30,000 تومان
خواص رزماری:
1– تنظیم قند خون
در آزمایشی، مصرف رزماری باعث کاهش میزان گلوکز خون در انسان شد. براساس نظر محققان، بازسازی سلول های بتا در پانکراس و افزایش ترشح انسولین از این سلول ها بر اثر مصرف رزماری می تواند سازوکار اثر این گیاه بر کاهش قند باشد. رزماری می تواند با جلوگیری از آنزیم آلفا آمیلاز روده ای یا آنزیم a-گلوکوزیداز هم، جذب گلوکز در روده را کاهش دهد.
2- تنظیم کلسترول خون
در پژوهشی، مصرف رزماری باعث کاهش پراکسیداسون چربی و بهبود پروفایل چربی در انسان شد. کاهش کلسترول کل و کلسترول بد به دنبال مصرف رزماری می تواند به دلیل مهار لیپاز پانکراس و لیپاز حساس به هورمون توسط اجزاء رزماری به ویژه رزمارینیک اسید و ترکیبات فنلی دیگر باشد. دلیل این کاهش می تواند حضور ساپونین هایی باشد که کمپلکس نامحلول با کلسترول تشکیل داده و دفع چربی از طریق مدفوع را افزایش می دهند.
3- تقویت حافظه
در پژوهشی مصرف پودرِخشک برگ رزماری در دوزهای پایین، باعث بهبود عملکرد شناختی در افراد میانسال شد. محققان معتقدند، رزمارینیک اسید، کارنوسیک اسید و اورسولیک اسیدِ موجود در رزماری، می توانند دلیل اثر مثبت این گیاه، بر عملکرد شناختی باشند. محققان یکی از دلایل این اثر را نقش رزماری در کاهش تنش اکسیداتیو می دانند. هیپوکامپ(مرکز یادگیری در مغز) که نقش اساسی در شکل گیری حافظۀ فضایی (بخشی از سیستم کلی حافظه که در یادگیری از طریق به خاطر سپردن و به یاد آوردن نقش دارد) ایفا می کند، نسبت به تنش اکسیداتیو بسیار حساس است و کاهش تنش اکسیداتیو بر اثر مصرف رزماری باعث بهبود عملکرد شناختی می شود.
4- ضد آلرژی
رزمارینیک اسید از مواد موثر موجود در رزماری است. در پژوهشی مشاهده شد که مصرف خوراکی رزمارینیک اسید اثر مثبتی بر بیماران مبتلا به رینوکونژونکتیویت آلرژیک (آلرژی همراه با خستگی، سرفه و علائم چشمی) فصلی داشت. استفاده از رزمارینیک اسید میزان خارش بینی، آبریزش و خارش چشم و علائم کلی آلرژی را کاهش داد. در پژوهشی، محققان، دلیل این اثر رزمارینیک اسید را، اثر مهارکنندگی آن بر فعالیت سلول های T ذکر کرده اند.
5- تنظیم فشار خون
محققان معتقدند یکی از دلایل کاهش فشار خون بر اثر مصرف رزماری می تواند اثر این گیاه بر مهار ACE (آنزیم دخیل در فرایند افزایش فشار خون) باشد. رزمارینیک اسید یک ترکیب پلی فنلی است که از طریق فعال سازی مسیر نیتریک اکسید باعث گشاد شدن رگ ها می شود.
6- بهبود عملکرد کبد
در آزمایشی مصرف عصاره ی رزماری با جلوگیری از تغییرات فیزیولوژیکی که به دنبال استعمال تیواستامید به وجود می آمد، باعث بهبود بیماری کبد موش هایی شد که بر اثر استعمال تیواستامید دچار سیروز کبدی شده بودند. نتایج این پژوهش نشان می دهند که اثر محافظتی رزماری بر کبد را می توان به صفات آنتی اکسیدانی آن نسبت داد.
7- بهبود عملکرد معده
مصرف چای رزماری باعث برطرف شدن نفخ و سوزش سرِدل می شود. از رزماری برای درمان سوزش معده، یبوست و نفخ استفاده می شود. این تاثیرهای رزماری به دلیل خاصیت ضد التهابی آن است. محققان در پژوهشی که در سال 2014 انجام شد و نتایج آن در ژورنال FASEB به چاپ رسید، اثر عصارۀ آبی رزماری بر ترشح اسید معده موش های صحرایی را بررسی کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که این عصاره خاصیت آنتی اکسیدان و ضد التهابی داشته و در بهبود زخم معده نیز موثر است. در این تحقیق، عصاره آبی رزماری سبب بهبود هضم شد که دلیل آن را افزایش ترشح اسید معده می دانند.
خواص گل محمدی:
1- تنظیم قند خون
در تحقیقی که روی موش های نرمال و دیابتی انجام شد، اثر عصاره ی گل محمدی با آکاربوز(داروی کاهنده ی قند خون که بازدارنده ی آلفا گلوکوزیداز است) مقایسه شد. نتایج نشان داد، عصاره ی این گیاه ضمن داشتن اثر بازدارندگی بر فعالیت آلفا گلوکوزیداز باعث کاهش قند خون شد. بازدارندگی از فعالیت آلفا گلوکوزیداز با جلوگیری از جذب کربوهیدرات از روده ی کوچک، باعث کاهش میزان گلوکز در خون می شود.
