-تامین کننده الکترولیت های بدن:

نارگیل، حاوی ترکیبات فعال گوناگونی مانند قندها، آمینواسیدهای آزاد، ویتامین ها و مواد معدنی است. آب نارگیل که حاوی مقدار زیادی الکترولیت است (به دلیل وجود سدیم و پتاسیم، از دست رفتن الکترولیت ها از طریق ادرار یا پوست را جبران می کند) به عنوان یک نوشیدنی ایزوتونیک (نوشیدنی ایزوتونیک، حاوی الکترولیت هایی است که غلظت آنها مشابه خون است) گزارش شده است. در بازار نوشیدنی های ورزشی، ادعا شده است که آب نارگیل با داشتن عطر مطلوب، و خواص تغذیه ای مفید، یک رقیب طبیعی برای نوشیدنی های صنعتی است (FAO). آب نارگیل، شامل ۹۴ درصد آب و ۵ درصد قند، و غنی از مواد معدنی از جمله پتاسیم، کلسیم، منیزیم، منگنز و مقدار اندکی سدیم است.

غلظت این الکترولیت ها در آب نارگیل، سبب تولید فشار اسمزی می شود که میزان آن، مشابه همان فشار اسمزی خون است و اثری روی انعقاد پلاسما ندارد. مقدار زیاد پتاسیم در آب نارگیل سبب کاهش فشار خون می شود. عصاره اتانولی میوه نارگیل سبب شل شدن رگ ها و کاهش فشار خون (به صورت وابسته به غلظت و اندوتلیوم) می شود و این کار را از طریق تولید نیتریک اکسید، تحریک پذیرنده های موسکارینی یا از طریق مسیر سیکلواکسیژناز انجام می دهد.

۲-تنظیم کننده کلسترول خون:

در سال ۲۰۱۵، پژوهشی با هدف بررسی اثر روغن نارگیل بر پروفایل لیپیدی خون بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر (CAD) در برزیل انجام شد. در این پژوهش، ۱۱۶ بیمار زن و مرد مبتلا به CAD با متوسط سن ۶۲ سال، به مدت سه ماه روغن نارگیل فرآوری نشده مصرف کردند و پس از این مدت، سایز دور کمر، دور گردن و شاخص توده بدنی در آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که مصرف روغن نارگیل سبب کاهش BMI و سایز دور کمر و افزایش غلظت HDL (کلسترول خوب) شد. محققان، پلی فنل ها و ویتامین E نارگیل را مسئول این اثرات می دانند.

نتایج پژوهش دیگری که در سال ۲۰۱۱ برای بررسی اثر روغن نارگیل بر پروفایل چربی زنان فیلیپینی ۳۵ تا ۶۹ ساله انجام شد، نشان داد که مصرف روغن نارگیل بر میزان کلسترول خوب (HDL) در این افراد افزود. میانگین کلسترول تام، LDL و تری گلیسرید در این زنان پیش از مصرف روغن نارگیل در محدوده مطلوب اعلان شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) بود، ولی میزان کم HDL در آنها بیانگر این بود که در معرض اختلالات قلبی عروقی هستند. مقدار این نوع کلسترول، پس از مصرف روغن نارگیل در این زنان افزایش یافت.

خواص آووکادو

۱-بهبود دهنده عملکرد قلب

آووکادو بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی لیپوفیلیک را در بین میوه ها و سبزیجات دارد. کاروتنوئیدهای اصلی آووکادو گزانتوفیل ها هستند که آنتی اکسیدان های محلول در چربی اند. گزانتوفیل ها از میزان LDL اکسیدشده (نشانگر زیستی آسیب عروق) در خون می کاهند. در تحقیقی که در آمریکا درمورد آترواسکلروز (تصلب شرایین) انجام شد، مشخص شد که هرچه مقدار گزانتوفیل های پلاسما بیشتر باشد، پیشروی ضخامت جداری عروق، کمتر خواهد بود که این امر، اثر حفاظتی این ترکیبات در برابر آترواسکلروز را نشان می دهد. در آووکادو، مقدار گزانتوفیل های لوتئین و کریپتوزانتین از کاروتن های دیگر، بسیار بیشتر است. اثر مفید ترکیبات فنلی بر کاهش تنش اکسیداتیو و التهاب، بهبود جریان خون، سلامت اندوتلیوم، بازداندگی از تجمع پلاکتی و در نتیجه کاهش بیماری های قلب و عروق در پژوهش ها مشاهده شده است.

