- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
- تقویت حافظه
- کاهش اضطراب و استرس
- ضد تشنج
- تسکین زخم معده
- بهبود عملکرد کبد
- ضد درد
- ضد سرطان
همیشه اولین نفر باشید! برای اطلاع از آخرین تخفیفها و جدیدترین کالاها در خبرنامه ثبتنام کنید.
محصول قبلی 
بازگشت به محصولات 
چای سیاه شکسته و دارجیلینگ مثلثی نیوشا 42,000 تومان
محصول بعدی
مخلوط چای سیاه و وانیل کیسه ای نیوشا 38,000 تومان
مخلوط چای سیاه و بادرنجبویه کیسه ای نیوشا
32,000 تومان
1- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
اثرات آنتی اکسیدانی بادرنجبویه به سبب وجود ترکیبات فنلی از جمله رزمارینیک اسید در آن است. اثر آنتی اکسیدانی این ترکیبات چند برابر بیشتر از ویتامین C است. ترکیباتی مثل لینولئیک اسید، کارنوسیک اسید، اوروسولیک اسید هم در عصاره ی این گیاه هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.
2- تقویت حافظه
نتایج آزمایشی نشان داد که بادرنجبویه می تواند اختلالات یادگیری ناشی از سرب را بهبود بخشد. خاصیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه و تمایل ترکیبات آن برای باند شدن با رسپتورهای نیکوتینی، موسکارینی و به ویژه کولینرژیک و مهار آنزیم کولین استراز در بافت کورتکس مغز انسان می تواند بر عملکردهای شناختی تأثیر بگذارد و در درمان اختلالات حافظه و سایر بیماری های مرتبط با سیستم عصبی هم مؤثر واقع شود. در آزمایشی دیگر، محققان مشاهده کردند استفاده از بادرنجبویه باعث تقویت حافظه در افراد مبتلا به آلزایمر شد. این اثر بادرنجبویه می تواند به دلیل محتوای آنتی اکسیدان آن باشد.
3- کاهش اضطراب و استرس
رزمارینیک اسید، اورسولیک اسید و اولئانولیک اسید استخراج شده از بادرنجبویه، بازدارنده های فعالیت آنزیم GABA-T (گابا ترانس آمیناز) هستند. محققان، سازوکار عمل آرامش بخشی بادرنجبویه را اثر این گیاه بر مسیر گابارژیک می دانند که در آن، ترکیبات مذکور از فعالیت GABA-T جلوگیری می کنند و سبب بیشتر در دسترس بودنِ GABA(یک میانجی عصبی مهم) در مغز می شوند.
4- ضد تشنج
عصاره ی بادرنجبویه به دلیل دارا بودن ژرانیول با اثرات خواب آوری و ضدتشنجی و همچنین کافئیک اسید با اثرات ضدتشنجی، اثر آرامش بخشی بر سیستم عصبی دارد. آرامش بخشی عصاره ی بادرنجبویه ناشی از عملکرد گابا در سیستم اعصاب مرکزی است که در آن ماده ی مؤثر، به جایگاه بنزودیازپین روی گیرنده ی گابای A متصل می شود. چنین به نظر می رسد که برخی از فلاونوئیدها روی بعضی از نرون های مهاری اثر می کنند و موجب تقویت این سیستم مهاری می شوند.
5- تسکین زخم معده
در آزمایشی، عصاره ی بادرنجبویه باعث بهبود زخم معده در موش های صحرایی شد. مشاهده شد که عصاره ی برگ های این گیاه باعث بروز پاسخ ایمنی در موش می شود. این عصاره با تعدیل سیستم ایمنی می تواند در روند بهبود زخم تاثیرگذار باشد. عصاره ی بادرنجبویه هم، به سبب داشتن خاصیت ضد التهابی می تواند مانع گسترش زخم و کاهش التهاب معده شود. فلاونوئیدها با داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی، رادیکال های آزاد را خنثی کرده و به مهار زخم کمک می کنند. فلاونوئیدها زخم های نکروز عمیق را دفع و از ورقه ورقه شدن اپی تلیوم(بافت پوششی) جلوگیری می کنند.
6- بهبود عملکرد کبد
در پژوهشی که نتایج آن درمجله ی زیست شناسی جانوری منتشر شد، عصاره ی بادرنجبویه با کاهش فعاليت آنزیم ALT(آلانین آمینوترانسفراز) اثر محافظتی خود بر کبد را نشان داد. ALT آنزیمی است که به طور طبیعی در کبد وجود دارد و در نتیجه ی آسیب کبدی وارد خون می شود. شاید بتوان گفت این اثر بادرنجبویه به خاطر وجود آنتی اکسیدان ها است زیرا آنتی اکسیدان ها نقش بسیار مهمی در محافظت از اندامهای داخلي بدن به ویژه قلب و کبد دارند.
7- ضد درد
مکمل گياهی بادرنجبویه در آزمایشی توانست در کاهش شاخص التهابی ناشی از دويدن در سرازيری و احساس درد مؤثر باشد. محققان معتقدند بادرنجبویه با بلوك کردن گیرنده های آدنوزینی در انتهای نورون های حسی عضلات، باعث کاهش درد می شود.
8- ضد سرطان
محققان اثر اسانس بادرنجبویه و ترکیب اصلی آن سیترال را بر لاین های سلولیGBM (یک تومور بدخیم در سیستم عصبی) بررسی کردند. براساس یافته های منتشر شده در ژورنال Cancer Investigation، هم اسانس بادرنجبویه و هم سیترال، باعث کاهش طول عمر سلول های GBM و آپوپتوزیس (مرگ برنامه ریزی شده ی سلول) در این سلول ها شدند. براساس این یافته ها، اسانس بادرنجبویه به سبب وجود سیترال در آن، ممکن است بتواند در درمان GBM مؤثر باشد.
