- بهبود عملکرد دستگاه گوارش
- ضد التهاب
- ضد آندروژن
- ضد میکروب
- تسکین علائم سرماخوردگی
- ضد درد
همیشه اولین نفر باشید! برای اطلاع از آخرین تخفیفها و جدیدترین کالاها در خبرنامه ثبتنام کنید.
محصول قبلی 
بازگشت به محصولات 
مخلوط چای سیاه و هل کیسه ای نیوشا 44,000 تومان
محصول بعدی
چای سیاه شکسته و دارجیلینگ مثلثی نیوشا 42,000 تومان
مخلوط چای سیاه و نعناع کیسه ای نیوشا
32,000 تومان
1- بهبود عملکرد دستگاه گوارش
در پژوهشی روی نمونه های حیوانی مشخص شد که منتول نعناع از پوشش داخلی معده در برابر اثرات منفی داروهای مسکن و الکل محافظت می کند و نقش بالقوه ای در جلوگیری از ایجاد زخم معده ناشی از مصرف الکل یا زیاده روی در مصرف مسکن ها دارد. یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 107 خانم که سزارین شده بودند در شهرستان سبزوار انجام شد. پیش از مصرف دارو، صداهای روده شنیده شد. سپس برای بیماران، دارو و دارونما به میزان 40 قطره در 30 سی سی آب در 3 نوبت تجویز کردند. براساس این نتایج، مصرف عصاره ی نعناع خروج گاز از معده را کاهش می دهد.
نورالدینی مطالعه ای با عنوان تأثیر عرق نعناع بر میزان ترشح اسید معده ی موش صحرایی نر در سال 1383 در کاشان انجام داد. این تحقیق روی 60 موش صحرایی نر انجام شد. یافته ها نشان داد، میزان ترشح اسید معده در موش های دریافت کننده ی عرق نعناع کاهش معنی داری نشان می دهد. عرق نعناع با دوز 9 میلی گرم بر کیلوگرم اسید معده را به میزان چشمگیری کاهش داد که با افزایش دوز مصرفی بر تأثیر عرق نعنا، بسیار افزوده شد. نتایج نشان داد که مصرف خوراکی عرق نعناع موجب کاهش برگشت پذیری اسیدمعده ی موش صحرایی می گردد و به کارگیری آن در بیماران مبتلا به مشکلات گوارشی، برای کاهش مصرف آنتی اسید توصیه می شود.
2- ضد التهاب
نتایج پژوهش روی موش های آزمایشگاهی نشان می دهد که نعناع اثر ضددرد دارد. از این روی، مشابه داروی ایندومتاسین(داروی ضد التهاب) عمل می کند.پژوهشی منتشر شده در مجله ی علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان اثر ضددردی و ضد التهابی عصاره ی نعناع روی موش های آزمایشگاهی را بررسی کرد. در این آزمایش عصاره در دوزهاي20 ،40 ،60 ،90 و120 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی به موش ها تزریق شد. سپس اثر ضد درد و ضد التهابی آن با استفاده از تست هاي فرمالین و گزیلن تعیین گردید. نتایج حاصل از تزریق عصاره ی آبی نعناع و مقایسـه ی آنهـا بـا گروه شاهد، تأثیر معنی داري در کاهش التهاب و کاهش درد در فاز مزمن نشان داد. همچنین گزارش شده که منتول موجود در عصاره ی آبی نعناع، جریان و انتقال سیگنال درد را مهار می کند و منجر به کاهش احساس درد می شود. احتمال دارد آثار ضد التهابی عصاره ی نعناع به دلیل مهار سیستم هاي آنزیمی از قبیل مسیرهاي سیکلواکسیژناز و 5 -لیپواکسیژناز در متابولیسم آراشیدونیک اسید(ماده واسطه ی التهاب) باشد.
3- ضد آندروژن
ازدياد آندروژن، وضعيت پاتولوژيكی در زنان است كه ابتدا به صورت عضلانی شدن بدن بروز می كند. پرمويی رايج ترين عارضه ای است كه همراه ازدياد آندروژن مشاهده مي شود. پژوهش های اخیر در ترکیه نشان داده که دم کرده ی نعناع دارای خواص ضد آندروژنی است. خاصیت ضد آندروژنی نعناع با تأثیر بر استرس اکسیداتیو و کاهش ترشح گنادوتروپین ها از هیپوفیز در ارتباط است. گنادوتروپین ها گیرنده ی پروتئینی را فعال کرده، باعث ارتقاء آنزیم کلسترول سنتتاز می شوند. کلسترول و LH در تولید تستوسترون نقش دارند. نعناع با کاهش دسترسی به کلسترول و LH، سبب کاهش تستوسترون می شود.
گارنت در سال 2010 در پژوهشی نشان داد که چای نعناع در کاهش آندروژن ها مؤثر است و اثر ضد آندروژنی آن در سندروم تخمدان پلی کیستیک ثابت شد. نتایج این پژوهش نشان داد میانگین تستوسترون آزاد و توتال و دهیدروتستوسترون سولفات به طور معنی داری در گروه دریافت کننده ی نعناع نسبت به دارونما کاهش یافته است.
آکداگن و همکاران در سال 2007 پژوهشی با عنوان« اثر چای نعناع بر سطوح آندروژن زنان مبتلا به هیرسوتیسم» انجام دادند.41 خانم مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک وارد این پژوهش شدند. این افراد روزانه، به مدت 5 روز، دو فنجان چای نعناع مصرف کردند. نتایج نشان داد پس از مصرف چای نعناع، از میزان تستوسترون آزاد به طور معنی داری کاسته شد. کومار و همکاران در سال 2008 در پژوهشی با عنوان«نعناع و تأثیر آن بر استرس اکسیداتیو هیپوتالاموس و آنتی آندروژنهای بیضه در موش نر و تغییر سطح هورمون ها و آنزیم ها» به این نتیجه رسیدند که نعناع دارای خواصی است که سبب کاهش استرس اکسیداتیوها می شود و بدنبال آن ترشح گنادوتروپین از هیپوفیز کاسته شده ودر نتیجه تولید تستوسترون کم می شود.