2- بهبود عملکرد قلب و عروق
در پژوهشی عصاره ی گل محمدی باعث افزایش ضربان قلب در خوکچه های هندی شد. به گفته ی محققان، اخیراً یک ترکیب جدید به نام سیانیدین-3-او-بتا-گلوکوزید از جوانه های گل محمدی استخراج شد که می تواند از فعالیت آنزیم مبدل آنژیوتنسین 1(ACE) جلوگیری کند. از آنجا که ACE یک آنزیم کلیدی در تبدیل آنژیوتانسین 1 به آنژیوتانسین 2 (منقبض کننده ی عروقی که باعث افزایش فشار خون می شود) است، گل محمدی می تواند در بهبود عملکرد قلب و عروق موثر باشد.
3- ضد افسردگی
آن گونه که نتایج یک پژوهش نشان داد، استفاده از دوز پایین عصاره ی گل محمدی سبب کاهش افسردگی در موش های سوری شد. براساس یافته های این آزمایش، گل محمدی در دوزهای کم، اثری مشابه داروی ضد افسردگی ایمی پرامین دارد. محققان معتقدند دلیل خاصیت ضد افسردگی این گیاه می تواند اثر بازدارندگی آن بر بازجذب سروتونین باشد.
4- افزایش میل جنسی
استفاده از اسانس گل محمدی باعث افزایش میل جنسی در افراد مبتلا به اختلال افسردگی عمده(MDD) شد. ممکن است سازوکار تأثیر این گیاه در افزایش میل جنسی، ترکیبات موجود در اسانس گل محمدی باشد که اثرِ بازدارنده بر مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (این ماده باعث افزایش میل جنسی می شود) دارند. همچنین اسانس گل محمدی با افزایش تعداد اسپرم و تولید تستوسترون، به افزایش قدرت باروری کمک می کند.
5- تسکین سرفه
در پژوهشی، محققان ابتدا با استفاده از سیتریک اسید باعث ایجاد سرفه در خوک ها شدند، سپس مشاهده کردند که استعمال عصاره ی گل محمدی از تعداد سرفه هایشان بسیار کاست. در آزمایش دیگری، اثر عصاره ی اتانولی و اسانس این گیاه بر ماهیچه های صاف مجرای تنفسی خوکچه های هندی که تحت تأثیر متاکولین بودند آزمون شد. بر پایه ی نتایج این آزمون، عصاره و اسانس این گیاه اثر آرامش بخشی دارند که تأثیری مشابه اثرِ داروی تئوفیلین (گشاد کننده ی مجاری هوایی) است. با اینکه هنوز سازوکار دقیقِ اثرِ گل محمدی در جلوگیری از سرفه شناخته شده نیست، محققان معتقدند این تاثیر می تواند به سبب اثر محرک این گیاه بر پذیرنده های بتا-آدرنرژیک (دخیل در گشاد شدن عروق و استراحت عضلات صاف) باشد.
6- ضد تشنج
تحقیقات، تأثیر مثبتِ اسانس گل محمدی بر حملات تشنجی در مبتلایان به صرع را نشان داده اند. در آزمایشی، عصاره ی گل محمدی اثر چشمگیری در کاهش دفعات و شدّت حمله های تشنجی داشت. در این آزمایش عصاره ی گل، از تولید نورون های تیره در نواحی مختلف هیپوکامپ جلوگیری کرد. این اثر می تواند به دلیل وجود ژرانیول و اوژنول موجود در گل محمدی باشد که هر دو، اثرِ ضد صرع دارند.
7- بهبود کیفیت خواب
آن گونه که در یک آزمایش مشاهده شد، عصاره های آبی و الکلی گل محمدی دارای اثر خواب آور در موش های سوری بودند. به نظر محققان، این امر به سبب وجود فلاونوئیدها و ترپن ها در گل محمدی است. فلاونوئیدها اثر خود را از طریق تاثیر بر پذیرنده های مرکزی بنزودیازپین اعمال می کنند. فعالیت سیستم گابارژیک هم به عنوان مکانیسم دیگری برای این خاصیت ذکر شده است.
8- ضد سرطان
مصرف عصاره ی گل محمدی باعث از بین رفتن و یا کاهش تکثیر سلول های سرطانی در معده می شود. به نظر پژوهشگران، اثر ضد سرطانی این گیاه می تواند به سبب وجود ترکیبات پلی فنل مثل کوئرستین و کمپفرول باشد. این ترکیبات خاصیت آنتی اکسیدانی دارند و بر سیستم های پیام رسان درون سلولی و مسیرهای پیام رسان جانبی اثر می گذارند.
در آزمایشی مصرف عصاره آبی گزنه به مقدار 250 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، اثر مثبتی بر کاهش گلوکز خون در رت های دیابتی شده با آلوکسان داشت. در پژوهش دیگری، مقدار گلوکز سرم و مقاومت به انسولین در رت های نر پس از مصرف عصاره هیدروالکلی برگ گزنه، کاهش یافت. همچنین مصرف عصاره برگ گزنه در رت های دیابتی، سبب افزایش ترشح انسولین از پانکراس و در نتیجه، کاهش قند خون شد. محققان، در پژوهش دیگری که نتایج آن در سال 2017 در ژورنال Pharm Anal Acta منتشر شد، گزارش کردند که مصرف خوراکی عصاره آبی گزنه، در مدت زمان شش ساعت، سبب کاهش گلوکز پلاسما در موش های سوری دیابتی شد.
