30,000 تومان
1- تسریع کاهش وزن
براساس نتایج تحقیقی که در ژورنال Nutrition منتشر شد، مصرف کمپلکس ژل آلوورا میزان وزن و چربی را در افراد چاق مبتلا به پیش دیابت کاهش داد. همچنین در ژورنال Obesity Research and clinical Practice نتایج آزمایشی منتشر شد که نشان داد فیتواسترول‌های آلوورا تجمع چربی احشایی را در رت‌های چاق دیابتی کاهش داد و میتواند برای بهبود چربی خون بالا (هیپرلیپیدمی) و قند خون بالا (هیپرگلیسمی) مفید باشند.
2- ترمیم و جلوگیری از پیری پوست
آلوورا با افزایش بیان ژن پروکلاژن نوع 1(پروتئین کلاژن که باعث حفظ ساختار بافت‌ها می‌گردد، از پروکلاژن ساخته می شود) چروک‌های پوست و حالت کشسانی آن را در انسان بهبود می‌بخشد.
همچنین، گزارش شده است که ژل آلوورا اثر حفاظتی در برابر آسیب امواج به پوست دارد. نقش دقیق آلوورا شناخته نشده، اما پس از مصرف ژل آلوورا آنتی اکسیدان پروتئینی به نام متالوتیونین در پوست تولید می‌شود که باعث حبس رادیکال‌های هیدروکسیل و جلوگیری از تخریب آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در پوست می شود.
اثر این گیاه بر درمان زخم به ترکیب مانوز-6- فسفات نسبت داده می شود. همچنین آلوورا با افزایش سطوح هیالورونیک اسید و درماتان سولفات، که سنتز کلاژن و فعالیت فیبروبلاست را تحریک می‌کنند، باعث بهبود زخم می‌شود.
3- تنظیم کلسترول خون
نتایج مطالعه‌ای که در سال 2010 به منظور بررسی اثر عصاره ژل آلوورا بر پروفایل چربی در رت‌های ویستار انجام شد و در ژورنال Nigerian Journal of Physiological Sciences به چاپ رسید، نشان داد رت‌هایی که ژل آلوورا را دریافت کرده بودند، کاهش معنی‌داری در مقدار کلسترول کل، تری‌گلیسریدها و نسبت کلسترول- کلسترول بد (LDL) پلاسما نشان دادند. همچنین نسبت کلسترول- کلسترول خوب (HDL) در این موش‌ها افزایش یافت. در پژوهش دیگری که نتایج آن در ژورنال Clinical and Experimental Pharmacology and Physiology انتشار یافت، مشاهده شد که در رت‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین، مصرف خوراکی عصاره ژل آلوورا با دوز روزانه 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 21 روز، به طور قابل توجهی میزان قند خون در حالت ناشتا و کلسترول، تری گلیسریدها، اسیدهای چرب آزاد و فسفولیپیدهای پلاسما و بافت‌ها (کبد و کلیه) کاهش یافتند.
4- افزایش نشاط و انرژی
آلوورا باعث بهبود گردش خون و اکسیژن رسانی بهتر به سلول‌ها، ایجاد شادابی و برطرف شدن خستگی‌ها می‌شود، سطح انرژی را بالا می‌برد و حس خوبی به فرد میدهد. آب آلوورا یک آنتی اکسیدان قوی است که آسیب سلولی در زمان استرس را کاهش میدهد و تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بدن را در این حالت به حداقل می‌رساند.
5- تنظیم قند خون
آلوورا از زمان های قدیم در بسیاری از نقاط دنیا از جمله آمریکای لاتین برای درمان دیابت شیرین (DM) استفاده می شد. گزارش شده است که استفاده ی بلند مدت از ژل آلوورا سبب تعدیل مقدار قند خون در افراد ۳۵ تا ۶۵ ساله می‌شود. هر چند مطالعات نتایج امیدبخشی درباره‌ی استفاده از آلوورا برای کاهش قند خون حاصل کردهاند، نیاز است که این اثر با انجام آزمایش‌های دوسوکور و تصادفیِ بیشتر، تأیید شود. فیتواسترول‌ها و سایر عناصر کم مقدار موجود در آلوورا در کاهش قند خون بر اثر مصرف ژل این گیاه نقش دارند. در مدل‌های جانوری هم دیده شد که آلوورا سبب کاهش مقاومت به انسولین می‌شود.