4– ضد میکروب
پژوهشی با هدف مطالعه ی«ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی اسانس و عصاره ی آبی نعناع بر رشد باکتری های Escherichia coli ، Staphylococcus aureus انجام شد. این دو باکتری عامل ایجاد کننده ی بسیاری از آلودگی های باکتریایی در علم پزشکی و صنعت غذایی هستند. در این مطالعه بررسی حساسیت باکتری ها به اسانس و عصاره در سه غلظت صفر ،50 و 100 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس نعناع از رشد هردو باکتری به طرز چشمگیری جلوگیری می کند. در این بررسی مشخص شد، باکتری Escherichia.coli حساسیت بیشتری نسبت به عصاره و اسانس نعناع در مقایسه با Staphylococcus aureus از خود نشان داد، ضمن اینکه افزایش غلظت اسانس و عصاره سبب افزایش اثر بازدارندگی بر رشد باکتری ها می شود به گونه ای که اختلاف معنی داری بین غلظت 50 و 100 است.
سینگ و همکارانش در سال 2011 پژوهشی با عنوان« اثر آنتی اکسیدانی و ضد باکتریايی نعناع» انجام دادند. این پژوهش نشان داد که روغن نعناع اثر ضدباکتریایی قوی داشته که می توان آن را با اثر آنتی بیوتیکی جنتامایسین برابر دانست.پژوهشی دیگر در سال 1999روي 66 نفر با سابقه ی ویروس تبخال انجام گرفت که حداقل چهار بار در سال دچار این بیماري می شدند. نتایج حاکی از آن بود که استفاده از عصاره ی الکلی نعناع باعث مقاومت بیشتر نسبت به این بیماري شد، و دوره ی التیام در بیماران را هم کوتاه تر کرد.
5- تسکین علائم سرماخوردگی
پژوهش ها نشان می دهد که منتول نعناع داروی طبیعی ضد احتقان است و به از بین بردن مخاط و خلط گلو کمک می کند. منتول همچنین اثر خنک کننده دارد و به ویژه به صورت دمنوش به تسکین گلو درد کمک می کند. همچنین خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی نعناع به تسکین التهاب دستگاه تنفسی در افراد مبتلا به آسم و مشکلات تنفسی و تسکین احتقان و سرفه و آلرژی مرتبط با سرماخوردگی کمک می کند. براساس مطالعات مرکز پزشکی دانشگاه مریلند نوشیدن 4 تا 5 فنجان چای نعناع در روز، بین وعده های غذایی، گلودرد و سرفه را تسکین می دهد.
پژوهش دیگری نشان می دهد که اسید رزمارینیک نعناع تولید لکوترین را مهار می کند و از خطر ابتلا به بیماری رینیت آلرژیک می کاهد.
6- ضد درد
مطالعه ی كارآزمايی بالينی دو سوكوری هم، با هدف تعيين تأثیر اسانس نعناع بر شدت درد پس از سزارين، در شهر سبزوار انجام گرفت. در اين تحقيق ١٠٧ زن سزارين شده(٤٧ نفر گروه دارونما،٦٠ نفر گروه دارو) را مطالعه کردند. دارو و دارونما به ميزان ٣ دوز ٤٠ قطره ای هر ٢٠ دقيقه به زنان خورانده شد و با استفاده از مقياس ديداری، ميزان تأثير اسانس نعناع بر شدت درد ارزيابي شد. یافته ها نشان داد كه ميزان شدت درد در گروه دارو نسبت به گروه دارونما در٢٠ دقيقه ی دوم و٢٠ دقيقه ی سوم و ١٢٠ دقيقه پس از مصرف عصاره ی نعناع به طور معني داری كاهش داشت.
محصولات مرتبط
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی مثلثی نیوشا
1- بهبود عملکرد دستگاه گوارش 4- ضد آلرژی
مقاله ی منتشر شده در مجله ی Nutrition Bytes با عنوان "نقش گیاه نعناع فلفلی در سندروم روده ی تحریک پذیر" نشان می دهد که گیاه نعناع فلفلی ترکیبات ضد انقباضی دارد. سودمندی نعناع فلفلی به عنوان یک داروی جایگزین برای بهبود سندروم روده تحریک پذیر (IBS) در آزمایشات درون شیشه ای (in vitro) و مطالعات بالینی مشاهده شده است. مطالعات in vitro نشان داده اند که نعناع فلفلی به دلیل توانایی بستن کانال های کلسیم در ماهیچه های صاف، خواص ضداسپاسم دارد. مصرف نعناع فلفلی در بیماران مبتلا به IBS بدون ایجاد هیچ گونه عوارضی، سبب آرامش دستگاه گوارش و کاهش علائم این بیماری شد ولی در برخی بیماران بهودی ایجاد نکرد. به همین دلیل گفته می شود با وجود امیدبخش بودن استفاده از این گیاه برای درمان IBS، انجام مطالعات بیشتری جهت اطمینان از این اثر نعناع فلفلی ضروری است.
2- افزایش ترشح صفرا
در آزمایشی، تزریق عصاره برگ یا ترکیب فلاونوئیدی نعناع فلفلی در حیوانات، سبب افزایش مقدار اسیدهای صفراوی شد. مخلوط فلاونوئیدهای استخراج شده از برگ ها، خاصیت افزایش صفرا در سگ ها را داشت. فلاوومنتین که یک فلاونوئید استخراج شده از برگ ها است، سبب تحریک ترشح صفرا و ساخت اسیدهای صفراوی در سگ ها شد. استفاده از عصاره اتانولی 30% برگ ها در معده رت ها جریان صفراوی را تا 43% افزایش داد.