در برخی منابع، گزار شده است که دلیل کاهش قند خون به دنبال مصرف گزنه، اثر این گیاه بر فعالیت سلول های بتای پانکراس، افزایش حساسیت به انسولین یا فعالیت شبه انسولینی این گیاه است. محققان افزایش ترشح انسولین از سلول های بتای جزایر لانگرهانس و یا آزادسازی انسولین از ذخایر آن را مسئول کنترل دیابت می دانند. برخی هم مکانیسم این عمل را کاهش آلبومین گلیکوزیله و فروکتورآمین می دانند. عده دیگری اثر گزنه بر مهار آلفاگلوکوزیداز را عامل کاهش قند خون ذکر کرده اند. مکانیزم های پیشنهادی دیگر، عبارتند از افزایش مصرف محیطی گلوکز، افزایش سنتز گلیکوژن کبدی، بازدارندگی از جذب روده ای گلوکز، کاهش شاخص گلایسمی کربوهیدرات ها و کاهش اثر گلوتاتیون. مطالعات فیتوشیمیایی گزنه، بیانگر حضور تانن ها، ساپونین ها، فلاونوئیدها، آلکالوئیدها و فنل ها در این گیاه هستند. فلاونوئیدهای کوئرستین و فرولیک سید بر سلول های بنای پانکراس اثر دارند و سبب بهبود تکثیر این سلول ها و در نتیجه افزایش ترشح انسولین در رت های دیابتی می شوند.
9- تنظیم کلسترول خوننتایج آزمایشی که روی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد، اثر مثبت عصاره ی گزنه بر وضعیت لیپیدی و فشار خون را نشان داد. در این آزمایش، عصاره ی گزنه سبب کاهش سطح تری گلیسرید و فشار خون سیستولی و افزایش کلسترول مفید(HDL) شد. محققان معتقدند این اثرات گزنه می تواند، به دلیل وجود فلاونوئیدها در این گیاه باشد. طبق گفته های محققان، ممکن است یکی از سازوکارهای احتمالی در نتیجه ی مصرف گزنه، افزایش فعالیت لیپوپروتئین لیپاز باشد که منجر به کاهش تری گلیسرید می شود. ازطرفي، ساپونين و تانن موجود در گزنه مي تواند جذب روده اي چربي را کاهش داده و با مهار کلسترول استراز سبب افزايش نسبتHDL به LDL شود.10- تنظیم فشار خون پژوهش هاي آزمايشگاهی نشان مي دهند گزنه داراي خاصيت کاهندگي فشارخون است. گزنه موجب گشادی عروق و در نتيجه، کاهش فشارخون مي شود که اين اثر را به واسطه ي نيتريک اکسيد اعمال می کند. در پژوهشی روی موش های صحرايی، مشخص شد گزنه موجب کاهش فشار خون می شود. در بيماران مبتلا به ديابت نوع ۲، فشارخون اوليه با مقاومت به انسولين در ارتباط است و افزايش ترشح انسولين و حساسيت به انسولين با تأثير بر استيل کولين منجر به انبساط عروق و کاهش فشارخون مي شود. به نظر مي رسد فلاونوئیدهای موجود در گزنه مسئول این تأثیرها باشند.11- افزایش قدرت باروریدر ژورنالIranian Journal of Reproductive Medicine نتایج آزمایشی منتشر شد که اثر گزنه بر جلوگیری از صدمات وارده به اسپرم بر اثر مصرف نیکوتین در موش های سوری را بررسی کرد. براساس این نتایج، عصاره ی هیدروالکلی گزنه باعث افزایش کیفیت اسپرم و بازدارندگی از صدمات ناشی از نیکوتین بر ویژگی های اسپرم (تعداد و تحرک آنها) شد.افزایش تحرک سلول های اسپرم بر اثر مصرف گزنه می تواند به دلیل بازدارندگی از فعالیت کانابینوئیدها (ترکیباتی که برخی پذیرنده های سیستم عصبی را فعال می کنند) باشد. این مواد با فعال کردن پذیرنده های CB1 در اسپرم ها، تحرک سلول های اسپرم را کاهش می دهند.12- ضد التهاب عصاره ی گزنه قادر است در کاهش التهاب حاد و مزمن مؤثر باشد. در پژوهشی، عصاره ی این گیاه در کاهش التهاب گوش موش های صحرایی مؤثر بود. گزنه قادر بود التهاب ناشی از تزریق فرمالین در کف پای حیوانات را هم، کاهش دهد. احتمالاً فلاونوئیدهای عصاره ی گزنه از طریق مهار آزادسازی واسطه های التهابی محیطی توانسته اند میزان التهاب را کم کنند. مهار آزادسازی سیتوکین ها که از مهم ترین واسطه های التهابی هستند، توسط عصاره ی گزنه گزارش شده است .13- ضد آلرژیبر اساس پژوهشی در ژورنال Phytotherapy Research، عصاره گزنه می تواند التهابی را که منجر به بروز علائم آلرژی می شود مهار کند. این گیاه اثر بازدارندگی بر پذیرندۀ هیستامین1 دارد. عصاره گزنه از طریق مهار آنزیم های مسیر التهابی از جمله COX-1 و COX-2 از تشکیل پروستاگلاندین ها جلوگیری می کند.
14- بهبود عملکرد مجاری ادراریآزمایش های انجام شده، اثر مثبت ریشه ی گزنه در کاهش بروز مشکلات مجاری ادراری مرتبط با BPH(بزرگی خوش خیم پروستات) و کاهش اندازه ی پروستات را نشان داده اند.بر اساس گزارش پژوهشی در ژورنال Research Journal of Pharmaceutical, Biological and Chemical Sciences، عصاره برگ زیتون اثر محافظتی در دیابت دارد. به نظر محققان این پژوهش، مکانیزم اثر برگ زیتون در کاهش قند خون می تواند تا حدی افزایش جذب ماهیچه ای گلوکز، بازدارندگی از گلیکونئوژنز کبدی و فعالیت آنتی اکسیدانی باشد. در مطالعه ای در ژورنالMonographAlternative Medicine Review ، مصرف 32 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن برگ زیتون، سبب کاهش قند خون و افزایش جذب محیطی گلوکز در رت های دیابتی شد. در آزمایش دیگری، خوراندن اولئوروپین به رت های دیابتی به میزان 5 و 10 میلی گرم بر گرم وزن بدن، سبب افزایش GHS سرم شد. این ترکیب قادر است با کاهش تولید رادیکال های آزاد حاصل از آلوکسان و حفاظت از سلول های بتا، از بروز دیابت پس از تزریق آلوکسان به موش ها جلوگیری کند.