6- بهبود عملکرد دستگاه گوارش
آلوورا برای درمان اختلالات معده و روده بسیار استفاده می شده است ولی درباره ی اثر آن مدارک متناقضی وجود دارد. در تحقیقی که اخیرا برای بررسی اثر آلوورا در درمان کولیت زخمی انجام شد نتایجی امیدبخش، هرچند غیرقطعی، به دست آمد. محققان پیشنهاد دادند آزمایش های کنترل شده ی بیشتر و وسیع تری در این زمینه انجام شود.
در آزمایشی که روی رت‌ها انجام شد، آلوورا اثری مشابه داروی امپرازول در بهبود زخم معده داشت. عصاره‌ی آلوورا از ترشح اسید در معده جلوگیری می‌کند که میتواند به سبب حضور لکتین‌ها در این گیاه باشد. استعمال آلوورا با افزایش مقاومت موکوس باعث کاهش میزان زخم می‌شود.
7- افزایش قدرت باروری
اثر عصاره ی هیدروالکلی گیاه آلوورا بر میزان هورمون های جنسی موش های صحرایی بررسی شد و نتایج نشان داد که این عصاره سبب افزایش غلظت سرمی هورمون استروژن شد. بنابر نتایج این مطالعه، عصاره‌ی آلوورا با دارا بودن ترکیبات فیتواستروژنی از جمله بتاسیتوسترول، خاصیت استروژن‌زایی دارد و میتواند بر میزان هورمون استروژن بیفزاید.
در پژوهش دیگری تزریق عصاره‌ی آلوورا به موش‌های سوری سبب افزایش اسپرماتوسیت‌های اولیه، میانگین وزن بیضه و هورمون تستوسترون در این حیوانات شد. محققان این اثر آلوورا را وجود عوامل آنتی آپوپتوز در عصاره‌ی این گیاه می‌دانند که سبب افزایش تعداد اسپرم می‌شود. همچنین با توجه به اینکه فلاونوئیدها و ویتامین‌های A، C و E آلوورا، قادر به کاهش تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن هستند، از روند تولید اسپرم و سلامت آن‌ها در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می‌کنند.
8- ضد سرطان
محققان با بررسی اثر آلوورا بر سرطان سینه در موش‌های آزمایشگاهی مشاهده کردند که این گیاه میزان COX-2 و NMP-9 (پروتئین‌های وابسته به سیستم سیکلواکسیژناز) را کاهش داد. افزایش این دو ترکیب از علایم تشخیصی اولیه در سرطان سینه هستند. براساس نظر محققان احتمالا آلوورا میتواند مسیر سیکلواکسیژناز-2 (مسیر تولید عوامل التهابی در بدن) را مهار کند.
1- تسریع کاهش وزن
دانشمندان اثر پودر غنی از تمشک آبی همراه با رژیم غذایی کم چرب یا پرچرب را در رت‌ها مطالعه کردند. سپس مقایسه‌هایی بین رت‌هایی که رژیم غذایی این آزمایش را مصرف کردند و رت‌هایی که تمشک آبی دریافت نکردند، انجام دادند. پس از 90 روز تغذیهی موش‌ها با رژیم حاوی تمشک آبی، کاهش چشمگیری در چربیها به خصوص چربیهای شکمی، تریگلیسیرید و کلسترول مشاهده شد. برمبنای تحقیقاتی که مجله Journal of medicinal food در سال 2012 منتشر کرد، پلی‌فنول‌های این میوه، با آدیپوجنسیس که باعث توسعه سلول‌های چربی می‌شوند، مبارزه کرده و باعث ایجاد لیپولیز (شکسته شدن لیپیدها یا چربی) می‌شود. کاهش سلول‌های چربی در موش‌های تغذیه شده با دوز بالای تمشک آبی، 73 درصد و در موش‌های تغذیه شده با دوز پایین،27 درصد بوده است. مطالعات دیگری نشان میدهد که کاتچین تمشک آبی، میزان چربی شکمی و وزن کل را کاهش میدهد. کاتچین‌ها ژن چربی سوز ناحیه‌ی شکم را فعال کرده و به این ترتیب به کاهش وزن و از دست دادن چربی کمک می‌کنند. تمشک آبی، کم کالری و حاوی مقادیر زیادی فیبر و آب است. یک فنجان تمشک آبی حاوی 6/3 گرم فیبر و 125 گرم آب است. فیبر این میوه با کاهش سرعت هضم مواد غذایی به رفع گرسنگی کمک کرده و به همین سبب موجب کاهش وزن هم می‌شود.