محصولات مرتبط
مخلوط چای سبز و گزنه و برگ زیتون کیسه ای نیوشا
خواص گزنه:
1- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی ترکیبات فنلی موجود در گزنه می تواند یون های فلزی را کَلات کنند(با آنها باند تشکیل دهند) و بدین ترتیب از غلظت آنها در پراکسیداسیون چربی ها بکاهند. عوامل کلات کننده با کاهش پتانسیل رداکس(اکسیداسیون و احیاء) سبب تثبیت شکل اکسیدشده ی یون فلزی می شوند. خنثی شدن H2O2 توسط گزنه را می توان به ترکیبات فنلی آن نسبت داد که می توانند به H2O2 الکترون دهند و آن را به آب تبدیل و خنثی کنند. 2- ادرارآور پژوهشی که نتایج آن در ژورنال Iraqi Journal of Veterinary Sciences منتشر شد، خاصیت دیورتیک(ادرار آور) عصاره ی آبی گزنه در خرگوش ها را نشان داد. کاربرد عصاره ی گزنه در این حیوانات باعث افزایش حجم ادرار و دفع یون سدیم شد. این اثر گزنه مشابه داروی فروزماید بود. محققان معتقدند که می توان خاصیت دیورتیک گزنه را به اثر بازدارنده ی آن بر پذیرنده ی آدنوزین A1 نسبت داد. 3- بهبود عملکرد کلیه برپایه ی پژوهشی در نشریه ی کومش، عصاره ی گزنه اثرات سمی ناشی از جنتامایسین در موش های صحرایی را کاهش داد. جنتامايسين از آنتی بيوتيك های آمينوگليكوزيدی است كه در درمان عفونت های ناشی از باكتری های گرم منفی استفاده می شود و به سبب دارا بودن عوارض جانبی مثل سميت كليوی، استفاده از آن محدود شده است. این مطالعه نشان داد که عصاره ی گزنه احتمالاً از طریق کاهش تنش اکسیداتیو و ایجاد اثرات ضد التهابی و گشادکنندگی رگی می تواند در بهبود اثر سمی جنتامایسین بر کلیه مؤثر باشد. عصاره ی گزنه حاوی لیکوپن است که یک آنتی اکسیدان است و با به دام اندازی رادیکال های آزاد از نکروز سلول ها(مرگ سلول بر اثر آسیب) جلوگیری می کند. 4- بهبود عملکرد غده تیروئید ترکیبات استروئیدی که در گزنه هم موجود اند، سبب کاهش پروتئین های انتقال دهنده ی هورمون های تیروئیدی در سرم خون می شوند. این کاهش به نوبه ی خود از میزان هورمون های T3 (تری یدوتیرونین) و T4 (تیروکسین یا تترا یدو تیرونین) می کاهد. فلاونوئیدها با ممانعت از فعالیت آنزیم تیروپراکسیداز(مسئول بیوسنتز هورمون های تیروئیدی) سبب کاهش میزان این هورمون ها می شوند. فلاونوئیدها با ممانعت از فعالیت آنزیم دیدیناز نوع 1(آنزیمی که ید را از این هورمون ها جدا می کند و آن را برای سنتز مجدد هورمون، دراختیار غده ی تیروئید قرار می دهد) و پیشگیری از معدنی شدن ید در سلول های تیروئید باعث تغییراتی در میزان هورمون های تیروئید هم می شوند. 5- بهبود عملکرد قلب و عروق نتایج حاصل از بررسی اثر عصاره ی اتانولی گزنه بر درمان آریتمی(غیر طبیعی بودن ضربان قلب) فوق بطنی در قلب خرگوش ها، نقش بالقوه ی ضد آریتمی عصاره ی هیدروالکلی این گیاه را نشان داد. یافته ها حاکی از آنند که احتمالاً گزنه با مهار پمپ سدیم-پتاسیم وابسته به انرژی، اثر خود را اعمال می کند. برپایه ی مطالعاتی که روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شد، عصاره های گزنه پروفایل چربی را بهبود می بخشند و از تجمع پلاکت جلوگیری می کنند. پلاکت ها در لخته شدن خون نقش دارند و انعقاد نابجای خون می تواند باعث سکته ی قلبی شود. عصاره ی آبی برگ گزنه که به موش های صحرایی داده شد از تجمع پلاکتیِ ناشی از ترومبین (فعال کننده ی پلاکت) جلوگیری کرد. به نظر می آید فلاونوئیدها مسئول این قدرت بازدارندگی باشند. 6- بهبود عملکرد کبد گزنه بر کبد اثر حافظتی دارد. این گیاه یک آنتی اکسیدان قوی است که رادیکال های آزاد را می شکند و سبب کاهش تنش اکسیداتیو می شود. گزنه، فعالیت آنزیم های آریل استراز و کاتالاز را در بافت کبد افزایش می دهد و می تواند از فیبروز (ورم اَنساج لیفی) و سیروز کبدی (التهاب شدید کبد) جلوگیری کند. گزنه، این کار را با فعالیت های آنتی اکسیدانی و تنظیم سیستم ایمنی انجام می دهد. 7- بهبود عملکرد دستگاه گوارش گیاه گزنه موجب محافظت از مخاط روده ی باریک می شود. براساس نظر پژوهشگران این امر می تواند به سبب بهبود سیستم عصبی با سازوکارهای کاهش تولید سوربیتول باشد. این گیاه، با کاهش مناسب قند خون از افزایش گلوکز در داخل سلول هم، جلوگیری می کند و سبب بهبود خون رسانی و ترمیم بافت ها می شود. گزنه از تجمع گلوکز و در نتیجه سوربیتول در سلول های عصبی که باعث آسیب این سلول ها می شود پیشگیری و از بروز نوروپاتی (اختلال در اعصاب) جلوگیری می کند. در نتیجه، عملکرد سلول های عصبی روی پرزهای روده بهتر شده و آتروفی(تحلیل رفتگی) آنها بهبود می یابد. همچنین با بهبود خون رسانی، در ترمیم مخاط روده نقش دارد و می تواند با ترمیم پیوستگی مخاط، از ورود پاتوژن ها جلوگیری کند و در نتیجه سبب کاهش فعالیت عوامل التهابی و عوارض ناشی از آن، از قبیل تخریب، خونریزی و نکروز شود. 8- تنظیم قند خون
خواص برگ زیتون:در آزمایشی مصرف عصاره آبی گزنه به مقدار 250 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، اثر مثبتی بر کاهش گلوکز خون در رت های دیابتی شده با آلوکسان داشت. در پژوهش دیگری، مقدار گلوکز سرم و مقاومت به انسولین در رت های نر پس از مصرف عصاره هیدروالکلی برگ گزنه، کاهش یافت. همچنین مصرف عصاره برگ گزنه در رت های دیابتی، سبب افزایش ترشح انسولین از پانکراس و در نتیجه، کاهش قند خون شد. محققان، در پژوهش دیگری که نتایج آن در سال 2017 در ژورنال Pharm Anal Acta منتشر شد، گزارش کردند که مصرف خوراکی عصاره آبی گزنه، در مدت زمان شش ساعت، سبب کاهش گلوکز پلاسما در موش های سوری دیابتی شد.
در برخی منابع، گزار شده است که دلیل کاهش قند خون به دنبال مصرف گزنه، اثر این گیاه بر فعالیت سلول های بتای پانکراس، افزایش حساسیت به انسولین یا فعالیت شبه انسولینی این گیاه است. محققان افزایش ترشح انسولین از سلول های بتای جزایر لانگرهانس و یا آزادسازی انسولین از ذخایر آن را مسئول کنترل دیابت می دانند. برخی هم مکانیسم این عمل را کاهش آلبومین گلیکوزیله و فروکتورآمین می دانند. عده دیگری اثر گزنه بر مهار آلفاگلوکوزیداز را عامل کاهش قند خون ذکر کرده اند. مکانیزم های پیشنهادی دیگر، عبارتند از افزایش مصرف محیطی گلوکز، افزایش سنتز گلیکوژن کبدی، بازدارندگی از جذب روده ای گلوکز، کاهش شاخص گلایسمی کربوهیدرات ها و کاهش اثر گلوتاتیون. مطالعات فیتوشیمیایی گزنه، بیانگر حضور تانن ها، ساپونین ها، فلاونوئیدها، آلکالوئیدها و فنل ها در این گیاه هستند. فلاونوئیدهای کوئرستین و فرولیک سید بر سلول های بنای پانکراس اثر دارند و سبب بهبود تکثیر این سلول ها و در نتیجه افزایش ترشح انسولین در رت های دیابتی می شوند.
