- بهبود عملکرد مجاری ادراری
- بهبود عملکرد قلب و عروق
- حفظ سلامت دهان و دندان
- بهبود عملکرد دستگاه گوارش
همیشه اولین نفر باشید! برای اطلاع از آخرین تخفیفها و جدیدترین کالاها در خبرنامه ثبتنام کنید.
48,000 تومان
کرن بری یکی از 3 میوه ی بومی آمریکای شمالی است. نخست، فقط از نواحی شمال شرقی آمریکا برداشت می شد اما پس از آن در دیگر نقاط شمال آمریکا مثل ویسکانسین و شمال غربی اقیانوس آرام و شیلی هم پرورش داده شد. در حدود سال 1550 میلادی، بومیان آمریکا تنها کسانی بودند که این میوه را استفاده می کردند. بومیان، با ترکیب کرن بری له شده با گوشت گوزن غذایی به نام پِمیکانا تهیه می کردند. آنان، این میوه را توت شگفت انگیز (wonder berry) می نامیدند. در سال 1620 میلادی مهاجران و مسافران موارد مصرف کرن بری را از بومیان آموختند. مهاجران آلمانی و هلندی این میوه را “کرنی- بری”(crane–berry) یا توت مرغ ماهیخوار، نامیدند. این نامگذاری، به سبب شباهت رنگ شکوفه های کرن بری با سر و گردن مرغ ماهیخوار یا علاقه ی این پرنده به خوردن آن بود. سرانجام این واژه کوتاه به cranberry تبدیل شد.
1- بهبود عملکرد مجاری ادراری با دمنوش کرن بری نیوشا
در گذشته تصور می شد کرن بری با اسیدیتر کردن ادرار خطر ابتلا به عفونت های ادراری را کاهش می دهد و از دستگاه دفع ادرار در برابر باکتریهایی مانند اشرشیاکُلی (E.coli) محافظت می کند. بر اساس مطالعات، کرن بری حاوی موادی است که از چسبیدن باکتری به جدار دیواره ی دستگاه ادراری جلوگیری می کند. دو نظریه ی مختلف در این باره وجود دارد. برپایه ی نظریه ی اول؛ آنتی اکسیدانهای کرن بری باکتری را تغییر می دهند به گونه ای که باکتری نمی تواند به دیواره ی دستگاه ادراری بچسبد. برپایه ی دومین نظریه؛ کرن بری پوششی لغزنده روی دیواره ی دستگاه ادراری می سازد و از چسبیدن باکتری روی دیواره جلوگیری می کند. نتایج بررسی مصرف روزانه حدود 50 میلی لیتر آب کرن بری به مدت 6 ماه، در زنان دارای سابقه ی عفونت ادراری نشان داد که بازگشت بیماری در آنان نسبت به دیگر زنان بیمار که آب کرن بری مصرف نکرده بودند، 20درصد کمتر است. بررسی دیگری نشان داد، احتمال وجود باکتری و گلبولهای سفید خون در ادرار افراد مسنی که محصولات کرن بری مصرف می کنند، 50 درصد کاهش می یابد.
2- بهبود عملکرد قلب و عروق با دمنوش کرن بری نیوشا
تحقیقات نشان می دهد که آنتی اکسیدانهای کرن بری اکسیداسیون LDL را مهار می کند و از خطر ابتلا به بیماریهای قلبی ـ عروقی می کاهد. براساس این مطالعه، پس از مصرف 500 میلی لیتر آب کرن بری، ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما به طور چشمگیری افزوده می شود. نتایج آزمایشی مشابه نشان دهنده ی افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما در مردان و زنان داوطلب پس از مصرف روزانه 660 میلی لیتر آب کرن بری به مدت 10 هفته بود. براساس مطالعه ای دیگر در شرایط آزمایشگاهی که نتیجه ی آن سال 2002 در نشریه ی Food science and Nutrition منتشر شد، فلاونوئیدهای کرن بری (شامل 3 گروه آنتوسیانینها، فلاونول و پروآنتوسیانیدین ها) اکسیداسیون LDL را مهار و به این ترتیب از تجمع و چسبندگی پلاکتها جلوگیری می کنند. این فلاونوئیدها آنزیمهای دخیل در متابولیسم چربی و لیپوپروتئین را هم مهار می کنند که در نهایت منجر به کاهش کلسترول بدِ خون و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی می شود.