۲-تنظیم کننده کلسترول خون

در یک مطالعه تصادفی، گروهی از زنان، رژیمی غنی از اسیدهای چرب اشباع نشده با یک باند دوگانه را مصرف کردند که میزان زیادی آووکادو را شامل می شد. پس از سه هفته، مشاهده شد که رژیم آووکادو از میزان  کلسترول کل و LDL کاست. محققان نتیجه گیری کردند که رژیم غنی از آووکادو می تواند پروفایل لیپید سرم را بهبود بخشد. مطالعه دیگری در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ نشان داد که با ترکیب شدن کربوهیدرات های رژیم غذایی با اسیدهای چرب غیراشباع با یک باند دوگانه (که آووکادو یکی از منابع اصلی آنها است)، پروفایل لیپید و شاخص گلایسمی بهبود یافت.

در پژوهش دیگری، محققان با بررسی اثر آووکادو بر مقدار لیپید خون در بیماران مبتلا به دیس لپیدمی (اختلال در سطح سرمی چربی ها)، شاهد بهبود مقدار لیپید خون بودند. در این آزمایش که چهار هفته به طول انجامید، مصرف آووکادو، سبب کاهش کلسترول تام و LDL، و افزایش HDL شد. مکانیزم اصلی اثر اسیدهای چرب غیراشباع با یک باند دوگانه، بر کاهش تری گلیسرید مشخص نیست، ولی محققان دو مکانیزم را پیشنهاد کرده اند: اول، تغییر در ترکیب VLDL و دوم، تغییر در فعالیت آنزیم ها و پروتئین های دخیل در کاتابولیسم VLDL، که هردو غلظت تری گلیسرید خون را کاهش می دهند.

 ۳-تسریع کننده کاهش وزن

شاید آووکادو به عنوان میوه ای که چربی زیادی دارد شناخته شده باشد ولی هیچ تحقیقی، اثر آن بر افزایش وزن را نشان نداده است. دلیل این امر می تواند اثر این میوه بر ایجاد احساس سیری باشد. چون آووکادو در مقایسه با بسیاری از میوه های دیگر، چربی بالایی دارد، بسیاری از مصرف کنندگان، این میوه  را چاق کننده می دانند و آن را از رژیم های «محدود از انرژی» حذف می کنند. ولی در پژوهشی که در موسسه تغذیه دانشگاه Potchefstroom، برای بررسی اثر آووکادو در رژیم «محدود از انرژی» بر کاهش وزن و لیپید خون در افراد چاق و دارای اضافه وزن، انجام شد، خلاف این باور مشاهده شد. در این آزمایش، ۵۵ داوطلب (۱۱ مرد و ۴۴ زن) با شاخص توده بدنی kg/m2۲۷ تا ۴۴  به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمایشی، به مدت شش هفته ۲۲۰ گرم آووکادو (یک میوه) در روز دریافت کرد که جایگزین ۳۰ گرم چربی بود و گروه کنترل، آووکادو را از رژیم «محدود از انرژی» خود حذف کردند. یافته ها، کاهش معنی داری در وزن بدن، شاخص توده بدنی و درصد چربی بدن را در هر دو گروه نشان دادند و اینگونه نتیجه گیری شد که جایگزین کردن ۳۰ گرم چربی غذایی با ۲۰۰ گرم آووکادو در روز در یک رژیم «محدود از انرژی»، اثر منفی بر کاهش وزن نداشت.

نتایج پژوهش دیگری که در آن ۲۶ فرد سالم دارای اضافه وزن شرکت کردند، نشان داد که مصرف نصف آووکادو در زمان نهار به میزان چشمگیری، گرسنگی و تمایل به غذا خوردن را کاهش و احساس سیری را افزایش داد. به علاوه، آزمایش های دیگری نشان دادند که رژیم های غنی از این نوع اسیدهای چرب، از بدن در برابر تجمع چربی شکمی محافظت می کند.