یافته های تحقیقی که نتایج آن در ژورنال Plos One منتشر شد نشان داد که پلی فنل های موجود در برگ زیتون باعث افزایش حساسیت به انسولین و ظرفیت ترشحی سلول های بتای پانکراس در مردان میانسالی شدند که اضافه وزن داشتند. در آزمایش دیگری عصاره ی الکلی برگ زیتون باعث افزایش انسولین سرم موش های صحرایی دیابتی شد و این افزایش بیشتر از اثر داروی گلی بنکلامید بود. فعالیت هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) برگ زیتون می تواند به دلیل وجود ترکیب اولروپئوزيد یا اولئوروپئین در برگ این گیاه باشد. این ترکیب احتمالاً از طریق تقویت آزادسازی انسولین و افزایش جذب محیطی گلوکز عمل می کند. برگ زیتون از هیپرتانسیون (فشار خون بالا) حاد و اترواسکلروز (تصلب شرایین) جلوگیری کرده و مقاومت به انسولین را در حیوانات بهبود می بخشد.اولئوروپین و تانن ها در برگ زیتون به عنوان بازدارنده های گلوکوزیداز عمل کرده و از جذب کربوهیدرات در بدن می کاهند. بازدارندگی از فعالیت آمیلاز پانکراس، مکانیزم پیشنهادی دیگر برای اثر برگ زیتون بر کاهش قند خون است.
8- افزایش قدرت باروریدر آزمایشی اثر عصاره ی هیدروالکلی برگ زیتون بر میزان هورمون های جنسی و تولید اسپرم در موش های صحرایی نر دیابتی بررسی شد. افزایش قند خون منجر به بروز تغییرات ساختاري و عملکردي در فعالیت هاي تولید مثلی می شود. نتایج نشان دادند که عصاره ی برگ زیتون آثار جانبی دیابت بر میزان هورمونهاي جنسی و اسپرماتوژنز (تشکیل اسپرم) را کاهش می دهد و باعث بهبود عملکرد محور هورمونی هیپوفیز – بیضه به دنبال القاي دیابت می شود. اولئوروپین موجود درعصاره ی برگ زیتون افزایش قند خون و استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت را مهار می کند. نیتریک اکسید از عوامل اثرگذار بر محور هیپوتالاموس– هیپوفیز– بیضه است. این ترکیب باعث افزایش ترشح گنادوتروپ ها(سلول هایی در غده ی هیپوفیز مغز که هورمون گنادوتروپین را ترشح می کنند) و تحرك اسپرم می شود. اولئوروپین موجود در عصاره ی برگ زیتون، فعالیت آنزیم نیتریک اکسید سنتاز را افزایش می دهد و باعث افزایش تولید نیتریک اکسید می گردد.9- بهبود عملکرد سیستم عصبیدر مطالعه ای اثر مثبت عصاره ی برگ زیتون در جلوگیري از بروز نقایص حرکتی ناشی از نوروپاتی(اختلال در اعصاب) دیابتی در موش های صحرایی مشاهده شد. قندخون بالا باعث خون رسانی ضعیف مویرگ ها به اعصاب و استرس اکسیداتیو در آنها می شود. مرگ نورونی و آپوپتوز عصبی نیز از عوامل بوجود آورنده ی نوروپاتی حسی دیابتی است. ترکیبات فنلی برگ زیتون مانند اولئوروپئین و تیروزول می توانند با تقویت سیستم ایمنی آنتی اکسیدانی، از تخریب نورونی و آپوپتوز سلولی جلوگیری کنند.
یکی دیگر از عوارض دیابت و محیط هیپرگلایسمیک(قند بالا) که منجر به آپوپتوز نورونی می گردد، ورود زیاد کلسیم به نورون ها است. عصاره ی برگ زیتون دارای خاصیت مهار کنندگی کانالهاي کلسیمی است.
10- ضد سرطاناولئورپئین از ترکیبات مهم زیتون است که خواص ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی دارد. اخیراً مشخص شده است که این ماده مستقیما ژن HER-2 سرطان سینه را کنترل می کند. تری ترپن های پنتاسیکلیک از دیگر ترکیبات زیتون هستند که با القای آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده ی سلولی) در برخی رده های سلولی سرطانی مانع تکثیر آنها می شوند. اولئانولیک اسید و مازلینیک اسید از جمله ترکیباتی هستند که در آزمایشگاه مانع رشد رده ی سلولی آستروسیتوما (تومور مغزی) شدند. به علاوه اولئانولیک اسید در مدل سرطان روده ای روی موش های صحرایی اثر ضد توموری عالی از خود نشان داده است. افزون بر آن، این ترکیب از آنژیوژنسیس (رگ زایی که باعث خون رسانی به تومورها می شود) که از عوامل مهم رشد تومورهاي جامد است، جلوگیری می کند.