3- حفظ سلامت دهان و دندان با دمنوش کرن بری نیوشا
براساس مطالعات، مصرف کرن بری و محصولات حاویِ آن عفونت های باکتریایی در دهان، خطر ابتلا به پوسیدگی دندان و بیماری های لثه را می کاهد و از تشکیل پلاک دندانی جلوگیری می کند. بر پایه ی مطالعات در شرایط آزمایشگاهی، مصرفmg/ml 2/5 عصاره ی کرن بری، از تجمع 58 درصد از 84 جفت باکتری دهان و دندان تست شده در این آزمایش جلوگیری می کند و به این ترتیب از خطر ابتلا به بیماری های دهان و دندان می کاهد. کرن بری از رشد و تکثیر پاتوژن های بیماریزای لثه مانند Porphyromonas gingivalis، Tannerella forsythia و Treponema denticola و همچنین از تشکیل بیوفیلم دندانی (تجمع باکتری ها روی سطح دندان) و چسبیدن باکتری ها به سطح سلول های دهان و دندان جلوگیری می کند. یک مطالعه ی بالینی اولیه نشان داد که مصرف دهان شویه ی حاوی عصاره ی کرن بری 2 بار در روز، به مدت 6 هفته، از تعداد باکتری های استرپتوکوکوس دهانی به مقدار قابل توجهی کاست. برمبنای مطالعه ای دیگر، فلاوانول و پروآنتوسیانین های کرن بری از تشکیل بیوفیلم دندانی و پوسیدگی دندان ناشی از باکتری استرپتوکوک موتانس و Porphyromonas gingivalis جلوگیری می کنند. کرن بری التهاب ناشی از پاتوژنهای بیماری زا را کاسته و تخریب بافت دندان را هم کاهش می دهد.
4- بهبود عملکرد دستگاه گوارش با دمنوش کرن بری نیوشا
تحقیقات نشان می دهد که کرن بری از چسبیدن پاتوژنهای هلیکوباکتر به دیواره ی معده جلوگیری می کند. برپایه ی مطالعات آزمایشگاهی، کرن بری از چسبیدن باکتری پیلوری به سلول های مخاط معده جلوگیری می کند و خطر ابتلا به بیماری و یا سطح مصرف آنتی بیوتیکها برای درمان را کاهش می دهد. مطالعه ای در موسسه ی تحقیقات سرطان پکن نشان داد، کرن بری در پیشگیری از چسبندگی هلیکوباکتر پیلوری به بافت معده موثر است. در یک مطالعه ی تصادفی کنترل شده ی دوسوکور، 189 فرد بالغ مبتلا به هلیکوباکترپیلوری روزانه 500 میلی لیتر آب کرن بری مصرف کردند. پس از 90 روز نتایج فوق العاده بود و تست وجود هلیکوباکتر در 14 درصد افراد شرکت کننده که آب کرن بری مصرف کرده بودند، منفی بود. در حالی که این روند در گروه دارونما فقط 5 درصد بود.
مقاله ی منتشر شده در مجله ی Nutrition Bytes با عنوان "نقش گیاه نعناع فلفلی در سندروم روده ی تحریک پذیر" نشان می دهد که گیاه نعناع فلفلی ترکیبات ضد انقباضی دارد. سودمندی نعناع فلفلی به عنوان یک داروی جایگزین برای بهبود سندروم روده تحریک پذیر (IBS) در آزمایشات درون شیشه ای (in vitro) و مطالعات بالینی مشاهده شده است. مطالعات in vitro نشان داده اند که نعناع فلفلی به دلیل توانایی بستن کانال های کلسیم در ماهیچه های صاف، خواص ضداسپاسم دارد. مصرف نعناع فلفلی در بیماران مبتلا به IBS بدون ایجاد هیچ گونه عوارضی، سبب آرامش دستگاه گوارش و کاهش علائم این بیماری شد ولی در برخی بیماران بهودی ایجاد نکرد. به همین دلیل گفته می شود با وجود امیدبخش بودن استفاده از این گیاه برای درمان IBS، انجام مطالعات بیشتری جهت اطمینان از این اثر نعناع فلفلی ضروری است.