9- تنظیم کلسترول خون نتایج آزمایشی که روی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد، اثر مثبت عصاره ی گزنه بر وضعیت لیپیدی و فشار خون را نشان داد. در این آزمایش، عصاره ی گزنه سبب کاهش سطح تری گلیسرید و فشار خون سیستولی و افزایش کلسترول مفید(HDL) شد. محققان معتقدند این اثرات گزنه می تواند، به دلیل وجود فلاونوئیدها در این گیاه باشد. طبق گفته های محققان، ممکن است یکی از سازوکارهای احتمالی در نتیجه ی مصرف گزنه، افزایش فعالیت لیپوپروتئین لیپاز باشد که منجر به کاهش تری گلیسرید می شود. ازطرفي، ساپونين و تانن موجود در گزنه مي تواند جذب روده اي چربي را کاهش داده و با مهار کلسترول استراز سبب افزايش نسبتHDL به LDL شود. 10- تنظیم فشار خون پژوهش هاي آزمايشگاهی نشان مي دهند گزنه داراي خاصيت کاهندگي فشارخون است. گزنه موجب گشادی عروق و در نتيجه، کاهش فشارخون مي شود که اين اثر را به واسطه ي نيتريک اکسيد اعمال می کند. در پژوهشی روی موش های صحرايی، مشخص شد گزنه موجب کاهش فشار خون می شود. در بيماران مبتلا به ديابت نوع ۲، فشارخون اوليه با مقاومت به انسولين در ارتباط است و افزايش ترشح انسولين و حساسيت به انسولين با تأثير بر استيل کولين منجر به انبساط عروق و کاهش فشارخون مي شود. به نظر مي رسد فلاونوئیدهای موجود در گزنه مسئول این تأثیرها باشند. 11- افزایش قدرت باروری در ژورنالIranian Journal of Reproductive Medicine نتایج آزمایشی منتشر شد که اثر گزنه بر جلوگیری از صدمات وارده به اسپرم بر اثر مصرف نیکوتین در موش های سوری را بررسی کرد. براساس این نتایج، عصاره ی هیدروالکلی گزنه باعث افزایش کیفیت اسپرم و بازدارندگی از صدمات ناشی از نیکوتین بر ویژگی های اسپرم (تعداد و تحرک آنها) شد. افزایش تحرک سلول های اسپرم بر اثر مصرف گزنه می تواند به دلیل بازدارندگی از فعالیت کانابینوئیدها (ترکیباتی که برخی پذیرنده های سیستم عصبی را فعال می کنند) باشد. این مواد با فعال کردن پذیرنده های CB1 در اسپرم ها، تحرک سلول های اسپرم را کاهش می دهند. 12- ضد التهاب عصاره ی گزنه قادر است در کاهش التهاب حاد و مزمن مؤثر باشد. در پژوهشی، عصاره ی این گیاه در کاهش التهاب گوش موش های صحرایی مؤثر بود. گزنه قادر بود التهاب ناشی از تزریق فرمالین در کف پای حیوانات را هم، کاهش دهد. احتمالاً فلاونوئیدهای عصاره ی گزنه از طریق مهار آزادسازی واسطه های التهابی محیطی توانسته اند میزان التهاب را کم کنند. مهار آزادسازی سیتوکین ها که از مهم ترین واسطه های التهابی هستند، توسط عصاره ی گزنه گزارش شده است . 13- ضد آلرژیبر اساس پژوهشی در ژورنال Phytotherapy Research، عصاره گزنه می تواند التهابی را که منجر به بروز علائم آلرژی می شود مهار کند. این گیاه اثر بازدارندگی بر پذیرندۀ هیستامین1 دارد. عصاره گزنه از طریق مهار آنزیم های مسیر التهابی از جمله COX-1 و COX-2 از تشکیل پروستاگلاندین ها جلوگیری می کند.
14- بهبود عملکرد مجاری ادراریآزمایش های انجام شده، اثر مثبت ریشه ی گزنه در کاهش بروز مشکلات مجاری ادراری مرتبط با BPH(بزرگی خوش خیم پروستات) و کاهش اندازه ی پروستات را نشان داده اند. 1- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی برگ زیتون حاوی اولئوروپئین است که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. در پژوهشی اثر عصاره ی برگ زیتون بر میزان سیتوکین های (پروتئین هایی که در تنظیم ایمنی نقش دارند) مرتبط با سلول های Th17(نوعی از سلول های اجرایی دخیل در سازوکارهای ایمنی بدن) بررسی شد. برمبنای این پژوهش، عصاره ی این گیاه اثر آنتی اکسیدانی بر شاخص های اکسیداتیو در مغز موش های صحرایی نشان داد ولی اثر چشمگیری بر میزان سیتوکین های مذکور نداشت. محققان، نتیجه گیری کردند که اثر محافظتی عصاره ی برگ زیتون بر بیماری های التهابی احتمالاً ناشی از خواص آنتی اکسیدانی آن است نه تعدیل سیتوکین های مرتبط با سلول های Th17. 2- ضد التهاب بررسی اثرات ضد التهابی عصاره ی متانولی برگ درخت زیتون در موش های نر بالغ نژاد NMRI نشان داد که این عصاره می تواند اثر ضد التهابی داشته باشد. فلاونوئیدها خاصیت مهار کنندگی بر بسیاری از آنزیم های موثر در التهاب از جمله پروتئین کیناز C، فسفو لیپاز A2 و فسفو دی استرازها دارند. فلاونوئیدها با مهار یا کاهش فعالیت این آنزیم ها باعث کاهش آزادسازی برخی عوامل التهابی از جمله ترکیبات سیتوکینی و هیستامینی می شوند و درد را کاهش می دهند. 3- ضد میکروب در پژوهشی اثر عصاره های برگ زیتون بر باکتری بررسی شد. نتایج نشان داد عصاره های استونی، اتانولی و متانوليِ برگ زیتون، اثر مهاری بر باکتری اشریشیا کلی داشتند. برگ زیتون حاوی ترکیباتی مانند کافئیک اسید، تانن ها، اولئوروپئین و تیروزول است که خاصیت ضد میکروبی دارند. به گفته ی محققان، اثر بازدارندگي تركيبات فنلي را مي توان به ويژگي جذب سطحي به غشای سلولي و اختلال در عملكرد آن، واكنش با آنزيم ها، سوبستراها و جلوگيري از دسترسي سلول به يون هاي فلزي نسبت داد. 4- بهبود عملکرد قلب و عروق اثر ضدآریتمی عصاره ی برگ زيتون در مدل های حیوانی بررسی شد و نتایج نشان دادند که عصاره ی این گیاه در صورتی که بیش از یک هفته مصرف شود می تواند خاصیت ضد آریتمی و اثر محافظتی بر قلب داشته باشد. به نظر محققان، عصاره ی برگ زیتون به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی، ضد تجمع پلاکتی، ضد التهابی و کاهندگی کلسترول و فشار خون، قلب را در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می کند. در پژوهشی اثر ضدآریتمی ترکیبات تری ترپنوئیدی برگ زیتون(از جمله اورسولیک اسید) در موش های صحرایی مشاهده شد و این اثر در بعضی موارد قابل مقایسه با داروهای ضد آریتمی موجود در بازار بوده است. 5- تنظیم فشار خون در آزمایشی که نتایج آن در ژورنال Phytomedicine منتشر شد، اثر عصاره ی برگ زیتون بر کاهش فشار خون بیماران مبتلا به فشار خون بالا بررسی شد. بر اساس نتایج، عصاره ی این گیاه می تواند اثری مشابه کاپتوپریل (داروی کاهنده ی فشار خون) داشته باشد. در این تحقیق، عصاره ی برگ زیتون باعث کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک شد. یافته های آزمایش دیگری نشان دادند که عصاره ی آبی الکلی برگ زیتون باعث افت فشار خون(فشار سیستولی، فشار دیاستولی و فشار میانگین سرخرگی) در موش ها شد. این اثر می تواند ناشی از وجود اولئوروپئین و انواع ترکیبات فنلی موجود در برگ مثل آپی ژنین وانواع فلاونوئیدها مثل دیوسمین و روتین باشد. یافته های دیگری هم نشان داده اند که آپی ژنین در عروق ایزوله شده ی موش های صحرایی با سرکوب جریان های کلسیمی وابسته به ولتاژ، باعث انبساط عروق می شود. همچنین نشان داده شدکه آپی ژنین سبب کم شدن فعالیت انقباضی ناشی از نورآدرنالین در عضله ی صاف آئورت می شود. 6- تنظیم کلسترول خون بنا به نتايج بدست آمده از یک پژوهش، مصرف مقادير مشخصي از برگ زیتون، خواص هيپوكلسترولميك (کاهنده ی کلسترول) و آنتي آترواسكلروتيك (ضد تصلب شرایین) دارد. نتايج نشان مي دهند كه عصاره ی دي اتيل اتري برگ زيتون سطح كلسترول کل پلاسما را كاهش مي دهد. اولئوروپئین موجود در برگ زیتون از اكسيداسيون LDL جلوگيري مي کند و چون اكسيداسيون LDL مرحله ی اصلي در تشكيل پلاک (رسوب چربی) آترواسكلروزي است، برگ زيتون با مهار اكسيداسيون LDL از تشكيل پلاك آترو اسكلروزي در جدار شريان ها ممانعت به عمل مي آورد. برگ زيتون، سطح پلاسمايي HDL را هم، افزايش مي دهد. 7- تنظیم قند خون
بر اساس گزارش پژوهشی در ژورنال Research Journal of Pharmaceutical, Biological and Chemical Sciences، عصاره برگ زیتون اثر محافظتی در دیابت دارد. به نظر محققان این پژوهش، مکانیزم اثر برگ زیتون در کاهش قند خون می تواند تا حدی افزایش جذب ماهیچه ای گلوکز، بازدارندگی از گلیکونئوژنز کبدی و فعالیت آنتی اکسیدانی باشد. در مطالعه ای در ژورنالMonographAlternative Medicine Review ، مصرف 32 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن برگ زیتون، سبب کاهش قند خون و افزایش جذب محیطی گلوکز در رت های دیابتی شد. در آزمایش دیگری، خوراندن اولئوروپین به رت های دیابتی به میزان 5 و 10 میلی گرم بر گرم وزن بدن، سبب افزایش GHS سرم شد. این ترکیب قادر است با کاهش تولید رادیکال های آزاد حاصل از آلوکسان و حفاظت از سلول های بتا، از بروز دیابت پس از تزریق آلوکسان به موش ها جلوگیری کند.