2- بهبود عملکرد مغز
مطالعات نشان می دهد که مصرف تمشک آبی و یا مکمل های آن به مدت 12 هفته به بهبود عملکرد مغز و تقویت حافظه به خصوص در افراد سالمند کمک می‌کند. این مطالعه اولین آزمایش انسانی است که مزیت مکمل تمشک آبی بر عملکرد عصبی – شناختی در افراد سالمندِ در معرض خطر ابتلا به زوال عقل را بررسی می‌کند. آنتوسیانین‌های موجود در این میوه، سیگنال‌های عصبی در مراکز مغز مربوط به عملکرد حافظه را افزایش می‌دهند. نتایج مصرف روزانه‌ی آب این میوه در افراد سالمند، پس از 12 هفته بهبود نسبی خوبی را درفرآیند یادگیری و به خاطر آوردن کلمات نشان داد. افزون بر آن، سطح گلوکز و علائم افسردگی نیز کاهش یافت. نتایج این تحقیقات در نشریه‌ی Journal of Agricultural and Food Chemistry در سال 2011، منتشر شده است.
3- تنظیم کلسترول خون
در پژوهشی که به تأثیر نوشیدن چای تمشک آبی بر کودکان و نوجوانان مبتلا به هایپرکلسترولمی فامیلی (HeFH) میپرداخت، هر روز به مدت 6 ماه به 10 فرد مبتلا به HeFH، چای تمشک آبی (حاوی دوز 32 میلی گرم در کیلوگرم، آنتوسیانین) خورانده شد. نتایج این گروه (گروه A) با افراد گروه شاهد یا B (10 فرد مبتلا به HeFH که چای تمشک آبی مصرف نکردند) مقایسه شد. پس از 1 ماه مصرفِ چای تمشک آبی، تغییر چشمگیری در میزان سطح لیپید و وضعیت آنتی‌اکسیدانی مشاهده نشد، اما پس از 3 و 6 ماه مصرف، کاهش چشمگیری در میزان کلسترول بد (LDL) و کلسترول کل گروه A دیده شد.
همچنین پس از 6 ماه، کلسترول خوب (HDL) گروه A به میزان 48/78 درصد افزایش یافت و در میزان آنتی اکسیدان ها افزایش و در محصولات پراکسیداسیون لیپیدی کاهش چشمگیری دیده شد.
تحقیقات نشان میدهد، مصرف روزانه‌ی 50 گرم تمشک آبی پس از 8 هفته، اکسیداسیون کلسترول LDL را به میزان 27 درصد در شرکت کنندگان چاق کاهش میدهد. تحقیق دیگری نشان می دهد که مصرف 75 گرم تمشک آبی همراه با یک وعده‌ی غذایی اصلی از اکسیداسیون کلسترول LDL به طور چشمگیری می‌کاهد.
4- تنظیم قند خون
هر فنجان تمشک آبی، حاوی 3.6 گرم فیبر است. براساس پژوهش‌ها، آنتوسیانین‌های تمشک آبی آثار مطلوبی بر بهبود حساسیت به انسولین و متابولیسم گلوکز دارند. این مطالعه که روی 32 فرد چاق مبتلا به مقاومت به انسولین انجام شده، نشان میدهد که مصرف تمشک آبی، سبب بهبود حساسیت به انسولین می‌شود و خطر ابتلا به سندروم متابولیک و دیابت نوع 2 را کاهش میدهد.
5- تنظیم فشار خون
در یک مطالعه روی افراد چاق، مشخص شد که مصرف روزانه 50 گرم تمشک آبی پس از 8 هفته، فشار خون را به میزان 6-4 درصد کاهش میدهد. دیگر پژوهش‌ها، همین تأثیر را به ویژه در زنان یائسه تأیید می‌کنند. (11) نتایج حاصل از یک مطالعه‌ی جدید نشان میدهد تمشک آبی به کاهش سختی شریان‌ها و فشار خون بالا کمک می‌کند. یافته‌های مرکز تحقیقات تغذیه نشان میدهد که مصرف منظم تمشک آبی، افزایش فشار خون و خطر ابتلا به این بیماری را کاهش میدهد. این نتایج در مقاله‌ای به نام «مصرف تمشک آبی، افزایش فشار خون و سختی شریان‌ها را در زنان یائسه‌ی مبتلا به مرحله‌ی اول فشار خون و مرحله‌ی پیش از آن کاهش میدهد» در نشریه‌ی Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics منتشر شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که در 48 زن یائسه‌ی مبتلا به فشارخون بالا (مرحله‌ی اول فشارخون) و مرحله‌ی پیش از آن مصرف 22 گرم پودر تمشک آبی خشک شده (معادل یک فنجان میوه تمشک آبی تازه) برای یک دوره‌ی 8 هفته‌ای فشار سیستولیک و دیاستولیک خون را کاهش میدهد.