2- افزایش ترشح صفرا
در آزمایشی، تزریق عصاره برگ یا ترکیب فلاونوئیدی نعناع فلفلی در حیوانات، سبب افزایش مقدار اسیدهای صفراوی شد. مخلوط فلاونوئیدهای استخراج شده از برگ ها، خاصیت افزایش صفرا در سگ ها را داشت. فلاوومنتین که یک فلاونوئید استخراج شده از برگ ها است، سبب تحریک ترشح صفرا و ساخت اسیدهای صفراوی در سگ ها شد. استفاده از عصاره اتانولی 30% برگ ها در معده رت ها جریان صفراوی را تا 43% افزایش داد.
3- کاهش سردرد و میگرنوقتی سردرد یا میگرن دارید، نوشیدن چای نعناع فلفلی از میزان درد می کاهد و جریان خون را بهبود می بخشد. آزمایش ها روی 32 فرد داوطلب نشان داد، مصرف روغن نعناع فلفلی، به طور چشمگیری درکاهش سردرد و علائم آن موثر است. در آزمایش دیگری، مقایسه ی اثر روغن نعناع فلفلی و داروی استامینوفن بر 40 بیمار انجام شد. برمبنای این مقایسه، روغن گیاه نعناع فلفلی، به طور چشمگیری منجر به کاهش سردرد، پس از 15 دقیقه شد و اثر آن مشابه قرص استامینوفن بود.
پژوهشی نشان می دهد که ترکیبات استخراج شده از گیاه نعناع فلفلی فعالیت ضد حساسیت دارند. در بین این ترکیبات، دو ترکیب 5و6و4-تری هیدروکسی-7و8و3-تری متوکسی فلاون و 5و6-دی هیدروکسی-7و8و3و4-تترا متوکسی فلاون، بیشترین خاصیت ضد آلرژی را در برابر آلرژی نوع 1 دارا هستند.
5- ضد میکروب
عصاره نعناع فلفلی دارای خاصیت آنتی باکتریال و ضد ویروس در شرایط in vitro است. در آزمایشی، افزودن پودر برگ نعناع فلفلی به محیط کشت آگار، از رشد باکتری های سالمونلا، استافیلوکوک و ویبریو جلوگیری کرد. عصاره آبی برگ ها هم از فعالیت تعدادی از ویروس ها از جمله ویروس تبخال در کشت سلولی جلوگیری کرد.
6- رفع گرفتگی عضلات
بر اساس مونوگراف منتشر شده سازمان بهداشت جهانی، نعناع فلفلی در رفع اسپاسم ماهیچه ها موثر است. مصرف عصاره اتانولی 31% برگ نعناع فلفلی با غلظت 10 میلی لیتر بر لیتر، در شرایط in vitro از انقباض ماهیچه های صاف خوکچه هندی که با استیل کولین و هیستامین القا شده بود جلوگیری کرد. این اثر، مشابه اثر 0.13 میلی گرم آتروپین بود. همچنین محلول آبی فلاونوئیدهای استخراج شده از برگ نعناع فلفلی با غلظت 0.5 گرم برگ بر میلی لیتر، از انقباضات ماهیچه ای القا شده با باریم کلراید در ایلئوم خوکچه هندی جلوگیری کرد.
در آزمایشی مصرف عصاره آبی گزنه به مقدار 250 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، اثر مثبتی بر کاهش گلوکز خون در رت های دیابتی شده با آلوکسان داشت. در پژوهش دیگری، مقدار گلوکز سرم و مقاومت به انسولین در رت های نر پس از مصرف عصاره هیدروالکلی برگ گزنه، کاهش یافت. همچنین مصرف عصاره برگ گزنه در رت های دیابتی، سبب افزایش ترشح انسولین از پانکراس و در نتیجه، کاهش قند خون شد. محققان، در پژوهش دیگری که نتایج آن در سال 2017 در ژورنال Pharm Anal Acta منتشر شد، گزارش کردند که مصرف خوراکی عصاره آبی گزنه، در مدت زمان شش ساعت، سبب کاهش گلوکز پلاسما در موش های سوری دیابتی شد.