محققان در پژوهشی که نتایج آن در ژورنال Research in Pharmaceutical Science منتشر شد، اثر عصاره ی هیدروالکلی و آب میوه ی به، در درمان بیماری کولیت زخمی (بیماری التهابی روده) در موش های آزمایشگاهی مبتلا به کولیت زخمی را بررسی کردند. نتایج این آزمایش نشان داد که عصاره و آب میوه ی به، در کاهش ضایعات کولیت زخمی موثر است. تحقیقات دیگری نشان می دهد که کاتچین و اپی کاتچین میوه ی به، از ایجاد بیماری های التهابی روده و زخم معده جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش یاری می رسانند. این ترکیبات، با ایجاد لایه ی محافظ در معده و با کاهش مهاجرت لکوسیت ها به مخاط دیواره ی پوششی معده، از ایجاد زخم معده جلوگیری می کنند.
2- بهبود عملکرد کبد
تحقیقات نشان می دهد که عصاره ی میوه ی به، فعالیت آنزیم های کبدی ALT(آلانین ترانس آمیناز)، AST (آسپارتات ترانس آمیناز) و LPS را مهار می کند، فعالیت سوپراکسیداز دسموتاز(SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-PX)، لیپوپروتئین لیپاز (LPL) و هپاتیک لیپاز را افزایش می دهد و سبب کاهش چربی کبد در کبد چرب می شود. نتایج نشان می دهد که فلاونوئیدهای این گیاه محافظ کبد است و این خاصیت به دلیل افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و متابولیسم لیپوپروتئین در کبد و مهار لیپوژنز (تولید چربی) است. مطالعات دیگری نشان می دهد که پوست میوه ی به، مقدار چشمگیری مواد ضد ویروسی دارد که از رشد میکروارگانیسم ها و عوامل ایجاد کننده ی هپاتیت های نوع A، Bو C جلوگیری می کند. مصرف روزانه ی میوه ی به در رژیم غذایی، به سبب بهبود عملکرد کبد توصیه می شود.
3- بهبود عملکرد مجاری تنفسی و ریهمطالعات نشان می دهد که پکتین میوه ی به، خلط سینه را نرم کرده و التهاب دستگاه تنفسی، لوزه ها و گلو را کاهش می دهد و به درمان اختلالات تنفسی مثل برونشیت و آسم کمک می کند. نتایج منتشر شده در ژورنال Scholars Academic Journal of Pharmacy نشان می دهد که عصاره ی دانه ی به، انقباضات ناشی از کارباکول و پتاسیم، در بافت نای خرگوش را کاهش می دهد. از این نظر، عصاره ی دانه ی به، مشابه داروی وراپامیل (داروی كنترل پرفشاري خون و بي نظمي ضربان قلب) عمل می کند.4- تنظیم قند خون نتایج یک مطالعه ی منتشر شده در مجله ی تحقیقات دارویی نشان می دهد که ترکیبات پلی فنولیک میوه ی به، فعالیت هایپوگلایسمیک دارد و به طور چشمگیری باعث کاهش قند خون می شود. این ترکیبات، از رشد و توسعه ی عوارض دیابت جلوگیری می کنند. نتایج ارائه شده ی این مقاله نشان می دهد، درمان موش های دیابتی با عصاره ی میوه ی به، باعث کاهش اوره ی پلاسما و کراتینین شده و عملکرد کلیه در موش های صحرایی دیابتی را بهبود می دهد. عصاره ی این میوه، با کاهش سطح سرمی AST ,ALT و ALP در بیماران دیابتی باعث حفاظت از بافت کبدی هم می شود.5- تنظیم فشار خون تحقیقات نشان می دهد که فلاونوئیدهای میوه ی به، به کاهش فشار خون کمک می کند. برپایه ی این آزمایش که روی موش هایی با فشار خون بالا انجام شد، تأثیر مصرف عصاره ی (Cydonia oblonga) یا همان میوه ی به در کاهش فشار خون، پس از 4 هفته چشمگیر است. مصرف عصاره ی این میوه پس از 8 هفته مشابه با داروی کاپتوپریل بود. عصاره ی استخراج شده از این گیاه سطح آنژیوتانسین، آپلین و اندوتلین را کم کرده و به کاهش فشار خون کمک می کند. فعالیت ضد فشار خونی این عصاره، به دلیل تأثیر روی سیستم رنین-آنژیوتانسین است.6- تنظیم کلسترول خوننتایج یک مطالعه ی تحقیقاتیِ منتشر شده در مجله ی Ethnopharmacol در سال 2015 نشان می دهد که تیمارِ موش های آزمایشگاهی با کلسترول بالا، با فلاونوئیدهای میوه ی به، پس از چهار هفته با تنظیم متابولیسم لیپیدها و حذف رادیکال های آزاد منجر به کاهش کلسترول کل، تری گلیسیرید و کلسترول LDL می شود که این اثر به دلیل وجود فلاونوئیدها در این گیاه است.
7- افزایش میل جنسی مطالعات نشان می دهد که عصاره ی میوه ی به، عملکرد جفت گیری در موش های آزمایشگاهی را در مقایسه با موش های شاهد به میزان چشمگیری افزایش می دهد. پتانسیل افزایش میل جنسی در میوه ی به، به سبب وجود فلاونوئیدها، گلیکوزید و تانن، در این گیاه است.8- ضد سرطانپژوهشی نشان می دهد که ترکیبات فنلی میوه ی به از بدن انسان در برابر سرطان کلیه محافظت می کند. برپایه ی این مطالعه، این ترکیبات فعالیت های ضد تکثیری در برابر سلول های سرطانی از خود نشان می دهند. عصاره ی میوه و دانه ی به، در غلظت 500 میکروگرم بر میلی لیتر از رشد و تکثیر سلول های سرطانی جلوگیری می کند. این مطالعه نشان می دهد که گونه ی Cydonia oblonga می تواند همچون یک عامل ضدسرطان یا حتی مثل داروی شیمی درمانی استفاده شود.