یافته های تحقیقی که نتایج آن در ژورنال Plos One منتشر شد نشان داد که پلی فنل های موجود در برگ زیتون باعث افزایش حساسیت به انسولین و ظرفیت ترشحی سلول های بتای پانکراس در مردان میانسالی شدند که اضافه وزن داشتند. در آزمایش دیگری عصاره ی الکلی برگ زیتون باعث افزایش انسولین سرم موش های صحرایی دیابتی شد و این افزایش بیشتر از اثر داروی گلی بنکلامید بود. فعالیت هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) برگ زیتون می تواند به دلیل وجود ترکیب اولروپئوزيد یا اولئوروپئین در برگ این گیاه باشد. این ترکیب احتمالاً از طریق تقویت آزادسازی انسولین و افزایش جذب محیطی گلوکز عمل می کند. برگ زیتون از هیپرتانسیون (فشار خون بالا) حاد و اترواسکلروز (تصلب شرایین) جلوگیری کرده و مقاومت به انسولین را در حیوانات بهبود می بخشد.اولئوروپین و تانن ها در برگ زیتون به عنوان بازدارنده های گلوکوزیداز عمل کرده و از جذب کربوهیدرات در بدن می کاهند. بازدارندگی از فعالیت آمیلاز پانکراس، مکانیزم پیشنهادی دیگر برای اثر برگ زیتون بر کاهش قند خون است.
8- افزایش قدرت باروری در آزمایشی اثر عصاره ی هیدروالکلی برگ زیتون بر میزان هورمون های جنسی و تولید اسپرم در موش های صحرایی نر دیابتی بررسی شد. افزایش قند خون منجر به بروز تغییرات ساختاري و عملکردي در فعالیت هاي تولید مثلی می شود. نتایج نشان دادند که عصاره ی برگ زیتون آثار جانبی دیابت بر میزان هورمونهاي جنسی و اسپرماتوژنز (تشکیل اسپرم) را کاهش می دهد و باعث بهبود عملکرد محور هورمونی هیپوفیز – بیضه به دنبال القاي دیابت می شود. اولئوروپین موجود درعصاره ی برگ زیتون افزایش قند خون و استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت را مهار می کند. نیتریک اکسید از عوامل اثرگذار بر محور هیپوتالاموس– هیپوفیز– بیضه است. این ترکیب باعث افزایش ترشح گنادوتروپ ها(سلول هایی در غده ی هیپوفیز مغز که هورمون گنادوتروپین را ترشح می کنند) و تحرك اسپرم می شود. اولئوروپین موجود در عصاره ی برگ زیتون، فعالیت آنزیم نیتریک اکسید سنتاز را افزایش می دهد و باعث افزایش تولید نیتریک اکسید می گردد. 9- بهبود عملکرد سیستم عصبیدر مطالعه ای اثر مثبت عصاره ی برگ زیتون در جلوگیري از بروز نقایص حرکتی ناشی از نوروپاتی(اختلال در اعصاب) دیابتی در موش های صحرایی مشاهده شد. قندخون بالا باعث خون رسانی ضعیف مویرگ ها به اعصاب و استرس اکسیداتیو در آنها می شود. مرگ نورونی و آپوپتوز عصبی نیز از عوامل بوجود آورنده ی نوروپاتی حسی دیابتی است. ترکیبات فنلی برگ زیتون مانند اولئوروپئین و تیروزول می توانند با تقویت سیستم ایمنی آنتی اکسیدانی، از تخریب نورونی و آپوپتوز سلولی جلوگیری کنند.
یکی دیگر از عوارض دیابت و محیط هیپرگلایسمیک(قند بالا) که منجر به آپوپتوز نورونی می گردد، ورود زیاد کلسیم به نورون ها است. عصاره ی برگ زیتون دارای خاصیت مهار کنندگی کانالهاي کلسیمی است.
10- ضد سرطان اولئورپئین از ترکیبات مهم زیتون است که خواص ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی دارد. اخیراً مشخص شده است که این ماده مستقیما ژن HER-2 سرطان سینه را کنترل می کند. تری ترپن های پنتاسیکلیک از دیگر ترکیبات زیتون هستند که با القای آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده ی سلولی) در برخی رده های سلولی سرطانی مانع تکثیر آنها می شوند. اولئانولیک اسید و مازلینیک اسید از جمله ترکیباتی هستند که در آزمایشگاه مانع رشد رده ی سلولی آستروسیتوما (تومور مغزی) شدند. به علاوه اولئانولیک اسید در مدل سرطان روده ای روی موش های صحرایی اثر ضد توموری عالی از خود نشان داده است. افزون بر آن، این ترکیب از آنژیوژنسیس (رگ زایی که باعث خون رسانی به تومورها می شود) که از عوامل مهم رشد تومورهاي جامد است، جلوگیری می کند.
دمنوش مثلثی نعناع فلفلی نیوشا
دمنوش مثلثی مفرده و خالص نعناع فلفلی، محصول جدید نیوشا
مخلوط چای سیاه و وانیل کیسه ای نیوشا
وانیل یکی از ادویه جات گران قیمت است که به طور گسترده استفاده می شود. علت محبوبیت این ادویه "عطر و طعم خاص آن" است که عطری خفیف و ملایم و در عین حال دلنشین دارد. همین امر، وانیل را به طعمی محبوب در صنعت موادغذایی و آشامیدنی ها تبدیل کرده است. خواص وانیل: 1- ترمیم و جلوگیری از پیری پوست مطالعات نشان میدهد که خواص ضد باکتریایی وانیل، عفونتهای پوست را از بین میبرد. روند بهبود و درمان بیماری‌های پوستی را سرعت میبخشد و از آثار به جا مانده ی جوش، زخم و آکنه روی پوست می‌کاهد. تحقیقات دیگری نشان میدهد که آنتی اکسیدان های چای وانیل، آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد را کاسته و روند پیدایش علائم پیری در پوست را کند می‌کند. نیاسین، تیامین، ریبوفلاوین و پانتوتنیکاسیدِ وانیل، به حفظ سلامت پوست کمک می‌کنند. وانیلین یک پلی فنول با خواص آنتی اکسیدانی قوی است که از پوست در برابر رادیکال‌های آزاد و تنشهای محیطی محافظت می‌کند. این ترکیب با تولید کلاژن جدید، پوست را ترمیم می‌کند و مانعِ بروز خطوط ریز و چین و چروک روی پوست می‌شود. 2- افزایش میل جنسی
مطالعات نشان می دهد که اسانس وانیل، ترشح هورمونهای تستوسترون و استروژن را تحریک کرده و در نتیجه مشکلات ناشی از ناتوانی و از دست دادن میل جنسی را کاهش میدهد. براساس نتیجه ی تحقیقاتی که نشریه ی فارماکولوژی در سال 2013 منتشر کرد، مصرف روزانه mg/kg 200 عصاره ی وانیل، میل جنسی در موشهای نر را تقویت کرده و به افزایش میل جنسی در آنها کمک می‌کند.