3- کاهش سردرد و میگرنوقتی سردرد یا میگرن دارید، نوشیدن چای نعناع فلفلی از میزان درد می کاهد و جریان خون را بهبود می بخشد. آزمایش ها روی 32 فرد داوطلب نشان داد، مصرف روغن نعناع فلفلی، به طور چشمگیری درکاهش سردرد و علائم آن موثر است. در آزمایش دیگری، مقایسه ی اثر روغن نعناع فلفلی و داروی استامینوفن بر 40 بیمار انجام شد. برمبنای این مقایسه، روغن گیاه نعناع فلفلی، به طور چشمگیری منجر به کاهش سردرد، پس از 15 دقیقه شد و اثر آن مشابه قرص استامینوفن بود.
پژوهشی نشان می دهد که ترکیبات استخراج شده از گیاه نعناع فلفلی فعالیت ضد حساسیت دارند. در بین این ترکیبات، دو ترکیب 5و6و4-تری هیدروکسی-7و8و3-تری متوکسی فلاون و 5و6-دی هیدروکسی-7و8و3و4-تترا متوکسی فلاون، بیشترین خاصیت ضد آلرژی را در برابر آلرژی نوع 1 دارا هستند.
5- ضد میکروب
عصاره نعناع فلفلی دارای خاصیت آنتی باکتریال و ضد ویروس در شرایط in vitro است. در آزمایشی، افزودن پودر برگ نعناع فلفلی به محیط کشت آگار، از رشد باکتری های سالمونلا، استافیلوکوک و ویبریو جلوگیری کرد. عصاره آبی برگ ها هم از فعالیت تعدادی از ویروس ها از جمله ویروس تبخال در کشت سلولی جلوگیری کرد.
6- رفع گرفتگی عضلات
بر اساس مونوگراف منتشر شده سازمان بهداشت جهانی، نعناع فلفلی در رفع اسپاسم ماهیچه ها موثر است. مصرف عصاره اتانولی 31% برگ نعناع فلفلی با غلظت 10 میلی لیتر بر لیتر، در شرایط in vitro از انقباض ماهیچه های صاف خوکچه هندی که با استیل کولین و هیستامین القا شده بود جلوگیری کرد. این اثر، مشابه اثر 0.13 میلی گرم آتروپین بود. همچنین محلول آبی فلاونوئیدهای استخراج شده از برگ نعناع فلفلی با غلظت 0.5 گرم برگ بر میلی لیتر، از انقباضات ماهیچه ای القا شده با باریم کلراید در ایلئوم خوکچه هندی جلوگیری کرد.
مخلوط چای سیاه و توت فرنگی کیسه ای نیوشا
1- بهبود عملکرد قلب و عروق
پژوهشی در دانشکده ی بهداشت دانشگاه هاروارد انجام شد که نتیجه ی آن را مجله ی کالج آمریکایی تغذیه منتشر کرد. برمبنای این پژوهش مصرف توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. این پژوهش روی 27 هزار زن در یک دوره ی ده ساله انجام شده است و نشان می دهد که خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی در زنانی که در هفته دو وعده یا بیشتر توت فرنگی مصرف می کنند، 14 درصد کمتر از کسانی است که این میوه را مصرف نمی کنند. براساس نتایج این پژوهش، سطح کلسترول کل و لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) هم با مصرف توت فرنگی کاهش یافت.
پژوهشی دیگر، روی افراد داوطلب نشان داد که مصرف روزانه 500 گرم توت فرنگی به مدت 1 ماه سطح کلسترول کل، لیپوپروتئین با چگالی کم و سطح تری گلیسیرید و همچنین سطح سرم مالون دی آلدهید را در مقایسه با حالت پیش از مصرف به طرز چشمگیری کاهش می دهد. برپایه ی این بررسی آنتوسیانین های توت فرنگی، ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما و حذف رادیکال های آزاد را افزایش داد و سطوح ویتامینی هم، پس از مصرف توت فرنگی به میزانی چشمگیر، افزایش یافت. در این بررسی نشان داده شد که مصرف توت فرنگی از همولیز (تخریب و شکسته شدن گلبول های قرمز) خود به خودی و اکسیداتیو به میزان چشمگیری می کاهد.
مطالعه ای در دانشگاه هاروارد نشان می دهد که مصرف منظم توت فرنگی، خطر ابتلا به حمله ی قلبی در زنان جوان و میانسال که در هفته حداقل 3 وعده توت فرنگی مصرف کرده اند را به میزان 32 درصد کاهش می دهد. کوئرستین، فلاونوئید توت فرنگی است که خاصیت ضدالتهاب طبیعی دارد و خطر ابتلا به آترواسکلروز(تصلب شرایین) و همچنین آسیب های ناشی از لیپوپروتئین با چگالی کم و کلسترول را کاهش می دهد.
2- تنظیم قند خون
یک پژوهش در سال 2011 نشان می دهد که مصرف حدود 37 عدد توت فرنگی در روز به طور چشمگیری عوارض بیماری دیابت مثل بیماری های کلیوی و نوروپاتی را کاهش می دهد. شاخص قند خون در میوه ی توت فرنگی بسیار پایین است، از این روی نسبت به سایر میوه ها برای بیماران مبتلا به دیابت مناسب تر است. برپایه ی پژوهشی دیگر، فیستین توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری های کلیوی در موش های مبتلا به دیابت را کاهش می دهد. پژوهشی در کشور فنلاند هم بیانگر آن است که مصرف توت فرنگی همراه با نان سفید پاسخ گلیسمی (تغییر میزان قند خون پس از مصرف مواد غذایی حاوی کربوهیدرات) را در این افراد به میزان 36 درصد در مقایسه با زنانی که فقط نان خورده بودند، افزایش داد. نتایج نشان می دهد که پلی فنول های توت فرنگی سرعت شکستن و جذب کربوهیدرات ها و نیاز به انسولین برای تنظیم قند خون طبیعی را کاهش می دهد.