1- بهبود عملکرد قلب و عروق
پژوهشی در دانشکده ی بهداشت دانشگاه هاروارد انجام شد که نتیجه ی آن را مجله ی کالج آمریکایی تغذیه منتشر کرد. برمبنای این پژوهش مصرف توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. این پژوهش روی 27 هزار زن در یک دوره ی ده ساله انجام شده است و نشان می دهد که خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی در زنانی که در هفته دو وعده یا بیشتر توت فرنگی مصرف می کنند، 14 درصد کمتر از کسانی است که این میوه را مصرف نمی کنند. براساس نتایج این پژوهش، سطح کلسترول کل و لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) هم با مصرف توت فرنگی کاهش یافت.
پژوهشی دیگر، روی افراد داوطلب نشان داد که مصرف روزانه 500 گرم توت فرنگی به مدت 1 ماه سطح کلسترول کل، لیپوپروتئین با چگالی کم و سطح تری گلیسیرید و همچنین سطح سرم مالون دی آلدهید را در مقایسه با حالت پیش از مصرف به طرز چشمگیری کاهش می دهد. برپایه ی این بررسی آنتوسیانین های توت فرنگی، ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما و حذف رادیکال های آزاد را افزایش داد و سطوح ویتامینی هم، پس از مصرف توت فرنگی به میزانی چشمگیر، افزایش یافت. در این بررسی نشان داده شد که مصرف توت فرنگی از همولیز (تخریب و شکسته شدن گلبول های قرمز) خود به خودی و اکسیداتیو به میزان چشمگیری می کاهد.
مطالعه ای در دانشگاه هاروارد نشان می دهد که مصرف منظم توت فرنگی، خطر ابتلا به حمله ی قلبی در زنان جوان و میانسال که در هفته حداقل 3 وعده توت فرنگی مصرف کرده اند را به میزان 32 درصد کاهش می دهد. کوئرستین، فلاونوئید توت فرنگی است که خاصیت ضدالتهاب طبیعی دارد و خطر ابتلا به آترواسکلروز(تصلب شرایین) و همچنین آسیب های ناشی از لیپوپروتئین با چگالی کم و کلسترول را کاهش می دهد.
2- تنظیم قند خون
یک پژوهش در سال 2011 نشان می دهد که مصرف حدود 37 عدد توت فرنگی در روز به طور چشمگیری عوارض بیماری دیابت مثل بیماری های کلیوی و نوروپاتی را کاهش می دهد. شاخص قند خون در میوه ی توت فرنگی بسیار پایین است، از این روی نسبت به سایر میوه ها برای بیماران مبتلا به دیابت مناسب تر است. برپایه ی پژوهشی دیگر، فیستین توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری های کلیوی در موش های مبتلا به دیابت را کاهش می دهد. پژوهشی در کشور فنلاند هم بیانگر آن است که مصرف توت فرنگی همراه با نان سفید پاسخ گلیسمی (تغییر میزان قند خون پس از مصرف مواد غذایی حاوی کربوهیدرات) را در این افراد به میزان 36 درصد در مقایسه با زنانی که فقط نان خورده بودند، افزایش داد. نتایج نشان می دهد که پلی فنول های توت فرنگی سرعت شکستن و جذب کربوهیدرات ها و نیاز به انسولین برای تنظیم قند خون طبیعی را کاهش می دهد.
3- تسریع کاهش وزن
براساس مقاله ی منتشر شده در کتاب رژیم غذایی مقاوم به چربی، مصرف توت فرنگی ترشح هورمون ادیپونکتین و لپتین را افزایش می دهد. هر دوی این هورمون ها، هورمون های متابولیک و چربی سوز هستند. نتیجه ی ترشح این هورمون ها افزایش سوخت و ساز و از دست دادن وزن است.
پژوهش های دیگر نشان می دهد که توت فرنگی هضم غذاهای نشاسته دار را کاهش می دهد و این بدین معنی است که قندخون پس از مصرف غذا کنترل می شود و در نتیجه اشتیاق به مصرف مواد قندی کاهش می یابد. پلی فنول های توت فرنگی ترشح آنزیم هضم کننده ی نشاسته را کاهش می دهند. این گیاه، عملکرد هورمون های موثر بر کاهش وزن را هم، بهبود می دهد.
4- بهبود عملکرد مغز
دیوور و همکاران، سال 2012 پژوهشی روی 16 هزار زن در یک دوره ی 6 ساله، انجام دادند. نتیجه ی این پژوهش، تأثیر مصرف توت فرنگی بر حافظه ی این افراد را نشان می دهد. برپایه ی نتایج پژوهش، نرخ کاهش حافظه در افرادی که توت فرنگی بیشتری مصرف کرده بودند(به طور متوسط 200 گرم در هفته)، به طور چشمگیری، کندتر از افرادی بود که این میوه را کمتر مصرف کرده یا از مصرف آن چشم پوشی کرده بودند. بر همین مبنا، مصرف توت فرنگی، حافظه را نسبت به سن به میزان 2 سال و نیم جوانتر می کند. پژوهشگران، بر این باورند که بهبود حافظه در این افراد، به دلیل وجود فلاونوئیدهای توت فرنگی است.