3- ضد افسردگی تحقیقات نشان میدهد که وانیلین هیدروکسی بنزالدهید وانیل خاصیت ضد افسردگی دارد و سبب بهبود افسردگی و خلق و خو می‌شود. نتایج یک مطالعه ی آزمایشگاهی بر روی موشها نشان میدهد که مصرف عصاره ی وانیل با دوز mg/kg 100 خاصیت ضد افسردگی دارد و به کاهش و درمان بیماری افسردگی کمک می‌کند. این نتایج نشان میدهد که مصرف این مقدار وانیل با مصرف داروی ضد افسردگیِ فلوکستین برابر است. براساس تحقیق دیگری که در سال 2005 در نشریه ی حواس شیمیایی منتشر شد، اسانس وانیل از استرس می‌کاهد. براساس این گزارش، استنشاق رایحه ی وانیل ذهن را آرام کرده و با کاهش اضطراب، به آرامش فرد کمک می‌کند. 4- بهبود عملکرد مغز تحقیقات نشان میدهد، ترکیب وانیلین گیاه وانیل، سبب کاهش التهاب و بهبود عملکرد مغز می‌شود. التهاب باعث انتشار سیتوکین های التهابی شده و در نتیجه، عملکرد مغز و قدرت شناخت را می‌کاهد. به همین دلیل، افراد در موقعیتهای اضطرابی و با داشتن استرس قادر به انجام کارها به طور کامل و صحیح نیستند. التهاب ناشی از استرس باعث ترشح سیتوکینهایی مانند TNF-alpha می‌شود که از عملکرد مغز میکاهند.
مخلوط چای سیاه و آلبالو کیسه ای نیوشا
1- بهبود عملکرد قلب و عروق پژوهش ها نشان می دهد که کوئرستین آلبالو با از بین بردن رادیکال های آزاد مانع از آسیب اکسیداتیو و اکسیده شدن لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) می شود. اکسید شدن لیپوپروتئین با چگالی کم، سبب تشکیل پلاک در شریان ها و در نهایت منجر به ایجاد بیماری های قلبی و سکته می شود. مطالعه ی منتشر شده در مجله ی آمریکایی فیزیولوژی در سال 2006 نشان می دهد که مصرف 10 میلی گرم بر کیلوگرم و 30 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی آلبالو به طور چشمگیری، عملکرد قلب(از جمله جریان خون و فشار خون) در موش های صحرایی را بهبود می دهد. براساس پژوهش دیگری، که سال 1385 در مجله ی دیابت و متابولیسم ایران منتشر شد، تأثیر مصرف آلبالو، بر کاهش برخی عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی در 16 زن مبتلا به دیابت نوع 2، بررسی شد. این افراد به مدت 6 هفته کنستانتره ی آب آلبالو مصرف کردند. وزن بدن، چربی های خون و سطح فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در شروع و پایان مطالعه اندازه گیری شد. یافته های این مطالعه نشان داد که در پایان آزمایش مقادیر وزن، کلسترول تام، کلسترول LDL و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بطور معنی‌داری کاهش یافتند. نتایج این مطالعه نشان میدهد که مصرف آب آلبالو، به بهبود عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می‌کند. 2- کاهش التهاب مفاصل پژوهشی منتشر شده در مجله ی Science Daily در سال 1999 نشان می دهد که آنتوسیانین و کوئرستین آلبالو همانند ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهابی از ترشح آنزیم های التهابی سیکلواکسیژناز 1 و 2 جلوگیری می کنند. پژوهش دیگری نشان می دهد که آنتی اکسیدان های آلبالو با کاهش سطح اکسیدنیتریک به درمان التهاب در مفاصل کمک می کنند. در دانشگاه بوستون، پژوهشی برای بررسیِ اثر آلبالو بر بیماری نقرس روی 633 فرد در یک سال انجام شد. نتایج مطالعات نشان داد، مصرف آلبالو در یک دوره ی2 روزه، خطر ابتلا به این بیماری را 35 درصد کاهش می دهد. همچنین زمانی که آلبالو با داروی آلوپورینول(دارویی برای درمان نقرس) ترکیب شد، خطر ابتلا به این بیماری را تا 75 درصد کاهش داد. آنتی اکسیدان های آلبالو میزان پروتئین C در جریان خون را کاهش می دهند و به این ترتیب به درمان التهاب در بدن کمک می کنند. پروتئین C در کبد سنتز شده و در مواقع بروز التهاب و روماتیسم، در خون افزایش می یابد. 3- تنظیم قند خون پژوهشی در دانشگاه میشیگان نشان می دهد که آنتوسیانین های آلبالو تولید انسولین را تا میزان 50 درصد افزایش می دهند. پژوهش دیگری به منظور بررسی اثر آنتوسیانین های آلبالو در کنترل قند خون در نمونه های دیابتی انجام شد. در این مطالعه، اثر مصرف خوراکی آب آلبالو بر سطح شاخص های قندخونِ زنان مبتلا به دیابت نوع 2، بررسی شد. در این مطالعه 17 بیمار دیابتی نوع 2 به مدت 6 هفته روزانه 240 گرم آب آلبالوی طبیعی مصرف کردند. در پایان این مطالعه قند و فشار سیستولیک و دیاستولیک خون کاهش یافت. نتایج این بررسی نشان می دهد که مصرف آب آلبالو قندخون را کاهش می دهد، بنابراین به بیماران دیابتی نوع 2 مصرف این میوه، توصیه می شود. 4- بهبود کیفیت خواب مصرف آب آلبالو پیش از خواب، زمان کلی خواب و کیفیت آن را افزایش می دهد. ملاتونین آلبالو ساعت زیستی بدن و چرخه ی خواب و بیداری را تنظیم می کند. در پژوهشی، آثار خواب آور آلبالو بر بدن انسان مطالعه شد. نتایج این بررسی نشان داد که مصرف آب آلبالو در صبح و شب به بهبود کیفیت خواب کمک می کند. پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا و روچستر عادات خواب در 15 فرد بزرگسال را بررسی کردند که به مدت 2 هفته روزی 2 بار آب آلبالو مصرف می کردند. نتایج نشان داد که مصرف آلبالو به طرز چشمگیری به درمان بی خوابی و افزایش کیفیت خواب کمک می کند. در یک مطالعه ی تصادفی دوسوکور، تأثیر مصرف آلبالو بر کیفیت خواب، آزمایش شد. در این پژوهش 20 فرد داوطلب به مدت 7 روز، آب آلبالو مصرف کردند. نمونه های ادرار این افراد جمع آوری و مقدار سولفاتوکسی ملاتونین(متابولیت عمده ی ملاتونین) بررسی شد. نتایج نشان داد، مصرف آلبالو، محتوای کل ملاتونین(هورمون تنظیم خواب و بیداری) را به طور چشمگیری افزایش می دهد و در نتیجه باعث افزایش زمان و بهبود کیفیت خواب می شود. 5- تنظیم فشار خون
در پژوهشی (منتشر شده در مجله ی آمریکایی تغذیه ی بالینی) تأثیر مصرف کنستانتره ی آب آلبالو، بر 15 فرد با فشارخون بالا بررسی شد. فشار خون این افراد حداقل 130/90 میلی متر جیوه بود. مصرف 60 میلی لیتر (1/4 فنجان) کنستانتره ی آلبالو، پس از 3 ساعت، فشار خونِ این افراد را تا 7 درصد، کاهش داد. پیش از این هم تحقیقات نشان داده بود که کاهش فشار در افراد مبتلا به پرفشاری خون، خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی و سکته را به ترتیب 23 و 38 درصد کاهش می دهد.