6- تقویت بینایی
در یک پژوهش، اثر حفاظتی آنتوسیانین‌های تمشک آبی بر سلول‌های اپیتلیوم رنگدانه‌ی شبکیه (RPE) در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. پس از تخلیص و جداسازی، عصاره های آنتوسیانین تمشک آبی در این مطالعه استفاده شدند. این سلول‌ها با عصاره‌ی آنتوسیانین تمشک آبی تیمار شدند. نتایج این آزمایش (منتشر شده در نشریه ی British Journal of Nutrition، سال 2012) نشان داد که عصاره های آنتوسیانین تمشک آبی از سلول های اپیتلیوم رنگدانه‌ی شبکیه در برابر آسیب‌های ناشی از نور از طریق توقف فرآیند پیری و آپوپتوز و همچنین تنظیم بیان فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و رساندن آن به سطح نرمال، محافظت می‌کند.
پس از مصرف تمشک آبی، آنتوسیانین های غالب موجود در چشم مالویدین گلیکوزیدها گزارش شده اند؛ مالویدین گلیکوزیدها به عنوان اصلی ترین ترکیبات آنتی اکسیدانی در بین آنتوسیانین های تمشک آبی تأیید شده اند و بیش از 38 درصد از کل محتوای آنتوسیانین تمشک آبی را شامل می شوند. بنابراین مالویدین گلیکوزیدها می توانند مهم ترین آنتوسیانین های زیست فعال باشند که سلول های RPE را در برابر پیری و آسیب ناشی از نور محافظت می کنند.
محققان در پژوهشی که نتایج آن در ژورنال Research in Pharmaceutical Science منتشر شد، اثر عصاره ی هیدروالکلی و آب میوه ی به، در درمان بیماری کولیت زخمی (بیماری التهابی روده) در موش های آزمایشگاهی مبتلا به کولیت زخمی را بررسی کردند. نتایج این آزمایش نشان داد که عصاره و آب میوه ی به، در کاهش ضایعات کولیت زخمی موثر است. تحقیقات دیگری نشان می دهد که کاتچین و اپی کاتچین میوه ی به، از ایجاد بیماری های التهابی روده و زخم معده جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش یاری می رسانند. این ترکیبات، با ایجاد لایه ی محافظ در معده و با کاهش مهاجرت لکوسیت ها به مخاط دیواره ی پوششی معده، از ایجاد زخم معده جلوگیری می کنند.
2- بهبود عملکرد کبد
تحقیقات نشان می دهد که عصاره ی میوه ی به، فعالیت آنزیم های کبدی ALT(آلانین ترانس آمیناز)، AST (آسپارتات ترانس آمیناز) و LPS را مهار می کند، فعالیت سوپراکسیداز دسموتاز(SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-PX)، لیپوپروتئین لیپاز (LPL) و هپاتیک لیپاز را افزایش می دهد و سبب کاهش چربی کبد در کبد چرب می شود. نتایج نشان می دهد که فلاونوئیدهای این گیاه محافظ کبد است و این خاصیت به دلیل افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و متابولیسم لیپوپروتئین در کبد و مهار لیپوژنز (تولید چربی) است. مطالعات دیگری نشان می دهد که پوست میوه ی به، مقدار چشمگیری مواد ضد ویروسی دارد که از رشد میکروارگانیسم ها و عوامل ایجاد کننده ی هپاتیت های نوع A، Bو C جلوگیری می کند. مصرف روزانه ی میوه ی به در رژیم غذایی، به سبب بهبود عملکرد کبد توصیه می شود.