3- تسریع کاهش وزن
براساس مقاله ی منتشر شده در کتاب رژیم غذایی مقاوم به چربی، مصرف توت فرنگی ترشح هورمون ادیپونکتین و لپتین را افزایش می دهد. هر دوی این هورمون ها، هورمون های متابولیک و چربی سوز هستند. نتیجه ی ترشح این هورمون ها افزایش سوخت و ساز و از دست دادن وزن است.
پژوهش های دیگر نشان می دهد که توت فرنگی هضم غذاهای نشاسته دار را کاهش می دهد و این بدین معنی است که قندخون پس از مصرف غذا کنترل می شود و در نتیجه اشتیاق به مصرف مواد قندی کاهش می یابد. پلی فنول های توت فرنگی ترشح آنزیم هضم کننده ی نشاسته را کاهش می دهند. این گیاه، عملکرد هورمون های موثر بر کاهش وزن را هم، بهبود می دهد.
4- بهبود عملکرد مغز
دیوور و همکاران، سال 2012 پژوهشی روی 16 هزار زن در یک دوره ی 6 ساله، انجام دادند. نتیجه ی این پژوهش، تأثیر مصرف توت فرنگی بر حافظه ی این افراد را نشان می دهد. برپایه ی نتایج پژوهش، نرخ کاهش حافظه در افرادی که توت فرنگی بیشتری مصرف کرده بودند(به طور متوسط 200 گرم در هفته)، به طور چشمگیری، کندتر از افرادی بود که این میوه را کمتر مصرف کرده یا از مصرف آن چشم پوشی کرده بودند. بر همین مبنا، مصرف توت فرنگی، حافظه را نسبت به سن به میزان 2 سال و نیم جوانتر می کند. پژوهشگران، بر این باورند که بهبود حافظه در این افراد، به دلیل وجود فلاونوئیدهای توت فرنگی است.
پژوهش دیگری نشان داد که مصرف این میوه، از خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هم می کاهد. مطالعه ای در سال 2014 روی موش های آزمایشگاهی نشان داد که فلاونوئید فیستین توت فرنگی، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در موش های دارا و فاقد ژن آلزایمر را، کاهش می دهد.
5- حفظ سلامت دهان و دندان در سال 2009 پژوهشی منتشر شد که نشان می دهد پلی فنول های توت فرنگی از شکستن نشاسته در دهان، چسبیدن مواد قندی به دندان ها، ایجاد پلاک و پوسیدگی دندان و بروز بیماری های لثه بر اثر فعالیت باکتری ها جلوگیری می کند. بر مبنای پژوهشی دیگر، اسید مالیک توت فرنگی به سفید شدن دندان ها کمک می کند. 6- ضد سرطان پژوهشی منتشر شده در مجله ی بین المللی سرطان نشان می دهد که عصاره ی توت فرنگی رشد تومورهای ریه در موش های در معرض دود سیگار را مهار می کند. سال 2012 یک کارآمایی بالینی در چین نشان داد که توت فرنگی منجمد، از سرطان مری پیشگیری می کند. برمبنای همین پژوهش توت فرنگی، از بدن در برابر سرطان های دیگری مانند دهان، سینه و دهانه ی رحم هم محافظت می کند. مطالعات دانشگاه ایلی نوی آمریکا، نشان می دهد که اسید الاژیک توت فرنگی رشد سلول های سرطانی را مهار می کند. لوتئین این گیاه هم، با رادیکال های آزاد مبارزه کرده و آثار منفی آن ها را به حداقل می رساند.
دمنوش مثلثی نعناع فلفلی نیوشا
دمنوش مثلثی مفرده و خالص نعناع فلفلی، محصول جدید نیوشا
مخلوط چای سیاه و آلبالو کیسه ای نیوشا
1- بهبود عملکرد قلب و عروق پژوهش ها نشان می دهد که کوئرستین آلبالو با از بین بردن رادیکال های آزاد مانع از آسیب اکسیداتیو و اکسیده شدن لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) می شود. اکسید شدن لیپوپروتئین با چگالی کم، سبب تشکیل پلاک در شریان ها و در نهایت منجر به ایجاد بیماری های قلبی و سکته می شود. مطالعه ی منتشر شده در مجله ی آمریکایی فیزیولوژی در سال 2006 نشان می دهد که مصرف 10 میلی گرم بر کیلوگرم و 30 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی آلبالو به طور چشمگیری، عملکرد قلب(از جمله جریان خون و فشار خون) در موش های صحرایی را بهبود می دهد. براساس پژوهش دیگری، که سال 1385 در مجله ی دیابت و متابولیسم ایران منتشر شد، تأثیر مصرف آلبالو، بر کاهش برخی عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی در 16 زن مبتلا به دیابت نوع 2، بررسی شد. این افراد به مدت 6 هفته کنستانتره ی آب آلبالو مصرف کردند. وزن بدن، چربی های خون و سطح فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در شروع و پایان مطالعه اندازه گیری شد. یافته های این مطالعه نشان داد که در پایان آزمایش مقادیر وزن، کلسترول تام، کلسترول LDL و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بطور معنی‌داری کاهش یافتند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف آب آلبالو، به بهبود عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می‌کند. 2- کاهش التهاب مفاصل پژوهشی منتشر شده در مجله ی Science Daily در سال 1999 نشان می دهد که آنتوسیانین و کوئرستین آلبالو همانند ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهابی از ترشح آنزیم های التهابی سیکلواکسیژناز 1 و 2 جلوگیری می کنند. پژوهش دیگری نشان می دهد که آنتی اکسیدان های آلبالو با کاهش سطح اکسیدنیتریک به درمان التهاب در مفاصل کمک می کنند. در دانشگاه بوستون، پژوهشی برای بررسیِ اثر آلبالو بر بیماری نقرس روی 633 فرد در یک سال انجام شد. نتایج مطالعات نشان داد، مصرف آلبالو در یک دوره ی2 روزه، خطر ابتلا به این بیماری را 35 درصد کاهش می دهد. همچنین زمانی که آلبالو با داروی آلوپورینول(دارویی برای درمان نقرس) ترکیب شد، خطر ابتلا به این بیماری را تا 75 درصد کاهش داد. آنتی اکسیدان های آلبالو میزان پروتئین C در جریان خون را کاهش می دهند و به این ترتیب به درمان التهاب در بدن کمک می کنند. پروتئین C در کبد سنتز شده و در مواقع بروز التهاب و روماتیسم، در خون افزایش می یابد. 3- تنظیم قند خون پژوهشی در دانشگاه میشیگان نشان می دهد که آنتوسیانین های آلبالو تولید انسولین را تا میزان 50 درصد افزایش می دهند. پژوهش دیگری به منظور بررسی اثر آنتوسیانین های آلبالو در کنترل قند خون در نمونه های دیابتی انجام شد. در این مطالعه، اثر مصرف خوراکی آب آلبالو بر سطح شاخص های قندخونِ زنان مبتلا به دیابت نوع 2، بررسی شد. در این مطالعه 17 بیمار دیابتی نوع 2 به مدت 6 هفته روزانه 240 گرم آب آلبالوی طبیعی مصرف کردند. در پایان این مطالعه قند و فشار سیستولیک و دیاستولیک خون کاهش یافت. نتایج این بررسی نشان می دهد که مصرف آب آلبالو قندخون را کاهش می دهد، بنابراین به بیماران دیابتی نوع 2 مصرف این میوه، توصیه می شود. 4- بهبود کیفیت خواب مصرف آب آلبالو پیش از خواب، زمان کلی خواب و کیفیت آن را افزایش می دهد. ملاتونین آلبالو ساعت زیستی بدن و چرخه ی خواب و بیداری را تنظیم می کند. در پژوهشی، آثار خواب آور آلبالو بر بدن انسان مطالعه شد. نتایج این بررسی نشان داد که مصرف آب آلبالو در صبح و شب به بهبود کیفیت خواب کمک می کند. پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا و روچستر عادات خواب در 15 فرد بزرگسال را بررسی کردند که به مدت 2 هفته روزی 2 بار آب آلبالو مصرف می کردند. نتایج نشان داد که مصرف آلبالو به طرز چشمگیری به درمان بی خوابی و افزایش کیفیت خواب کمک می کند. در یک مطالعه ی تصادفی دوسوکور، تأثیر مصرف آلبالو بر کیفیت خواب، آزمایش شد. در این پژوهش 20 فرد داوطلب به مدت 7 روز، آب آلبالو مصرف کردند. نمونه های ادرار این افراد جمع آوری و مقدار سولفاتوکسی ملاتونین(متابولیت عمده ی ملاتونین) بررسی شد. نتایج نشان داد، مصرف آلبالو، محتوای کل ملاتونین(هورمون تنظیم خواب و بیداری) را به طور چشمگیری افزایش می دهد و در نتیجه باعث افزایش زمان و بهبود کیفیت خواب می شود. 5- تنظیم فشار خون
در پژوهشی (منتشر شده در مجله ی آمریکایی تغذیه ی بالینی) تأثیر مصرف کنستانتره ی آب آلبالو، بر 15 فرد با فشارخون بالا بررسی شد. فشار خون این افراد حداقل 130/90 میلی متر جیوه بود. مصرف 60 میلی لیتر (1/4 فنجان) کنستانتره ی آلبالو، پس از 3 ساعت، فشار خونِ این افراد را تا 7 درصد، کاهش داد. پیش از این هم تحقیقات نشان داده بود که کاهش فشار در افراد مبتلا به پرفشاری خون، خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی و سکته را به ترتیب 23 و 38 درصد کاهش می دهد.
6- ضد سرطان پژوهش ها نشان می دهد، ترکیبات پریلیل الکل، لیمونن و اسید الاژیک آلبالو، از بدن در برابر سرطان های سینه، ریه، کبد، پوست و روده ی بزرگ محافظت می کنند. یافته های حاصل از پژوهش منتشر شده در نشریه ی Cancer Letters (سال 2003 )نشان می دهد، آنتوسیانین های آلبالو، رشد تومور روده در موش را مهار می کند. این ترکیبات رشد سلول های سرطانی در برخی از انواع سرطان های روده ی انسان را هم در شرایط آزمایشگاهی مهار می کند. بر همین مبنا، مصرف آلبالو، از خطر ابتلا به سرطان ها به خصوص سرطان روده می کاهد. 7- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی پژوهشی بالینی در دانشگاه میشیگان برای نخستین بار خاصیت آنتی اکسیدانی آلبالو را در بدن انسان آزمایش کرد. در این آزمایش 12 فرد بین 18 تا 25 سال به طور تصادفی، یک و نیم فنجان تا سه فنجان آلبالو مصرف کردند. پس از مصرف، خون و ادرار داوطلبان آزمایش شد. نتایج نشان داد که 12 ساعت پس از مصرف آلبالو فعالیت های آنتی اکسیدانی در بدن این داوطلبان افزایش یافت. پژوهشی منتشر شده در مجله ی تغذیه (سال2002 ) هم نشان می دهد که آنتی اکسیدان های میوه ی آلبالو نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارند.