در برخی منابع، گزار شده است که دلیل کاهش قند خون به دنبال مصرف گزنه، اثر این گیاه بر فعالیت سلول های بتای پانکراس، افزایش حساسیت به انسولین یا فعالیت شبه انسولینی این گیاه است. محققان افزایش ترشح انسولین از سلول های بتای جزایر لانگرهانس و یا آزادسازی انسولین از ذخایر آن را مسئول کنترل دیابت می دانند. برخی هم مکانیسم این عمل را کاهش آلبومین گلیکوزیله و فروکتورآمین می دانند. عده دیگری اثر گزنه بر مهار آلفاگلوکوزیداز را عامل کاهش قند خون ذکر کرده اند. مکانیزم های پیشنهادی دیگر، عبارتند از افزایش مصرف محیطی گلوکز، افزایش سنتز گلیکوژن کبدی، بازدارندگی از جذب روده ای گلوکز، کاهش شاخص گلایسمی کربوهیدرات ها و کاهش اثر گلوتاتیون. مطالعات فیتوشیمیایی گزنه، بیانگر حضور تانن ها، ساپونین ها، فلاونوئیدها، آلکالوئیدها و فنل ها در این گیاه هستند. فلاونوئیدهای کوئرستین و فرولیک سید بر سلول های بنای پانکراس اثر دارند و سبب بهبود تکثیر این سلول ها و در نتیجه افزایش ترشح انسولین در رت های دیابتی می شوند.
9- تنظیم کلسترول خون نتایج آزمایشی که روی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد، اثر مثبت عصاره ی گزنه بر وضعیت لیپیدی و فشار خون را نشان داد. در این آزمایش، عصاره ی گزنه سبب کاهش سطح تری گلیسرید و فشار خون سیستولی و افزایش کلسترول مفید(HDL) شد. محققان معتقدند این اثرات گزنه می تواند، به دلیل وجود فلاونوئیدها در این گیاه باشد. طبق گفته های محققان، ممکن است یکی از سازوکارهای احتمالی در نتیجه ی مصرف گزنه، افزایش فعالیت لیپوپروتئین لیپاز باشد که منجر به کاهش تری گلیسرید می شود. ازطرفي، ساپونين و تانن موجود در گزنه مي تواند جذب روده اي چربي را کاهش داده و با مهار کلسترول استراز سبب افزايش نسبتHDL به LDL شود. 10- تنظیم فشار خون پژوهش هاي آزمايشگاهی نشان مي دهند گزنه داراي خاصيت کاهندگي فشارخون است. گزنه موجب گشادی عروق و در نتيجه، کاهش فشارخون مي شود که اين اثر را به واسطه ي نيتريک اکسيد اعمال می کند. در پژوهشی روی موش های صحرايی، مشخص شد گزنه موجب کاهش فشار خون می شود. در بيماران مبتلا به ديابت نوع ۲، فشارخون اوليه با مقاومت به انسولين در ارتباط است و افزايش ترشح انسولين و حساسيت به انسولين با تأثير بر استيل کولين منجر به انبساط عروق و کاهش فشارخون مي شود. به نظر مي رسد فلاونوئیدهای موجود در گزنه مسئول این تأثیرها باشند. 11- افزایش قدرت باروری در ژورنالIranian Journal of Reproductive Medicine نتایج آزمایشی منتشر شد که اثر گزنه بر جلوگیری از صدمات وارده به اسپرم بر اثر مصرف نیکوتین در موش های سوری را بررسی کرد. براساس این نتایج، عصاره ی هیدروالکلی گزنه باعث افزایش کیفیت اسپرم و بازدارندگی از صدمات ناشی از نیکوتین بر ویژگی های اسپرم (تعداد و تحرک آنها) شد. افزایش تحرک سلول های اسپرم بر اثر مصرف گزنه می تواند به دلیل بازدارندگی از فعالیت کانابینوئیدها (ترکیباتی که برخی پذیرنده های سیستم عصبی را فعال می کنند) باشد. این مواد با فعال کردن پذیرنده های CB1 در اسپرم ها، تحرک سلول های اسپرم را کاهش می دهند. 12- ضد التهاب عصاره ی گزنه قادر است در کاهش التهاب حاد و مزمن مؤثر باشد. در پژوهشی، عصاره ی این گیاه در کاهش التهاب گوش موش های صحرایی مؤثر بود. گزنه قادر بود التهاب ناشی از تزریق فرمالین در کف پای حیوانات را هم، کاهش دهد. احتمالاً فلاونوئیدهای عصاره ی گزنه از طریق مهار آزادسازی واسطه های التهابی محیطی توانسته اند میزان التهاب را کم کنند. مهار آزادسازی سیتوکین ها که از مهم ترین واسطه های التهابی هستند، توسط عصاره ی گزنه گزارش شده است . 13- ضد آلرژیبر اساس پژوهشی در ژورنال Phytotherapy Research، عصاره گزنه می تواند التهابی را که منجر به بروز علائم آلرژی می شود مهار کند. این گیاه اثر بازدارندگی بر پذیرندۀ هیستامین1 دارد. عصاره گزنه از طریق مهار آنزیم های مسیر التهابی از جمله COX-1 و COX-2 از تشکیل پروستاگلاندین ها جلوگیری می کند.