6- ضد سرطان پژوهش ها نشان می دهد، ترکیبات پریلیل الکل، لیمونن و اسید الاژیک آلبالو، از بدن در برابر سرطان های سینه، ریه، کبد، پوست و روده ی بزرگ محافظت می کنند. یافته های حاصل از پژوهش منتشر شده در نشریه ی Cancer Letters (سال 2003 )نشان می دهد، آنتوسیانین های آلبالو، رشد تومور روده در موش را مهار می کند. این ترکیبات رشد سلول های سرطانی در برخی از انواع سرطان های روده ی انسان را هم در شرایط آزمایشگاهی مهار می کند. بر همین مبنا، مصرف آلبالو، از خطر ابتلا به سرطان ها به خصوص سرطان روده می کاهد. 7- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی پژوهشی بالینی در دانشگاه میشیگان برای نخستین بار خاصیت آنتی اکسیدانی آلبالو را در بدن انسان آزمایش کرد. در این آزمایش 12 فرد بین 18 تا 25 سال به طور تصادفی، یک و نیم فنجان تا سه فنجان آلبالو مصرف کردند. پس از مصرف، خون و ادرار داوطلبان آزمایش شد. نتایج نشان داد که 12 ساعت پس از مصرف آلبالو فعالیت های آنتی اکسیدانی در بدن این داوطلبان افزایش یافت. پژوهشی منتشر شده در مجله ی تغذیه (سال2002 ) هم نشان می دهد که آنتی اکسیدان های میوه ی آلبالو نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارند.
مخلوط چای سیاه و بهارنارنج کیسه ای نیوشا
1- تنظیم ضربان قلب
در پژوهشی اثر غلظت‌های مختلف اسانس این گیاه، روی خواص الکتروفیزولوژیک گره دهلیزی بطنی (جریان الکتریکی در قلب پس از عبور از دهلیزها و رسیدن به بطن ها باید از ساختاری به نام گره ی دهلیزی- بطنی عبور کند) با کمک مدل گره دهلیزی- بطنی و همچنین نقش حفاظتی اسانس بهارنارنج در آریتمی (ضربان نامنظم قلب) در خرگوش مطالعه شد. سه گروه مورد آزمایش قرار گرفتند که در هر گروه 6 و جمعا 18 خرگوش بررسی شد. نتایج این تحقیق بیانگر تأثیر معنی‌دار غلظت‌های مختلف عصاره‌ی گیاه در افزایش پارامترهای الکتروفیزولوژیک پایه‌ی (زمان هدایت دهلیزی- بطنی، زمان تحریک ناپذیری کارکردی) گیاه است. به صورتی که زمان هدایت دهلیزی- گره‌ای در غلظت 0/3 (میلی لیتر بر لیتر) از 3/6±32/6 میلی ثانیه به 6/08 ±40 میلی ثانیه و زمان FRP (زمان تحریک ناپذیری کارکردی) از 5/1±147 به 3/6±166/6 میلی ثانیه افزایش معنی‌داری نشان داد. این تحقیق نشان میدهد که بهارنارنج به تنظیم ضربان قلب کمک می‌کند.
2- کاهش اضطراب و استرس
در مطالعه‌ای بالینی، اثر عصاره‌ی بهارنارنج بر استرس در زنان نخست‌زا بررسی شد. نتایج این آزمایش نشان داد که رایحه درمانی با بهارنارنج، سبب کاهش اضطراب زایمان می‌شود. اسانس‌های روغنی با تحریک مسيرهای بویایی در سيستم ليمبيک مغز، باعث بهبود روحيه و کاهش سطح اضطراب در طول زایمان می‌شود. این اسانس‌ها، از راه تنفس جذب می‌شوند و می‌توانند بر آنزیم‌ها، کانال‌ها و گيرنده‌های یونی اثر بگذارند، منجر به تحریک مغز، تسكين اضطراب و افزایش جریان خون مغز شوند و آثار ضد افسردگی داشته باشند. این اسانس‌های روغنی قادرند از طریق تنفس، از سد خونی - مغزی عبور کرده و با گيرنده‌های سيستم عصبی مرکزی وارد عمل شوند.
اخلاقی و همکاران مطالعه‌ای با هدف بررسی مقایسهی اثر بهارنارنج و دیازپام در کاهش اضطراب پیش از عمل جراحی انجام دادند. تعداد 60 بيمار 48-14 ساله‌ی مراجعه کننده برای عمل جراحی انتخاب و بطور تصادفي به دو گروه 30 نفره تقسيم شدند. 2 ساعت پیش از عمل به گروه 1، میزان 100 سی سی عرق بهارنارنج و به گروه 2 محلول يک عدد قرص 5 میلی‌گرم ديازپام در100 سی‌سی آب بصورت خوراکی داده شد. ميزان اضطراب بيماران و علائم حياتی آنها را پیش و دو ساعت پس از دريافت دارو ثبت کردند. نتایج نشان داد که ميزان اضطراب پس از مصرف دارو، در هر دو گروه مصرف کننده‌ی عرق بهارنارنج و مصرف کننده‌ی دیازپام کاهش یافت. با توجه به این نتايج، می‌توان بهارنارنج را يک پيش داروی مؤثر برای کاهش اضطراب بيماران پیش از عمل جراحی دانست.
3- تنظیم فشار خون
پژوهشی که سال 2012 در نشریه‌ی Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine منتشر شد، آثار استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج بر پرفشاری خون و سطح کورتیزول بزاق در 83 فرد مبتلا به فشار خون بالا به مدت 24 ساعت را بررسی کرده است. برپایه‌ی این پژوهش، استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج به‌طور چشمگیری فشار سیستولیک و دیاستولیک خون را کاهش میدهد. غلظت کورتیزول بزاقی (هورمون کورتیزول در واکنش به استرس ترشح می‌شود) هم به میزان چشمگیری کاهش یافت. این مطالعه نشان میدهد که استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج تأثیر مثبتی بر فشار خون و کاهش استرس دارد.
4- ضد میکروب
براساس تحقیقات، اسانس روغنی بهارنارنج خاصیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی دارند. پژوهشی منتشر شده در مجله Pakistan Journal of Biological Sciences نشان می دهد که اسانس روغنی بهارنارنج به جزء باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، در برابر سایر باکتری‌های مورد آزمایش (به خصوص باکتری سودوموناس آئروژینوزا)، همچنین دو نوع مخمر و سه نوع قارچِ مورد آزمایش، خاصیت ضد میکروبی دارد. براساس این مطالعه اسانس روغنی بهارنارنج فعالیت ضدقارچی بسیار قوی در مقایسه با آنتی بیوتیک نیستاتین (آنتی بیوتیک استاندارد) نشان داد.
چای سیاه معطر تمشک آبی (بلوبری) نیوشا
1- تسریع کاهش وزن
دانشمندان اثر پودر غنی از تمشک آبی همراه با رژیم غذایی کم چرب یا پرچرب را در رت‌ها مطالعه کردند. سپس مقایسه‌هایی بین رت‌هایی که رژیم غذایی این آزمایش را مصرف کردند و رت‌هایی که تمشک آبی دریافت نکردند، انجام دادند. پس از 90 روز تغذیهی موشها با رژیم حاوی تمشک آبی، کاهش چشمگیری در چربیها به خصوص چربیهای شکمی، تریگلیسیرید و کلسترول مشاهده شد. برمبنای تحقیقاتی که مجله Journal of medicinal food در سال 2012 منتشر کرد، پلی‌فنول‌های این میوه، با آدیپوجنسیس که باعث توسعه سلول‌های چربی می‌شوند، مبارزه کرده و باعث ایجاد لیپولیز (شکسته شدن لیپیدها یا چربی) می‌شود. کاهش سلول‌های چربی در موشهای تغذیه شده با دوز بالای تمشک آبی، 73 درصد و در موشهای تغذیه شده با دوز پایین،27 درصد بوده است. مطالعات دیگری نشان میدهد که کاتچین تمشک آبی، میزان چربی شکمی و وزن کل را کاهش میدهد. کاتچین‌ها ژن چربی سوز ناحیه‌ی شکم را فعال کرده و به این ترتیب به کاهش وزن و از دست دادن چربی کمک می‌کنند. تمشک آبی، کم کالری و حاوی مقادیر زیادی فیبر و آب است. یک فنجان تمشک آبی حاوی 6/3 گرم فیبر و 125 گرم آب است. فیبر این میوه با کاهش سرعت هضم مواد غذایی به رفع گرسنگی کمک کرده و به همین سبب موجب کاهش وزن هم می‌شود.