پژوهش دیگری نشان داد که مصرف این میوه، از خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هم می کاهد. مطالعه ای در سال 2014 روی موش های آزمایشگاهی نشان داد که فلاونوئید فیستین توت فرنگی، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در موش های دارا و فاقد ژن آلزایمر را، کاهش می دهد.
5- حفظ سلامت دهان و دنداندر سال 2009 پژوهشی منتشر شد که نشان می دهد پلی فنول های توت فرنگی از شکستن نشاسته در دهان، چسبیدن مواد قندی به دندان ها، ایجاد پلاک و پوسیدگی دندان و بروز بیماری های لثه بر اثر فعالیت باکتری ها جلوگیری می کند. بر مبنای پژوهشی دیگر، اسید مالیک توت فرنگی به سفید شدن دندان ها کمک می کند.6- ضد سرطانپژوهشی منتشر شده در مجله ی بین المللی سرطان نشان می دهد که عصاره ی توت فرنگی رشد تومورهای ریه در موش های در معرض دود سیگار را مهار می کند. سال 2012 یک کارآمایی بالینی در چین نشان داد که توت فرنگی منجمد، از سرطان مری پیشگیری می کند. برمبنای همین پژوهش توت فرنگی، از بدن در برابر سرطان های دیگری مانند دهان، سینه و دهانه ی رحم هم محافظت می کند. مطالعات دانشگاه ایلی نوی آمریکا، نشان می دهد که اسید الاژیک توت فرنگی رشد سلول های سرطانی را مهار می کند. لوتئین این گیاه هم، با رادیکال های آزاد مبارزه کرده و آثار منفی آن ها را به حداقل می رساند.
1- تنظیم ضربان قلب
در پژوهشی اثر غلظت‌های مختلف اسانس این گیاه، روی خواص الکتروفیزولوژیک گره دهلیزی بطنی (جریان الکتریکی در قلب پس از عبور از دهلیزها و رسیدن به بطن ها باید از ساختاری به نام گره ی دهلیزی- بطنی عبور کند) با کمک مدل گره دهلیزی- بطنی و همچنین نقش حفاظتی اسانس بهارنارنج در آریتمی (ضربان نامنظم قلب) در خرگوش مطالعه شد. سه گروه مورد آزمایش قرار گرفتند که در هر گروه 6 و جمعا 18 خرگوش بررسی شد. نتایج این تحقیق بیانگر تأثیر معنی‌دار غلظت‌های مختلف عصاره‌ی گیاه در افزایش پارامترهای الکتروفیزولوژیک پایه‌ی (زمان هدایت دهلیزی- بطنی، زمان تحریک ناپذیری کارکردی) گیاه است. به صورتی که زمان هدایت دهلیزی- گره‌ای در غلظت 0/3 (میلی لیتر بر لیتر) از 3/6±32/6 میلی ثانیه به 6/08 ±40 میلی ثانیه و زمان FRP (زمان تحریک ناپذیری کارکردی) از 5/1±147 به 3/6±166/6 میلی ثانیه افزایش معنی‌داری نشان داد. این تحقیق نشان می‌دهد که بهارنارنج به تنظیم ضربان قلب کمک می‌کند.
2- کاهش اضطراب و استرس
در مطالعه‌ای بالینی، اثر عصاره‌ی بهارنارنج بر استرس در زنان نخست‌زا بررسی شد. نتایج این آزمایش نشان داد که رایحه درمانی با بهارنارنج، سبب کاهش اضطراب زایمان می‌شود. اسانس‌های روغنی با تحریک مسيرهای بویایی در سيستم ليمبيک مغز، باعث بهبود روحيه و کاهش سطح اضطراب در طول زایمان می‌شود. این اسانس‌ها، از راه تنفس جذب می‌شوند و می‌توانند بر آنزیم‌ها، کانال‌ها و گيرنده‌های یونی اثر بگذارند، منجر به تحریک مغز، تسكين اضطراب و افزایش جریان خون مغز شوند و آثار ضد افسردگی داشته باشند. این اسانس‌های روغنی قادرند از طریق تنفس، از سد خونی - مغزی عبور کرده و با گيرنده‌های سيستم عصبی مرکزی وارد عمل شوند.
اخلاقی و همکاران مطالعه‌ای با هدف بررسی مقایسهی اثر بهارنارنج و دیازپام در کاهش اضطراب پیش از عمل جراحی انجام دادند. تعداد 60 بيمار 48-14 ساله‌ی مراجعه کننده برای عمل جراحی انتخاب و بطور تصادفي به دو گروه 30 نفره تقسيم شدند. 2 ساعت پیش از عمل به گروه 1، میزان 100 سی سی عرق بهارنارنج و به گروه 2 محلول يک عدد قرص 5 میلی‌گرم ديازپام در100 سی‌سی آب بصورت خوراکی داده شد. ميزان اضطراب بيماران و علائم حياتی آنها را پیش و دو ساعت پس از دريافت دارو ثبت کردند. نتایج نشان داد که ميزان اضطراب پس از مصرف دارو، در هر دو گروه مصرف کننده‌ی عرق بهارنارنج و مصرف کننده‌ی دیازپام کاهش یافت. با توجه به این نتايج، می‌توان بهارنارنج را يک پيش داروی مؤثر برای کاهش اضطراب بيماران پیش از عمل جراحی دانست.