چای سیاه شکسته و دارجیلینگ مثلثی نیوشا
1- تسکین زخم معده طبق مطالعه ای در سال 2011، چای دارجیلینگ، در مقایسه با سایر چای‌های سیاه مورد آزمایش، حاوی مقادیر زیادی EGCG بود. بر اساس نتایج پژوهش منتشر شده در مجله ANTIMICROBIAL AGENTS AND CHEMOTHERAPY ،EGCG نسبت به دیگر کاتچین های چای، قویترین فعالیت ضد باکتری در برابر هلیکوباکتر پیلوری نشان داده است. در نمونه های حیوانی آلوده به این میکروب، درمان با کاتچین در غلظت 36-10 درصد به طور معنی داری خونریزی و فرسایش مخاطی را کاهش داده بود و باکتری هلیکوباکتر پیلوری نیز از بین رفته بود. در سال 2011، "Journal of Medicinal Food" یک مطالعه را در ارتباط با اثر عصاره چای های مختلف بر هلیکوباکتر پیلوری، باکتری دخیل در توسعه زخم معده و سرطان معده منتشر کرد. در شرایط آزمایشگاهی عصاره ها در برابر هلیکوباکتر پیلوری، بدون آسیب رساندن به باکتری های مفید لازم برای هضم سالم، مؤثر بودند. عصاره چای دارجیلینگ و سفید در زمان کوتاه تری نسبت به انواع دیگر چای موثر بودند. گفته می شود چای دارجیلینگ می تواند رژیم غذایی موثری برای درمان زخم معده باشد. البته برای اثبات این امر به مطالعات بیشتری نیاز است. 2- بهبود عملکرد قلب و عروق در سال 2008 مطالعه ای که درباره اثر چای دارجیلینگ بر عملکرد اندوتلیال (لایه داخلی سیستم قلبی و عروقی) انجام و نتایج آن در مجله British Journal of Nutrition منتشر شد نشان داد مصرف چای باعث بهبود عملکرد اندوتلیال می شود. محققان، کاتچین های چای را مسئول این اثرات مفید می دانند. در چای سیاه دارجیلینگ، غلظت کاتچین ها به میزان قابل توجهی کمتر از چای سبز دارجیلینگ بود و محتوای کافئین بالاتری نسبت به چای سبز دارجیلینگ داشت. عملکرد اندوتلیال در پاسخ به هر دو نوع چای سبز و سیاه (دارجیلینگ) در سلول های اندوتلیال آئورت گاو و حلقه های آئورت رت مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که هر دو چای سبز و سیاه به یک میزان و به طور قابل توجهی فعالیت آنزیم نیتریک اکسید سنتتاز (آنزیم تولید کننده مولکول نیتریک اکسید) (عامل گشادکننده عروق) در اندوتلیال را افزایش دادند. برای روشن شدن اینکه آیا این یافته ها در انسان نیز قابل اجرا هستند، شل شدن رگ های خونی در بیست و یک زن سالم قبل و 2 ساعت پس از مصرف چای سبز و سیاه دارجیلینگ، در مقایسه با آب (شاهد)، بررسی شد و بر اساس نتایج، مصرف چای دارجیلینگ (سبز و سیاه) منجر به افزایش قابل توجهی در شل شدن رگ های خونی (FMD) شد. 3- ضد سرطان در یک مطالعه مقدماتی، آزمایشی قبل از برداشتن پروستات بیمار سرطانی (پروستاتکتومی)، با چای سیاه دارجیلینگ طراحی شد. افزودن عصاره 5 درصد چای سیاه دارجیلینگ به رژیم غذایی موش نژاد C57BL/6 نشان داد که تئافلاوین ها می توانند به کبد، پروستات، روده کوچک و بزرگ (کولون) جذب شوند. در مطالعه انسانی، مشاهده شد که پلی فنل های چای در نمونه های پروستات مردانی که چای سبز و سیاه استفاده می کردند نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. در شرایط آزمایشگاهی هم تکثیر سلول های سرطانی پروستات، پس از مصرف چای سیاه و سبز کم تر بود. این مطالعه انسانی نشان می دهد که پلی فنل ها و تئافلاوین های چای، زیست فراهمی در پروستات دارند که ممکن است در پیشگیری از سرطان پروستات فعال باشند. 4- بهبود عملکرد کبد نتایج مطالعه ای که روی اثر آنتی اکسیدانی تئافلاوین ها و تئاروبیجین های چای سیاه دارجیلینگ بر پراکسیداسیون لیپید در هموژنات بافت کبد رت انجام و در ژورنال Biological and Pharmaceutical Bulletin منتشر شد نشان داد تئافلاوین ها و تئاروبجین چای سیاه دارجیلینگ در مهار پراکسیداسیون لیپید در شرایط بیولوژیک، همانند اپی کاتچین های چای سبز عمل می کنند. این فعالیت آنتی اکسیدانی قوی چای سیاه دارجیلینگ به کاتچین ها، تئافلاوین ها و تئاروبجین ارتباط داده می شود.
چای سیاه ارل گری کیسه ای نیوشا
- چای به عنوان یک نوشیدنی ارزان و به صرفه، دارای ویژگی های خاصی است که آن را به محبوب ترین نوشیدنی جهان پس از آب، تبدیل نموده است. از جمله این ویژگی ها می توان به ایجاد نشاط و ممانعت از خواب آلودگی و همچنین طعم گس و لذتبخش اشاره کرد. - مشهورترین و رایج ترین اسانسی که برای معطر کردن چای به کار می رود، اسانس میوه ترنج (برگاموت) است. به چایی که با چنین اسانسی معطر شده باشد اصطلاحاً ارل گری می گویند. - میوه ترنج یا همان بالنگ حاوی مقادیر زیادی سیترونلال است، این ماده یک ترکیب طبیعی آرامش دهنده است و در درمان بیماران مبتلا به افسردگی و بیماری های روانی کاربرد دارد. - چای سیاه به عنوان منبعی سرشار از فلوراید، برای حفاظت از دندان ها بسیار مفید است. ترکیباتی که در چای سیاه وجود دارد، از رشد باکتری های مضر دهانی به عنوان عامل مهم پوسیدگی و ایجاد حفره در دندان ها، جلوگیری می کند. - یک برگ چای دارای کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، پیگمان های فلاوونیک، بازهای پوریک، تئوفیلین، ویتامین، کلروفیل، تانن و کافئین است. - چای سیاه به علت وجود مواد حاوی آنتی اکسیدان، باعث کاهش خطر استرس اکسیداتیو شده و از این راه به کاهش خطر بروز سرطان هم کمک فراوانی می کند. - و در آخر چای، نوشیدنی مفیدی برای تصفیه خون از طریق افزایش ترشحات کلیوی است.