2- بهبود عملکرد مغز
مطالعات نشان می دهد که مصرف تمشک آبی و یا مکمل های آن به مدت 12 هفته به بهبود عملکرد مغز و تقویت حافظه به خصوص در افراد سالمند کمک می‌کند. این مطالعه اولین آزمایش انسانی است که مزیت مکمل تمشک آبی بر عملکرد عصبی – شناختی در افراد سالمندِ در معرض خطر ابتلا به زوال عقل را بررسی می‌کند. آنتوسیانین‌های موجود در این میوه، سیگنال‌های عصبی در مراکز مغز مربوط به عملکرد حافظه را افزایش می‌دهند. نتایج مصرف روزانه‌ی آب این میوه در افراد سالمند، پس از 12 هفته بهبود نسبی خوبی را درفرآیند یادگیری و به خاطر آوردن کلمات نشان داد. افزون بر آن، سطح گلوکز و علائم افسردگی نیز کاهش یافت. نتایج این تحقیقات در نشریه‌ی Journal of Agricultural and Food Chemistry در سال 2011، منتشر شده است.
3- تنظیم کلسترول خون
در پژوهشی که به تأثیر نوشیدن چای تمشک آبی بر کودکان و نوجوانان مبتلا به هایپرکلسترولمی فامیلی (HeFH) میپرداخت، هر روز به مدت 6 ماه به 10 فرد مبتلا به HeFH، چای تمشک آبی (حاوی دوز 32 میلی گرم در کیلوگرم، آنتوسیانین) خورانده شد. نتایج این گروه (گروه A) با افراد گروه شاهد یا B (10 فرد مبتلا به HeFH که چای تمشک آبی مصرف نکردند) مقایسه شد. پس از 1 ماه مصرفِ چای تمشک آبی، تغییر چشمگیری در میزان سطح لیپید و وضعیت آنتی‌اکسیدانی مشاهده نشد، اما پس از 3 و 6 ماه مصرف، کاهش چشمگیری در میزان کلسترول بد (LDL) و کلسترول کل گروه A دیده شد.
همچنین پس از 6 ماه، کلسترول خوب (HDL) گروه A به میزان 48/78 درصد افزایش یافت و در میزان آنتی اکسیدان ها افزایش و در محصولات پراکسیداسیون لیپیدی کاهش چشمگیری دیده شد.
تحقیقات نشان میدهد، مصرف روزانه‌ی 50 گرم تمشک آبی پس از 8 هفته، اکسیداسیون کلسترول LDL را به میزان 27 درصد در شرکت کنندگان چاق کاهش میدهد. تحقیق دیگری نشان می دهد که مصرف 75 گرم تمشک آبی همراه با یک وعده‌ی غذایی اصلی از اکسیداسیون کلسترول LDL به طور چشمگیری می‌کاهد.
4- تنظیم قند خون
هر فنجان تمشک آبی، حاوی 3.6 گرم فیبر است. براساس پژوهش‌ها، آنتوسیانین‌های تمشک آبی آثار مطلوبی بر بهبود حساسیت به انسولین و متابولیسم گلوکز دارند. این مطالعه که روی 32 فرد چاق مبتلا به مقاومت به انسولین انجام شده، نشان میدهد که مصرف تمشک آبی، سبب بهبود حساسیت به انسولین می‌شود و خطر ابتلا به سندروم متابولیک و دیابت نوع 2 را کاهش میدهد.
5- تنظیم فشار خون
در یک مطالعه روی افراد چاق، مشخص شد که مصرف روزانه 50 گرم تمشک آبی پس از 8 هفته، فشار خون را به میزان 6-4 درصد کاهش میدهد. دیگر پژوهش‌ها، همین تأثیر را به ویژه در زنان یائسه تأیید می‌کنند. (11) نتایج حاصل از یک مطالعه‌ی جدید نشان میدهد تمشک آبی به کاهش سختی شریان‌ها و فشار خون بالا کمک می‌کند. یافته‌های مرکز تحقیقات تغذیه نشان میدهد که مصرف منظم تمشک آبی، افزایش فشار خون و خطر ابتلا به این بیماری را کاهش میدهد. این نتایج در مقاله‌ای به نام «مصرف تمشک آبی، افزایش فشار خون و سختی شریان‌ها را در زنان یائسه‌ی مبتلا به مرحله‌ی اول فشار خون و مرحله‌ی پیش از آن کاهش میدهد» در نشریه‌ی Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics منتشر شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که در 48 زن یائسه‌ی مبتلا به فشارخون بالا (مرحله‌ی اول فشارخون) و مرحله‌ی پیش از آن مصرف 22 گرم پودر تمشک آبی خشک شده (معادل یک فنجان میوه تمشک آبی تازه) برای یک دوره‌ی 8 هفته‌ای فشار سیستولیک و دیاستولیک خون را کاهش میدهد.
6- تقویت بینایی
در یک پژوهش، اثر حفاظتی آنتوسیانین‌های تمشک آبی بر سلول‌های اپیتلیوم رنگدانه‌ی شبکیه (RPE) در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. پس از تخلیص و جداسازی، عصاره های آنتوسیانین تمشک آبی در این مطالعه استفاده شدند. این سلول‌ها با عصاره‌ی آنتوسیانین تمشک آبی تیمار شدند. نتایج این آزمایش (منتشر شده در نشریه ی British Journal of Nutrition، سال 2012) نشان داد که عصاره های آنتوسیانین تمشک آبی از سلول های اپیتلیوم رنگدانه‌ی شبکیه در برابر آسیب‌های ناشی از نور از طریق توقف فرآیند پیری و آپوپتوز و همچنین تنظیم بیان فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و رساندن آن به سطح نرمال، محافظت می‌کند.
پس از مصرف تمشک آبی، آنتوسیانین های غالب موجود در چشم مالویدین گلیکوزیدها گزارش شده اند؛ مالویدین گلیکوزیدها به عنوان اصلی ترین ترکیبات آنتی اکسیدانی در بین آنتوسیانین های تمشک آبی تأیید شده اند و بیش از 38 درصد از کل محتوای آنتوسیانین تمشک آبی را شامل می شوند. بنابراین مالویدین گلیکوزیدها می توانند مهم ترین آنتوسیانین های زیست فعال باشند که سلول های RPE را در برابر پیری و آسیب ناشی از نور محافظت می کنند.
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی کیسه ای نیوشا
1- بهبود عملکرد دستگاه گوارش 4- ضد آلرژی
مقاله ی منتشر شده در مجله ی Nutrition Bytes با عنوان "نقش گیاه نعناع فلفلی در سندروم روده ی تحریک پذیر" نشان می دهد که گیاه نعناع فلفلی ترکیبات ضد انقباضی دارد. سودمندی نعناع فلفلی به عنوان یک داروی جایگزین برای بهبود سندروم روده تحریک پذیر (IBS) در آزمایشات درون شیشه ای (in vitro) و مطالعات بالینی مشاهده شده است. مطالعات in vitro نشان داده اند که نعناع فلفلی به دلیل توانایی بستن کانال های کلسیم در ماهیچه های صاف، خواص ضداسپاسم دارد. مصرف نعناع فلفلی در بیماران مبتلا به IBS بدون ایجاد هیچ گونه عوارضی، سبب آرامش دستگاه گوارش و کاهش علائم این بیماری شد ولی در برخی بیماران بهودی ایجاد نکرد. به همین دلیل گفته می شود با وجود امیدبخش بودن استفاده از این گیاه برای درمان IBS، انجام مطالعات بیشتری جهت اطمینان از این اثر نعناع فلفلی ضروری است.