3- تنظیم فشار خون
پژوهشی که سال 2012 در نشریه‌ی Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine منتشر شد، آثار استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج بر پرفشاری خون و سطح کورتیزول بزاق در 83 فرد مبتلا به فشار خون بالا به مدت 24 ساعت را بررسی کرده است. برپایه‌ی این پژوهش، استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج به‌طور چشمگیری فشار سیستولیک و دیاستولیک خون را کاهش می‌دهد. غلظت کورتیزول بزاقی (هورمون کورتیزول در واکنش به استرس ترشح می‌شود) هم به میزان چشمگیری کاهش یافت. این مطالعه نشان می‌دهد که استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج تأثیر مثبتی بر فشار خون و کاهش استرس دارد.
4- ضد میکروب
براساس تحقیقات، اسانس روغنی بهارنارنج خاصیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی دارند. پژوهشی منتشر شده در مجله Pakistan Journal of Biological Sciences نشان می دهد که اسانس روغنی بهارنارنج به جزء باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، در برابر سایر باکتری‌های مورد آزمایش (به خصوص باکتری سودوموناس آئروژینوزا)، همچنین دو نوع مخمر و سه نوع قارچِ مورد آزمایش، خاصیت ضد میکروبی دارد. براساس این مطالعه اسانس روغنی بهارنارنج فعالیت ضدقارچی بسیار قوی در مقایسه با آنتی بیوتیک نیستاتین (آنتی بیوتیک استاندارد) نشان داد.
مقاله ی منتشر شده در مجله ی Nutrition Bytes با عنوان "نقش گیاه نعناع فلفلی در سندروم روده ی تحریک پذیر" نشان می دهد که گیاه نعناع فلفلی ترکیبات ضد انقباضی دارد. سودمندی نعناع فلفلی به عنوان یک داروی جایگزین برای بهبود سندروم روده تحریک پذیر (IBS) در آزمایشات درون شیشه ای (in vitro) و مطالعات بالینی مشاهده شده است. مطالعات in vitro نشان داده اند که نعناع فلفلی به دلیل توانایی بستن کانال های کلسیم در ماهیچه های صاف، خواص ضداسپاسم دارد. مصرف نعناع فلفلی در بیماران مبتلا به IBS بدون ایجاد هیچ گونه عوارضی، سبب آرامش دستگاه گوارش و کاهش علائم این بیماری شد ولی در برخی بیماران بهودی ایجاد نکرد. به همین دلیل گفته می شود با وجود امیدبخش بودن استفاده از این گیاه برای درمان IBS، انجام مطالعات بیشتری جهت اطمینان از این اثر نعناع فلفلی ضروری است.
2- افزایش ترشح صفرا
در آزمایشی، تزریق عصاره برگ یا ترکیب فلاونوئیدی نعناع فلفلی در حیوانات، سبب افزایش مقدار اسیدهای صفراوی شد. مخلوط فلاونوئیدهای استخراج شده از برگ ها، خاصیت افزایش صفرا در سگ ها را داشت. فلاوومنتین که یک فلاونوئید استخراج شده از برگ ها است، سبب تحریک ترشح صفرا و ساخت اسیدهای صفراوی در سگ ها شد. استفاده از عصاره اتانولی 30% برگ ها در معده رت ها جریان صفراوی را تا 43% افزایش داد.
3- کاهش سردرد و میگرنوقتی سردرد یا میگرن دارید، نوشیدن چای نعناع فلفلی از میزان درد می کاهد و جریان خون را بهبود می بخشد. آزمایش ها روی 32 فرد داوطلب نشان داد، مصرف روغن نعناع فلفلی، به طور چشمگیری درکاهش سردرد و علائم آن موثر است. در آزمایش دیگری، مقایسه ی اثر روغن نعناع فلفلی و داروی استامینوفن بر 40 بیمار انجام شد. برمبنای این مقایسه، روغن گیاه نعناع فلفلی، به طور چشمگیری منجر به کاهش سردرد، پس از 15 دقیقه شد و اثر آن مشابه قرص استامینوفن بود.
پژوهشی نشان می دهد که ترکیبات استخراج شده از گیاه نعناع فلفلی فعالیت ضد حساسیت دارند. در بین این ترکیبات، دو ترکیب 5و6و4-تری هیدروکسی-7و8و3-تری متوکسی فلاون و 5و6-دی هیدروکسی-7و8و3و4-تترا متوکسی فلاون، بیشترین خاصیت ضد آلرژی را در برابر آلرژی نوع 1 دارا هستند.
5- ضد میکروب
عصاره نعناع فلفلی دارای خاصیت آنتی باکتریال و ضد ویروس در شرایط in vitro است. در آزمایشی، افزودن پودر برگ نعناع فلفلی به محیط کشت آگار، از رشد باکتری های سالمونلا، استافیلوکوک و ویبریو جلوگیری کرد. عصاره آبی برگ ها هم از فعالیت تعدادی از ویروس ها از جمله ویروس تبخال در کشت سلولی جلوگیری کرد.
6- رفع گرفتگی عضلات
بر اساس مونوگراف منتشر شده سازمان بهداشت جهانی، نعناع فلفلی در رفع اسپاسم ماهیچه ها موثر است. مصرف عصاره اتانولی 31% برگ نعناع فلفلی با غلظت 10 میلی لیتر بر لیتر، در شرایط in vitro از انقباض ماهیچه های صاف خوکچه هندی که با استیل کولین و هیستامین القا شده بود جلوگیری کرد. این اثر، مشابه اثر 0.13 میلی گرم آتروپین بود. همچنین محلول آبی فلاونوئیدهای استخراج شده از برگ نعناع فلفلی با غلظت 0.5 گرم برگ بر میلی لیتر، از انقباضات ماهیچه ای القا شده با باریم کلراید در ایلئوم خوکچه هندی جلوگیری کرد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.