دمنوش به نیوشا
1- بهبود عملکرد دستگاه گوارش
محققان در پژوهشی که نتایج آن در ژورنال Research in Pharmaceutical Science منتشر شد، اثر عصاره ی هیدروالکلی و آب میوه ی به، در درمان بیماری کولیت زخمی (بیماری التهابی روده) در موش های آزمایشگاهی مبتلا به کولیت زخمی را بررسی کردند. نتایج این آزمایش نشان داد که عصاره و آب میوه ی به، در کاهش ضایعات کولیت زخمی موثر است. تحقیقات دیگری نشان می دهد که کاتچین و اپی کاتچین میوه ی به، از ایجاد بیماری های التهابی روده و زخم معده جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش یاری می رسانند. این ترکیبات، با ایجاد لایه ی محافظ در معده و با کاهش مهاجرت لکوسیت ها به مخاط دیواره ی پوششی معده، از ایجاد زخم معده جلوگیری می کنند.
2- بهبود عملکرد کبد
تحقیقات نشان می دهد که عصاره ی میوه ی به، فعالیت آنزیم های کبدی ALT(آلانین ترانس آمیناز)، AST (آسپارتات ترانس آمیناز) و LPS را مهار می کند، فعالیت سوپراکسیداز دسموتاز(SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-PX)، لیپوپروتئین لیپاز (LPL) و هپاتیک لیپاز را افزایش می دهد و سبب کاهش چربی کبد در کبد چرب می شود. نتایج نشان می دهد که فلاونوئیدهای این گیاه محافظ کبد است و این خاصیت به دلیل افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و متابولیسم لیپوپروتئین در کبد و مهار لیپوژنز (تولید چربی) است. مطالعات دیگری نشان می دهد که پوست میوه ی به، مقدار چشمگیری مواد ضد ویروسی دارد که از رشد میکروارگانیسم ها و عوامل ایجاد کننده ی هپاتیت های نوع A، Bو C جلوگیری می کند. مصرف روزانه ی میوه ی به در رژیم غذایی، به سبب بهبود عملکرد کبد توصیه می شود.
3- بهبود عملکرد مجاری تنفسی و ریه مطالعات نشان می دهد که پکتین میوه ی به، خلط سینه را نرم کرده و التهاب دستگاه تنفسی، لوزه ها و گلو را کاهش می دهد و به درمان اختلالات تنفسی مثل برونشیت و آسم کمک می کند. نتایج منتشر شده در ژورنال Scholars Academic Journal of Pharmacy نشان می دهد که عصاره ی دانه ی به، انقباضات ناشی از کارباکول و پتاسیم، در بافت نای خرگوش را کاهش می دهد. از این نظر، عصاره ی دانه ی به، مشابه داروی وراپامیل (داروی كنترل پرفشاري خون و بي نظمي ضربان قلب) عمل می کند. 4- تنظیم قند خون نتایج یک مطالعه ی منتشر شده در مجله ی تحقیقات دارویی نشان می دهد که ترکیبات پلی فنولیک میوه ی به، فعالیت هایپوگلایسمیک دارد و به طور چشمگیری باعث کاهش قند خون می شود. این ترکیبات، از رشد و توسعه ی عوارض دیابت جلوگیری می کنند. نتایج ارائه شده ی این مقاله نشان می دهد، درمان موش های دیابتی با عصاره ی میوه ی به، باعث کاهش اوره ی پلاسما و کراتینین شده و عملکرد کلیه در موش های صحرایی دیابتی را بهبود می دهد. عصاره ی این میوه، با کاهش سطح سرمی AST ,ALT و ALP در بیماران دیابتی باعث حفاظت از بافت کبدی هم می شود. 5- تنظیم فشار خون تحقیقات نشان می دهد که فلاونوئیدهای میوه ی به، به کاهش فشار خون کمک می کند. برپایه ی این آزمایش که روی موش هایی با فشار خون بالا انجام شد، تأثیر مصرف عصاره ی (Cydonia oblonga) یا همان میوه ی به در کاهش فشار خون، پس از 4 هفته چشمگیر است. مصرف عصاره ی این میوه پس از 8 هفته مشابه با داروی کاپتوپریل بود. عصاره ی استخراج شده از این گیاه سطح آنژیوتانسین، آپلین و اندوتلین را کم کرده و به کاهش فشار خون کمک می کند. فعالیت ضد فشار خونی این عصاره، به دلیل تأثیر روی سیستم رنین-آنژیوتانسین است. 6- تنظیم کلسترول خوننتایج یک مطالعه ی تحقیقاتیِ منتشر شده در مجله ی Ethnopharmacol در سال 2015 نشان می دهد که تیمارِ موش های آزمایشگاهی با کلسترول بالا، با فلاونوئیدهای میوه ی به، پس از چهار هفته با تنظیم متابولیسم لیپیدها و حذف رادیکال های آزاد منجر به کاهش کلسترول کل، تری گلیسیرید و کلسترول LDL می شود که این اثر به دلیل وجود فلاونوئیدها در این گیاه است.