خواص آناناس

۱- ضد میکروب

نتایج پژوهشی در فصلنامه یافته های زیست شناسی نشان داد که عصاره الکلی میوه آناناس دارای خاصیت ضدمیکروبی است و اثر بازدارندگی بر قارچ کاندیدا آلبیکانس دارد. طبق نظر محققان، یکی از دلایل خواص ضدقارچی آناناس، وجود آنزیم کیتیناز A در میوه و آنزیم کیتیناز B و کیتیناز C در برگ و ساقه است. عصاره آناناس می تواند همانند داروهای ضدقارچی سنتتیک به طور موثری در مهار رشد کاندادا آلبیکانس عمل کند. توانایی بروملین در مقابله با برخی پاتوژن های روده و همسویی با آنتی بیوتیک ها، این ماده را برای بهبود عفونت بسیار مفید کرده است. شواهدin vitro  (درون-شیشه ای) هم نشان می دهند که بروملین فعالیت ضدمیکروبی در برابر انگل گوارشی تریکوریس موریس دارد.

در سال۲۰۰۱ پژوهشی برای بررسی اثر بروملین بر قارچ کاندیدا آلبیکنس انجام و نتایج آن در ژورنال Eur J Med REs چاپ شد. هدف این مطالعه، آزمون اثر عوامل تعدیل کننده سیستم ایمنی، مثل بروملین و تریپسین (B/T)، در داوطلبان سالم و بیماران دچار اختلال «آگاماگلوبولینمی وابسته به کروموزوم x» (XLA) و «نقص ایمنی متغیر شایع» (CVID) بود. بر اساس مشاهدات، فاگوسیت های بیماران مبتلا به XLA نسبت به افراد سالم، فاگوسیتوز خیلی سریع نشان دادند. پس از انکوباسیون با بروملین و تریپسین، سرعت فاگوسیتوز تقریبا دوبرابر شد و کشته شدن قارچ، ۲۷ درصد سرعت یافت. انکوباسیون فاگوسیت های افراد شاهد سالم با B/T، فاگوسیتوز و تولید گونه های فعال اکسیژن را سرعت بخشید. آزمایشات بیشتر نشان دادند که بروملین ترکیب اصلی فعال در این پروسه بود.

۲-بهبود عملکرد جنسی

مقدار زیاد منگنز در آب آناناس سبب می شود که این خوراکی، اثر مثبتی بر افزایش باروری از طریق بهبود کیفیت اسپرم داشته باشد. بدین منظور، مقدار توصیه شده برای مردان مصرف ۲ و ۳ دهم میلی گرم در روز است. محققان هندی در سال ۲۰۰۹ پژوهشی انجام دادند که در ژورنال Oxidative Medicine and Cellular Longevity  منتشر شد و ارتباط مثبت مصرف منگنز در آب آناناس و خوراکی های دیگر را با افزایش تحرک اسپرم نشان می دهد.

۳-تقویت استخوان ها و مفاصل

یکی از فواید آناناس، اثر آن بر سلامت استخوان است. این میوه غنی از منگنز، است که برای ساخته شدن استخوان و بافت های همبند لازم است. در آزمایشی، اثر ترکیب بروملین، تریپسین و روتین، با دیکلوفناک در ۱۰۳ بیمار مبتلا به آرتروز زانو مقایسه و مشاهده شد که پس از شش هفته، هردو سبب کاهش چشمگیری در میزان درد و التهاب شدند. بروملین، یک مکمل غذایی است که می تواند جایگزینی برای داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) باشد و نقش مهمی در بیماری شناسی آرتریت دارد. این ترکیب، دارای ویژگی های ضددرد است و گفته می شود اثر مستقیم بر تعدیل کننده های درد از جمله «برادی کینین» دارد.

یک مطالعه انسانی کنترل نشده دردهه ۱۹۶۰ نشان داد که بروملین می تواند در بهبود روماتیسم مفصلی مفید باشد. بروملین به مدت ۳-۱۳ ماه به ۲۹ فرد مبتلا به ورم مفاصل داده شد. این افراد علی رغم درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئید، همچنان مبتلا به ورم مفاصل بودند. ولی مصرف بروملین سبب کاهش تورم نسج نرم در ۲۱  نفر از این افراد شد. در مطالعاتی که روی اثر ضدالتهابی بروملین در روماتوئید آرتریت انجام شده است گزارش شد که سودمندی بروملین به اندازه سودمندی ناپروکسن، پیروکسیکام، ایندومتاسین و دیکلوفناک یا بیشتر از آنها بوده است.