14- بهبود عملکرد مجاری ادراریآزمایش های انجام شده، اثر مثبت ریشه ی گزنه در کاهش بروز مشکلات مجاری ادراری مرتبط با BPH(بزرگی خوش خیم پروستات) و کاهش اندازه ی پروستات را نشان داده اند.بر اساس گزارش پژوهشی در ژورنال Research Journal of Pharmaceutical, Biological and Chemical Sciences، عصاره برگ زیتون اثر محافظتی در دیابت دارد. به نظر محققان این پژوهش، مکانیزم اثر برگ زیتون در کاهش قند خون می تواند تا حدی افزایش جذب ماهیچه ای گلوکز، بازدارندگی از گلیکونئوژنز کبدی و فعالیت آنتی اکسیدانی باشد. در مطالعه ای در ژورنالMonographAlternative Medicine Review ، مصرف 32 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن برگ زیتون، سبب کاهش قند خون و افزایش جذب محیطی گلوکز در رت های دیابتی شد. در آزمایش دیگری، خوراندن اولئوروپین به رت های دیابتی به میزان 5 و 10 میلی گرم بر گرم وزن بدن، سبب افزایش GHS سرم شد. این ترکیب قادر است با کاهش تولید رادیکال های آزاد حاصل از آلوکسان و حفاظت از سلول های بتا، از بروز دیابت پس از تزریق آلوکسان به موش ها جلوگیری کند.
یافته های تحقیقی که نتایج آن در ژورنال Plos One منتشر شد نشان داد که پلی فنل های موجود در برگ زیتون باعث افزایش حساسیت به انسولین و ظرفیت ترشحی سلول های بتای پانکراس در مردان میانسالی شدند که اضافه وزن داشتند. در آزمایش دیگری عصاره ی الکلی برگ زیتون باعث افزایش انسولین سرم موش های صحرایی دیابتی شد و این افزایش بیشتر از اثر داروی گلی بنکلامید بود. فعالیت هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) برگ زیتون می تواند به دلیل وجود ترکیب اولروپئوزيد یا اولئوروپئین در برگ این گیاه باشد. این ترکیب احتمالاً از طریق تقویت آزادسازی انسولین و افزایش جذب محیطی گلوکز عمل می کند. برگ زیتون از هیپرتانسیون (فشار خون بالا) حاد و اترواسکلروز (تصلب شرایین) جلوگیری کرده و مقاومت به انسولین را در حیوانات بهبود می بخشد.اولئوروپین و تانن ها در برگ زیتون به عنوان بازدارنده های گلوکوزیداز عمل کرده و از جذب کربوهیدرات در بدن می کاهند. بازدارندگی از فعالیت آمیلاز پانکراس، مکانیزم پیشنهادی دیگر برای اثر برگ زیتون بر کاهش قند خون است.