2- افزایش ترشح صفرا
در آزمایشی، تزریق عصاره برگ یا ترکیب فلاونوئیدی نعناع فلفلی در حیوانات، سبب افزایش مقدار اسیدهای صفراوی شد. مخلوط فلاونوئیدهای استخراج شده از برگ ها، خاصیت افزایش صفرا در سگ ها را داشت. فلاوومنتین که یک فلاونوئید استخراج شده از برگ ها است، سبب تحریک ترشح صفرا و ساخت اسیدهای صفراوی در سگ ها شد. استفاده از عصاره اتانولی 30% برگ ها در معده رت ها جریان صفراوی را تا 43% افزایش داد.
3- کاهش سردرد و میگرنوقتی سردرد یا میگرن دارید، نوشیدن چای نعناع فلفلی از میزان درد می کاهد و جریان خون را بهبود می بخشد. آزمایش ها روی 32 فرد داوطلب نشان داد، مصرف روغن نعناع فلفلی، به طور چشمگیری درکاهش سردرد و علائم آن موثر است. در آزمایش دیگری، مقایسه ی اثر روغن نعناع فلفلی و داروی استامینوفن بر 40 بیمار انجام شد. برمبنای این مقایسه، روغن گیاه نعناع فلفلی، به طور چشمگیری منجر به کاهش سردرد، پس از 15 دقیقه شد و اثر آن مشابه قرص استامینوفن بود.
پژوهشی نشان می دهد که ترکیبات استخراج شده از گیاه نعناع فلفلی فعالیت ضد حساسیت دارند. در بین این ترکیبات، دو ترکیب 5و6و4-تری هیدروکسی-7و8و3-تری متوکسی فلاون و 5و6-دی هیدروکسی-7و8و3و4-تترا متوکسی فلاون، بیشترین خاصیت ضد آلرژی را در برابر آلرژی نوع 1 دارا هستند.
5- ضد میکروب
عصاره نعناع فلفلی دارای خاصیت آنتی باکتریال و ضد ویروس در شرایط in vitro است. در آزمایشی، افزودن پودر برگ نعناع فلفلی به محیط کشت آگار، از رشد باکتری های سالمونلا، استافیلوکوک و ویبریو جلوگیری کرد. عصاره آبی برگ ها هم از فعالیت تعدادی از ویروس ها از جمله ویروس تبخال در کشت سلولی جلوگیری کرد.
6- رفع گرفتگی عضلات
بر اساس مونوگراف منتشر شده سازمان بهداشت جهانی، نعناع فلفلی در رفع اسپاسم ماهیچه ها موثر است. مصرف عصاره اتانولی 31% برگ نعناع فلفلی با غلظت 10 میلی لیتر بر لیتر، در شرایط in vitro از انقباض ماهیچه های صاف خوکچه هندی که با استیل کولین و هیستامین القا شده بود جلوگیری کرد. این اثر، مشابه اثر 0.13 میلی گرم آتروپین بود. همچنین محلول آبی فلاونوئیدهای استخراج شده از برگ نعناع فلفلی با غلظت 0.5 گرم برگ بر میلی لیتر، از انقباضات ماهیچه ای القا شده با باریم کلراید در ایلئوم خوکچه هندی جلوگیری کرد.
چای سیاه شکسته و دارجیلینگ مثلثی نیوشا
1- تسکین زخم معده طبق مطالعه ای در سال 2011، چای دارجیلینگ، در مقایسه با سایر چای‌های سیاه مورد آزمایش، حاوی مقادیر زیادی EGCG بود. بر اساس نتایج پژوهش منتشر شده در مجله ANTIMICROBIAL AGENTS AND CHEMOTHERAPY ،EGCG نسبت به دیگر کاتچین های چای، قویترین فعالیت ضد باکتری در برابر هلیکوباکتر پیلوری نشان داده است. در نمونه های حیوانی آلوده به این میکروب، درمان با کاتچین در غلظت 36-10 درصد به طور معنی داری خونریزی و فرسایش مخاطی را کاهش داده بود و باکتری هلیکوباکتر پیلوری نیز از بین رفته بود. در سال 2011، "Journal of Medicinal Food" یک مطالعه را در ارتباط با اثر عصاره چای های مختلف بر هلیکوباکتر پیلوری، باکتری دخیل در توسعه زخم معده و سرطان معده منتشر کرد. در شرایط آزمایشگاهی عصاره ها در برابر هلیکوباکتر پیلوری، بدون آسیب رساندن به باکتری های مفید لازم برای هضم سالم، مؤثر بودند. عصاره چای دارجیلینگ و سفید در زمان کوتاه تری نسبت به انواع دیگر چای موثر بودند. گفته می شود چای دارجیلینگ می تواند رژیم غذایی موثری برای درمان زخم معده باشد. البته برای اثبات این امر به مطالعات بیشتری نیاز است. 2- بهبود عملکرد قلب و عروق در سال 2008 مطالعه ای که درباره اثر چای دارجیلینگ بر عملکرد اندوتلیال (لایه داخلی سیستم قلبی و عروقی) انجام و نتایج آن در مجله British Journal of Nutrition منتشر شد نشان داد مصرف چای باعث بهبود عملکرد اندوتلیال می شود. محققان، کاتچین های چای را مسئول این اثرات مفید می دانند. در چای سیاه دارجیلینگ، غلظت کاتچین ها به میزان قابل توجهی کمتر از چای سبز دارجیلینگ بود و محتوای کافئین بالاتری نسبت به چای سبز دارجیلینگ داشت. عملکرد اندوتلیال در پاسخ به هر دو نوع چای سبز و سیاه (دارجیلینگ) در سلول های اندوتلیال آئورت گاو و حلقه های آئورت رت مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که هر دو چای سبز و سیاه به یک میزان و به طور قابل توجهی فعالیت آنزیم نیتریک اکسید سنتتاز (آنزیم تولید کننده مولکول نیتریک اکسید) (عامل گشادکننده عروق) در اندوتلیال را افزایش دادند. برای روشن شدن اینکه آیا این یافته ها در انسان نیز قابل اجرا هستند، شل شدن رگ های خونی در بیست و یک زن سالم قبل و 2 ساعت پس از مصرف چای سبز و سیاه دارجیلینگ، در مقایسه با آب (شاهد)، بررسی شد و بر اساس نتایج، مصرف چای دارجیلینگ (سبز و سیاه) منجر به افزایش قابل توجهی در شل شدن رگ های خونی (FMD) شد. 3- ضد سرطان در یک مطالعه مقدماتی، آزمایشی قبل از برداشتن پروستات بیمار سرطانی (پروستاتکتومی)، با چای سیاه دارجیلینگ طراحی شد. افزودن عصاره 5 درصد چای سیاه دارجیلینگ به رژیم غذایی موش نژاد C57BL/6 نشان داد که تئافلاوین ها می توانند به کبد، پروستات، روده کوچک و بزرگ (کولون) جذب شوند. در مطالعه انسانی، مشاهده شد که پلی فنل های چای در نمونه های پروستات مردانی که چای سبز و سیاه استفاده می کردند نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. در شرایط آزمایشگاهی هم تکثیر سلول های سرطانی پروستات، پس از مصرف چای سیاه و سبز کم تر بود. این مطالعه انسانی نشان می دهد که پلی فنل ها و تئافلاوین های چای، زیست فراهمی در پروستات دارند که ممکن است در پیشگیری از سرطان پروستات فعال باشند. 4- بهبود عملکرد کبد نتایج مطالعه ای که روی اثر آنتی اکسیدانی تئافلاوین ها و تئاروبیجین های چای سیاه دارجیلینگ بر پراکسیداسیون لیپید در هموژنات بافت کبد رت انجام و در ژورنال Biological and Pharmaceutical Bulletin منتشر شد نشان داد تئافلاوین ها و تئاروبجین چای سیاه دارجیلینگ در مهار پراکسیداسیون لیپید در شرایط بیولوژیک، همانند اپی کاتچین های چای سبز عمل می کنند. این فعالیت آنتی اکسیدانی قوی چای سیاه دارجیلینگ به کاتچین ها، تئافلاوین ها و تئاروبجین ارتباط داده می شود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.