7- افزایش میل جنسی مطالعات نشان می دهد که عصاره ی میوه ی به، عملکرد جفت گیری در موش های آزمایشگاهی را در مقایسه با موش های شاهد به میزان چشمگیری افزایش می دهد. پتانسیل افزایش میل جنسی در میوه ی به، به سبب وجود فلاونوئیدها، گلیکوزید و تانن، در این گیاه است. 8- ضد سرطان پژوهشی نشان می دهد که ترکیبات فنلی میوه ی به از بدن انسان در برابر سرطان کلیه محافظت می کند. برپایه ی این مطالعه، این ترکیبات فعالیت های ضد تکثیری در برابر سلول های سرطانی از خود نشان می دهند. عصاره ی میوه و دانه ی به، در غلظت 500 میکروگرم بر میلی لیتر از رشد و تکثیر سلول های سرطانی جلوگیری می کند. این مطالعه نشان می دهد که گونه ی Cydonia oblonga می تواند همچون یک عامل ضدسرطان یا حتی مثل داروی شیمی درمانی استفاده شود.
مخلوط چای سبز و به لیمو کیسه ای نیوشا
1- بهبود عملکرد مفاصل و ماهیچه ها مجله یJournal of Alternative and Complementary Medicine در سال 2011 پژوهشی منتشر کرد که اثر به لیمو بر سلامت مفاصل را نشان می داد. در این مطالعه تأثیر مکمل های غذایی مثل به لیمو روی 45 فرد داوطلب به مدت 9 هفته بررسی شد. محققان دریافتند که پس از یک دوره ی سه تا چهار هفته ای، کاهش درد کلی در مفاصل و افزایش تحرک مفاصل دیده می شود. این یافته ها نشان می دهد، گیاه به لیمو خواص آنتی اکسیدانی قوی دارد که می توان آن را همچون دارویی مکمل استفاده کرد. پژوهشی دیگر در مجله ی فیزیولوژی کاربردی اروپا در سال 2011 منتشر شد. نتایج آن پژوهش نشان داد، مصرف عصاره ی به لیمو به مدت 21 روز در افرادی که هر روز حداقل به مدت 90 دقیقه کار می کنند، سبب کاهش آسیب های عضلانی می شود. مصرف این مکمل هیچ تأثیری بر توانایی و سرعت کاری آن ها نداشت. 2- کاهش اضطراب و استرس در پژوهشی که سال 2014 انجام شده است اثر گیاه به لیمو بر سلول های تحت استرس اکسیداتیو بررسی شد. نتایج نشان دادند که این گیاه قادر است در غلظت های بهینه ی (25 و 50 میکرومولار) سلول های شبه نورونی PC12 را از مرگ سلولی حفاظت کند. استرس اکسیداتیو عامل اصلی تخریب نورونی در بسیاری از اختلالات عصبی است. استرس اکسیداتیو مثل آسیب بهDNA ، افزایش اکسیداسیون لیپید و پروتئین است که عامل اصلی بیماری های تخریب نورونی هستند. بنابراین استفاده از داروهای گیاهی با خاصیت آنتی اکسیدانی برای کاهش استرس اکسیداتیو و درنتیجه کاهش تخریب نورونی می تواند یکی از راهکارهای درمان این اختلالات عصبی باشد. مطالعه ی حاضر شواهدی را فراهم می کند که بیان کننده ی خاصیت دارویی گیاه به لیمو در اختلالات عصبی است. در پژوهش دیگری روی موش های آزمایشگاهی مشخص شد، عصاره ی آبی به لیمو با سازوکاری شبیه بنزودیازپین، در موش ها اثر آرام بخشی دارد. 3- ضد تشنج در پژوهشی اثر ضدتشنجی عصاره ی به لیمو در موش های آزمایشگاهی بررسی شد و نشان داد که عصاره ی به لیمو فعالیّت ضد تشنجی دارد. این فعالیت به سبب وجود فلاونوئیدها و الکالوئیدهای در آن است. عصاره ی این گیاه اثر مهاری گابا(GABA) را تقویت می کند که ممکن است به فعال شدن گیرنده های بنزودیازپین مربوط شود. براساس یافته های پژوهش دیگری که در مجله ی International Journal of Preventive Medicine در سال 2016 منتشر شد فلاونوئیدها زمان تشنج را به تأخیر انداخته و مدت زمان آن را کاهش می دهند. 4- تنظیم فشار خون پژوهشی روی موش های آزمایشگاهی نشان می دهد، عصاره ی به لیمو می تواند به طور وابسته به دوز و مقطعی به کاهش فشار خون کمک کند و در نهایت می تواند اثر این گیاه بر کاهش اضطراب را نشان دهد. نتایج نشان داد که خاصیت تنظیم کنندگی فشار خون در این گیاه به دلیل وجود فلاونوئیدهای آن است. نتایج این پژوهش در مجله ی Latin American Journal of Pharmacy در سال 2010 منتشر شده است. 5- بهبود عملکرد دستگاه گوارش پژوهش ها نشان می دهد که چای یا دمنوش به لیمو به دلیل داشتن خاصیت ضد انقباضی (ضد اسپاسم) به آرام کردن معده کمک کرده و از ایجاد نفخ و سوء هاضمه جلوگیری می کند. در پژوهشی اثرات ضد انقباضی عصاره ی آبی به لیمو روی موش های آزمایشگاهی بررسی شد. این گیاه به طور گسترده در کشورهای جنوب آمریکا برای درمان اختلالات گوارشی و هضم آسان غذا استفاده می شود. خاصیت ضد انقباضی عصاره ی به لیمو به دلیل فعال شدن کانال های K+ است. عصاره ی به لیمو انقباض ناشی از تولید مقدار زیاد –(+K) را آرام می کند. در غلظت های پایین، عصاره ی به لیمو مانع از متابولیسم هوازی می شود. فلاونوئید ویتکسین مسئول این خاصیت به لیمو است. 6- ضد میکروب محققان در پژوهشی در سال 2013 ، اثر آنتی باکتریال عصاره های اتانولی و آبی به لیمو را بررسی کردند. نتایج این پژوهش که در ژورنال Annals of Biological Research منتشر شد نشان داد این گیاه خاصیت آنتی باکتریال دارد و اثر ضد باکتریایی عصاره اتانولی برگ آن در برابر باکتری های گرم مثبت، قوی تر از اثر آن بر باکتری های گرم منفی است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.