در سال ۲۰۰۲ تحقیقی روی اثر بروملین بر درد زانو انجام شد و نتایج آن در ژورنال Phytomedicine انتشار یافت. در این پژوهش، از داوطلبان خواسته شد دو پرسشنامه معتبر WOMAC (شاخص سلامت زانو) و Psychological Well-Being Index (شاخص سلامت فیزیولوژیک) را قبل و بعد از یک ماه مصرف بروملین (۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم در روز) پر کنند. ۷۷ نفر از داوطلبان، این تحقیق را کامل کردند و مشاهدات نشان دادند مصرف بروملین سبب کاهش امتیاز علائم WOMAC شد و این بهبود در دوز بالاتر، بیشتر بود. محققان نتیجه گیری کردند که بروملین می تواند در بهبود علائم فیزیکی موثر باشد و به طور وابسته به دوز، سلامت عمومی در بزرگسالانی را که از درد زانو رنج می برند ارتقا دهد.

از طرف دیگر، در پژوهش دیگری که در سال ۲۰۰۶ انجام و  نتایج آن در ژورنال QJM منشر شد، ۴۷ بیمار با تشخیص آرتروز متوسط تا شدید زانو، به مدت ۱۲ هفته دارونما یا ۸۰۰ میلی گرم در روز بروملین دریافت کردند و به مدت چهار هفته، درد، سفتی و عملکرد زانو در آنها بررسی شد. همچنین فاکتورهای کیفیت زندگی به ترتیب در پرسشنامه های  WOMAC(پرشسنامه ای برای ارزیابی وضعیت بیماران مبتلا به آرتروز) و SF36 (پرسشنامه ای برای ارزیابی وضعیت سلامتی بیمار) گزارش می شد. ۳۱ بیمار آزمایش را کامل کردند (۱۴ بروملین و ۱۷ پلاسبو) و هیچ تفاوت آماری معنی داری بین این دو گروه دیده نشد. این پژوهش نشان می دهد که بروملین نمی تواند به عنوان درمان کمکی برای آرتروز متوسط تا شدید به کار رود، ولی در این زمینه، به مطالعات بیشتری نیاز است.

خواص انبه

۱-آنتی اکسیدان و ضد التهاب

بررسی خواص آنتی اکسیدانی چند گونه انبه در آزمایشی که نتایج آن در ژورنال Journal of Tropical Agriculture and Food Science منتشر شد، نشان داد که انبه سفید بیشترین خاصیت خاصیت آنتی اکسیدانی و بیشترین محتوای فلاونوئید را در بین شش گونه مورد بررسی داشت. همچنین مطالعات زیادی نشان داده اند که فیتوکمیکال های موجود در انبه، نقش ضدالتهابی مهمی در بسیاری از بیماری های مزمن ایفا می کنند. بیماری های التهابی روده مانند کولیت زخمی، گاهی نشانه خطر ابتلا به سرطان روده هستند. در موش های مبتلا به کولیت زخمی، مشخص شد که عصاره انبه خاصیت ضدالتهابی دارد و مصرف عصاره انبه سبب کاهش شدت علائم بیماری در این حیوانات شد.

۲-ضد سرطان

ترکیبات فعال موجود در انبه خاصیت ضدسرطانی در برابر لاین های سلولی گوناگون نشان داده اند. در آزمایشی، عصاره متانولی انبه اثرات سمی بر سلول های سرطانی لوزالمعده داشت. به علاوه، عصاره آبی انبه فعالیت ضدتوموری در روده انسان و همچنین مدل های جانوری نشان داده است.

۳-حفاظت از قلب

در مطالعه ای مشاهده شد که انبه نه تنها در موش های سوری متابولیسم انرژی را از طریق کاهش آسیب اکسیداتیو فعال کرد، بلکه اثر مفید در برابر حمله قلبی داشت. همچنین گزارش شده است که در موش های صحرایی، پیش تیمار با عصاره ساقه انبه به همراه یک رژیم آتروژنیک، می تواند از افزایش چربی ها در سرم و قلب و تجمع آنها در کبد و آئورت جلوگیری کند. عصاره ساقه انبه، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان مانند سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز را به مقدار نرمال برمی گرداند.