3- بهبود عملکرد مجاری تنفسی و ریه مطالعات نشان می دهد که پکتین میوه ی به، خلط سینه را نرم کرده و التهاب دستگاه تنفسی، لوزه ها و گلو را کاهش می دهد و به درمان اختلالات تنفسی مثل برونشیت و آسم کمک می کند. نتایج منتشر شده در ژورنال Scholars Academic Journal of Pharmacy نشان می دهد که عصاره ی دانه ی به، انقباضات ناشی از کارباکول و پتاسیم، در بافت نای خرگوش را کاهش می دهد. از این نظر، عصاره ی دانه ی به، مشابه داروی وراپامیل (داروی كنترل پرفشاري خون و بي نظمي ضربان قلب) عمل می کند. 4- تنظیم قند خون نتایج یک مطالعه ی منتشر شده در مجله ی تحقیقات دارویی نشان می دهد که ترکیبات پلی فنولیک میوه ی به، فعالیت هایپوگلایسمیک دارد و به طور چشمگیری باعث کاهش قند خون می شود. این ترکیبات، از رشد و توسعه ی عوارض دیابت جلوگیری می کنند. نتایج ارائه شده ی این مقاله نشان می دهد، درمان موش های دیابتی با عصاره ی میوه ی به، باعث کاهش اوره ی پلاسما و کراتینین شده و عملکرد کلیه در موش های صحرایی دیابتی را بهبود می دهد. عصاره ی این میوه، با کاهش سطح سرمی AST ,ALT و ALP در بیماران دیابتی باعث حفاظت از بافت کبدی هم می شود. 5- تنظیم فشار خون تحقیقات نشان می دهد که فلاونوئیدهای میوه ی به، به کاهش فشار خون کمک می کند. برپایه ی این آزمایش که روی موش هایی با فشار خون بالا انجام شد، تأثیر مصرف عصاره ی (Cydonia oblonga) یا همان میوه ی به در کاهش فشار خون، پس از 4 هفته چشمگیر است. مصرف عصاره ی این میوه پس از 8 هفته مشابه با داروی کاپتوپریل بود. عصاره ی استخراج شده از این گیاه سطح آنژیوتانسین، آپلین و اندوتلین را کم کرده و به کاهش فشار خون کمک می کند. فعالیت ضد فشار خونی این عصاره، به دلیل تأثیر روی سیستم رنین-آنژیوتانسین است. 6- تنظیم کلسترول خوننتایج یک مطالعه ی تحقیقاتیِ منتشر شده در مجله ی Ethnopharmacol در سال 2015 نشان می دهد که تیمارِ موش های آزمایشگاهی با کلسترول بالا، با فلاونوئیدهای میوه ی به، پس از چهار هفته با تنظیم متابولیسم لیپیدها و حذف رادیکال های آزاد منجر به کاهش کلسترول کل، تری گلیسیرید و کلسترول LDL می شود که این اثر به دلیل وجود فلاونوئیدها در این گیاه است.
7- افزایش میل جنسی مطالعات نشان می دهد که عصاره ی میوه ی به، عملکرد جفت گیری در موش های آزمایشگاهی را در مقایسه با موش های شاهد به میزان چشمگیری افزایش می دهد. پتانسیل افزایش میل جنسی در میوه ی به، به سبب وجود فلاونوئیدها، گلیکوزید و تانن، در این گیاه است. 8- ضد سرطان پژوهشی نشان می دهد که ترکیبات فنلی میوه ی به از بدن انسان در برابر سرطان کلیه محافظت می کند. برپایه ی این مطالعه، این ترکیبات فعالیت های ضد تکثیری در برابر سلول های سرطانی از خود نشان می دهند. عصاره ی میوه و دانه ی به، در غلظت 500 میکروگرم بر میلی لیتر از رشد و تکثیر سلول های سرطانی جلوگیری می کند. این مطالعه نشان می دهد که گونه ی Cydonia oblonga می تواند همچون یک عامل ضدسرطان یا حتی مثل داروی شیمی درمانی استفاده شود.
1- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
اثرات آنتی اکسیدانی بادرنجبویه به سبب وجود ترکیبات فنلی از جمله رزمارینیک اسید در آن است. اثر آنتی اکسیدانی این ترکیبات چند برابر بیشتر از ویتامین C است. ترکیباتی مثل لینولئیک اسید، کارنوسیک اسید، اوروسولیک اسید هم در عصاره ی این گیاه هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.