8- افزایش قدرت باروری در آزمایشی اثر عصاره ی هیدروالکلی برگ زیتون بر میزان هورمون های جنسی و تولید اسپرم در موش های صحرایی نر دیابتی بررسی شد. افزایش قند خون منجر به بروز تغییرات ساختاري و عملکردي در فعالیت هاي تولید مثلی می شود. نتایج نشان دادند که عصاره ی برگ زیتون آثار جانبی دیابت بر میزان هورمونهاي جنسی و اسپرماتوژنز (تشکیل اسپرم) را کاهش می دهد و باعث بهبود عملکرد محور هورمونی هیپوفیز – بیضه به دنبال القاي دیابت می شود. اولئوروپین موجود درعصاره ی برگ زیتون افزایش قند خون و استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت را مهار می کند. نیتریک اکسید از عوامل اثرگذار بر محور هیپوتالاموس– هیپوفیز– بیضه است. این ترکیب باعث افزایش ترشح گنادوتروپ ها(سلول هایی در غده ی هیپوفیز مغز که هورمون گنادوتروپین را ترشح می کنند) و تحرك اسپرم می شود. اولئوروپین موجود در عصاره ی برگ زیتون، فعالیت آنزیم نیتریک اکسید سنتاز را افزایش می دهد و باعث افزایش تولید نیتریک اکسید می گردد. 9- بهبود عملکرد سیستم عصبیدر مطالعه ای اثر مثبت عصاره ی برگ زیتون در جلوگیري از بروز نقایص حرکتی ناشی از نوروپاتی(اختلال در اعصاب) دیابتی در موش های صحرایی مشاهده شد. قندخون بالا باعث خون رسانی ضعیف مویرگ ها به اعصاب و استرس اکسیداتیو در آنها می شود. مرگ نورونی و آپوپتوز عصبی نیز از عوامل بوجود آورنده ی نوروپاتی حسی دیابتی است. ترکیبات فنلی برگ زیتون مانند اولئوروپئین و تیروزول می توانند با تقویت سیستم ایمنی آنتی اکسیدانی، از تخریب نورونی و آپوپتوز سلولی جلوگیری کنند.
یکی دیگر از عوارض دیابت و محیط هیپرگلایسمیک(قند بالا) که منجر به آپوپتوز نورونی می گردد، ورود زیاد کلسیم به نورون ها است. عصاره ی برگ زیتون دارای خاصیت مهار کنندگی کانالهاي کلسیمی است.
10- ضد سرطان اولئورپئین از ترکیبات مهم زیتون است که خواص ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی دارد. اخیراً مشخص شده است که این ماده مستقیما ژن HER-2 سرطان سینه را کنترل می کند. تری ترپن های پنتاسیکلیک از دیگر ترکیبات زیتون هستند که با القای آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده ی سلولی) در برخی رده های سلولی سرطانی مانع تکثیر آنها می شوند. اولئانولیک اسید و مازلینیک اسید از جمله ترکیباتی هستند که در آزمایشگاه مانع رشد رده ی سلولی آستروسیتوما (تومور مغزی) شدند. به علاوه اولئانولیک اسید در مدل سرطان روده ای روی موش های صحرایی اثر ضد توموری عالی از خود نشان داده است. افزون بر آن، این ترکیب از آنژیوژنسیس (رگ زایی که باعث خون رسانی به تومورها می شود) که از عوامل مهم رشد تومورهاي جامد است، جلوگیری می کند.1- تنظیم ضربان قلب
در پژوهشی اثر غلظتهای مختلف اسانس این گیاه، روی خواص الکتروفیزولوژیک گره دهلیزی بطنی (جریان الکتریکی در قلب پس از عبور از دهلیزها و رسیدن به بطن ها باید از ساختاری به نام گره ی دهلیزی- بطنی عبور کند) با کمک مدل گره دهلیزی- بطنی و همچنین نقش حفاظتی اسانس بهارنارنج در آریتمی (ضربان نامنظم قلب) در خرگوش مطالعه شد. سه گروه مورد آزمایش قرار گرفتند که در هر گروه 6 و جمعا 18 خرگوش بررسی شد. نتایج این تحقیق بیانگر تأثیر معنیدار غلظتهای مختلف عصارهی گیاه در افزایش پارامترهای الکتروفیزولوژیک پایهی (زمان هدایت دهلیزی- بطنی، زمان تحریک ناپذیری کارکردی) گیاه است. به صورتی که زمان هدایت دهلیزی- گرهای در غلظت 0/3 (میلی لیتر بر لیتر) از 3/6±32/6 میلی ثانیه به 6/08 ±40 میلی ثانیه و زمان FRP (زمان تحریک ناپذیری کارکردی) از 5/1±147 به 3/6±166/6 میلی ثانیه افزایش معنیداری نشان داد. این تحقیق نشان میدهد که بهارنارنج به تنظیم ضربان قلب کمک میکند.