2- تقویت حافظه
نتایج آزمایشی نشان داد که بادرنجبویه می تواند اختلالات یادگیری ناشی از سرب را بهبود بخشد. خاصیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه و تمایل ترکیبات آن برای باند شدن با رسپتورهای نیکوتینی، موسکارینی و به ویژه کولینرژیک و مهار آنزیم کولین استراز در بافت کورتکس مغز انسان می تواند بر عملکردهای شناختی تأثیر بگذارد و در درمان اختلالات حافظه و سایر بیماری های مرتبط با سیستم عصبی هم مؤثر واقع شود. در آزمایشی دیگر، محققان مشاهده کردند استفاده از بادرنجبویه باعث تقویت حافظه در افراد مبتلا به آلزایمر شد. این اثر بادرنجبویه می تواند به دلیل محتوای آنتی اکسیدان آن باشد.
3- کاهش اضطراب و استرس
رزمارینیک اسید، اورسولیک اسید و اولئانولیک اسید استخراج شده از بادرنجبویه، بازدارنده های فعالیت آنزیم GABA-T (گابا ترانس آمیناز) هستند. محققان، سازوکار عمل آرامش بخشی بادرنجبویه را اثر این گیاه بر مسیر گابارژیک می دانند که در آن، ترکیبات مذکور از فعالیت GABA-T جلوگیری می کنند و سبب بیشتر در دسترس بودنِ GABA(یک میانجی عصبی مهم) در مغز می شوند.
4- ضد تشنج
عصاره ی بادرنجبویه به دلیل دارا بودن ژرانیول با اثرات خواب آوری و ضدتشنجی و همچنین کافئیک اسید با اثرات ضدتشنجی، اثر آرامش بخشی بر سیستم عصبی دارد. آرامش بخشی عصاره ی بادرنجبویه ناشی از عملکرد گابا در سیستم اعصاب مرکزی است که در آن ماده ی مؤثر، به جایگاه بنزودیازپین روی گیرنده ی گابای A متصل می شود. چنین به نظر می رسد که برخی از فلاونوئیدها روی بعضی از نرون های مهاری اثر می کنند و موجب تقویت این سیستم مهاری می شوند.
5- تسکین زخم معده
در آزمایشی، عصاره ی بادرنجبویه باعث بهبود زخم معده در موش های صحرایی شد. مشاهده شد که عصاره ی برگ های این گیاه باعث بروز پاسخ ایمنی در موش می شود. این عصاره با تعدیل سیستم ایمنی می تواند در روند بهبود زخم تاثیرگذار باشد. عصاره ی بادرنجبویه هم، به سبب داشتن خاصیت ضد التهابی می تواند مانع گسترش زخم و کاهش التهاب معده شود. فلاونوئیدها با داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی، رادیکال های آزاد را خنثی کرده و به مهار زخم کمک می کنند. فلاونوئیدها زخم های نکروز عمیق را دفع و از ورقه ورقه شدن اپی تلیوم(بافت پوششی) جلوگیری می کنند.
6- بهبود عملکرد کبد
در پژوهشی که نتایج آن درمجله ی زیست شناسی جانوری منتشر شد، عصاره ی بادرنجبویه با کاهش فعاليت آنزیم ALT(آلانین آمینوترانسفراز) اثر محافظتی خود بر کبد را نشان داد. ALT آنزیمی است که به طور طبیعی در کبد وجود دارد و در نتیجه ی آسیب کبدی وارد خون می شود. شاید بتوان گفت این اثر بادرنجبویه به خاطر وجود آنتی اکسیدان ها است زیرا آنتی اکسیدان ها نقش بسیار مهمی در محافظت از اندامهای داخلي بدن به ویژه قلب و کبد دارند.
7- ضد درد
مکمل گياهی بادرنجبویه در آزمایشی توانست در کاهش شاخص التهابی ناشی از دويدن در سرازيری و احساس درد مؤثر باشد. محققان معتقدند بادرنجبویه با بلوك کردن گیرنده های آدنوزینی در انتهای نورون های حسی عضلات، باعث کاهش درد می شود.
8- ضد سرطان
محققان اثر اسانس بادرنجبویه و ترکیب اصلی آن سیترال را بر لاین های سلولیGBM (یک تومور بدخیم در سیستم عصبی) بررسی کردند. براساس یافته های منتشر شده در ژورنال Cancer Investigation، هم اسانس بادرنجبویه و هم سیترال، باعث کاهش طول عمر سلول های GBM و آپوپتوزیس (مرگ برنامه ریزی شده ی سلول) در این سلول ها شدند. براساس این یافته ها، اسانس بادرنجبویه به سبب وجود سیترال در آن، ممکن است بتواند در درمان GBM مؤثر باشد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.