2- کاهش اضطراب و استرس
در مطالعهای بالینی، اثر عصارهی بهارنارنج بر استرس در زنان نخستزا بررسی شد. نتایج این آزمایش نشان داد که رایحه درمانی با بهارنارنج، سبب کاهش اضطراب زایمان میشود. اسانسهای روغنی با تحریک مسيرهای بویایی در سيستم ليمبيک مغز، باعث بهبود روحيه و کاهش سطح اضطراب در طول زایمان میشود. این اسانسها، از راه تنفس جذب میشوند و میتوانند بر آنزیمها، کانالها و گيرندههای یونی اثر بگذارند، منجر به تحریک مغز، تسكين اضطراب و افزایش جریان خون مغز شوند و آثار ضد افسردگی داشته باشند. این اسانسهای روغنی قادرند از طریق تنفس، از سد خونی - مغزی عبور کرده و با گيرندههای سيستم عصبی مرکزی وارد عمل شوند.
اخلاقی و همکاران مطالعهای با هدف بررسی مقایسهی اثر بهارنارنج و دیازپام در کاهش اضطراب پیش از عمل جراحی انجام دادند. تعداد 60 بيمار 48-14 سالهی مراجعه کننده برای عمل جراحی انتخاب و بطور تصادفي به دو گروه 30 نفره تقسيم شدند. 2 ساعت پیش از عمل به گروه 1، میزان 100 سی سی عرق بهارنارنج و به گروه 2 محلول يک عدد قرص 5 میلیگرم ديازپام در100 سیسی آب بصورت خوراکی داده شد. ميزان اضطراب بيماران و علائم حياتی آنها را پیش و دو ساعت پس از دريافت دارو ثبت کردند. نتایج نشان داد که ميزان اضطراب پس از مصرف دارو، در هر دو گروه مصرف کنندهی عرق بهارنارنج و مصرف کنندهی دیازپام کاهش یافت. با توجه به این نتايج، میتوان بهارنارنج را يک پيش داروی مؤثر برای کاهش اضطراب بيماران پیش از عمل جراحی دانست.
3- تنظیم فشار خون
پژوهشی که سال 2012 در نشریهی Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine منتشر شد، آثار استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج بر پرفشاری خون و سطح کورتیزول بزاق در 83 فرد مبتلا به فشار خون بالا به مدت 24 ساعت را بررسی کرده است. برپایهی این پژوهش، استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج بهطور چشمگیری فشار سیستولیک و دیاستولیک خون را کاهش میدهد. غلظت کورتیزول بزاقی (هورمون کورتیزول در واکنش به استرس ترشح میشود) هم به میزان چشمگیری کاهش یافت. این مطالعه نشان میدهد که استنشاق اسانس روغنی بهارنارنج تأثیر مثبتی بر فشار خون و کاهش استرس دارد.
4- ضد میکروب
براساس تحقیقات، اسانس روغنی بهارنارنج خاصیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی دارند. پژوهشی منتشر شده در مجله Pakistan Journal of Biological Sciences نشان می دهد که اسانس روغنی بهارنارنج به جزء باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، در برابر سایر باکتریهای مورد آزمایش (به خصوص باکتری سودوموناس آئروژینوزا)، همچنین دو نوع مخمر و سه نوع قارچِ مورد آزمایش، خاصیت ضد میکروبی دارد. براساس این مطالعه اسانس روغنی بهارنارنج فعالیت ضدقارچی بسیار قوی در مقایسه با آنتی بیوتیک نیستاتین (آنتی بیوتیک استاندارد) نشان داد.
1- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
اثرات آنتی اکسیدانی بادرنجبویه به سبب وجود ترکیبات فنلی از جمله رزمارینیک اسید در آن است. اثر آنتی اکسیدانی این ترکیبات چند برابر بیشتر از ویتامین C است. ترکیباتی مثل لینولئیک اسید، کارنوسیک اسید، اوروسولیک اسید هم در عصاره ی این گیاه هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.
2- تقویت حافظه
نتایج آزمایشی نشان داد که بادرنجبویه می تواند اختلالات یادگیری ناشی از سرب را بهبود بخشد. خاصیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه و تمایل ترکیبات آن برای باند شدن با رسپتورهای نیکوتینی، موسکارینی و به ویژه کولینرژیک و مهار آنزیم کولین استراز در بافت کورتکس مغز انسان می تواند بر عملکردهای شناختی تأثیر بگذارد و در درمان اختلالات حافظه و سایر بیماری های مرتبط با سیستم عصبی هم مؤثر واقع شود. در آزمایشی دیگر، محققان مشاهده کردند استفاده از بادرنجبویه باعث تقویت حافظه در افراد مبتلا به آلزایمر شد. این اثر بادرنجبویه می تواند به دلیل محتوای آنتی اکسیدان آن باشد.
3- کاهش اضطراب و استرس
رزمارینیک اسید، اورسولیک اسید و اولئانولیک اسید استخراج شده از بادرنجبویه، بازدارنده های فعالیت آنزیم GABA-T (گابا ترانس آمیناز) هستند. محققان، سازوکار عمل آرامش بخشی بادرنجبویه را اثر این گیاه بر مسیر گابارژیک می دانند که در آن، ترکیبات مذکور از فعالیت GABA-T جلوگیری می کنند و سبب بیشتر در دسترس بودنِ GABA(یک میانجی عصبی مهم) در مغز می شوند.
4- ضد تشنج
عصاره ی بادرنجبویه به دلیل دارا بودن ژرانیول با اثرات خواب آوری و ضدتشنجی و همچنین کافئیک اسید با اثرات ضدتشنجی، اثر آرامش بخشی بر سیستم عصبی دارد. آرامش بخشی عصاره ی بادرنجبویه ناشی از عملکرد گابا در سیستم اعصاب مرکزی است که در آن ماده ی مؤثر، به جایگاه بنزودیازپین روی گیرنده ی گابای A متصل می شود. چنین به نظر می رسد که برخی از فلاونوئیدها روی بعضی از نرون های مهاری اثر می کنند و موجب تقویت این سیستم مهاری می شوند.
5- تسکین زخم معده
در آزمایشی، عصاره ی بادرنجبویه باعث بهبود زخم معده در موش های صحرایی شد. مشاهده شد که عصاره ی برگ های این گیاه باعث بروز پاسخ ایمنی در موش می شود. این عصاره با تعدیل سیستم ایمنی می تواند در روند بهبود زخم تاثیرگذار باشد. عصاره ی بادرنجبویه هم، به سبب داشتن خاصیت ضد التهابی می تواند مانع گسترش زخم و کاهش التهاب معده شود. فلاونوئیدها با داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی، رادیکال های آزاد را خنثی کرده و به مهار زخم کمک می کنند. فلاونوئیدها زخم های نکروز عمیق را دفع و از ورقه ورقه شدن اپی تلیوم(بافت پوششی) جلوگیری می کنند.
6- بهبود عملکرد کبد
در پژوهشی که نتایج آن درمجله ی زیست شناسی جانوری منتشر شد، عصاره ی بادرنجبویه با کاهش فعاليت آنزیم ALT(آلانین آمینوترانسفراز) اثر محافظتی خود بر کبد را نشان داد. ALT آنزیمی است که به طور طبیعی در کبد وجود دارد و در نتیجه ی آسیب کبدی وارد خون می شود. شاید بتوان گفت این اثر بادرنجبویه به خاطر وجود آنتی اکسیدان ها است زیرا آنتی اکسیدان ها نقش بسیار مهمی در محافظت از اندامهای داخلي بدن به ویژه قلب و کبد دارند.
7- ضد درد
مکمل گياهی بادرنجبویه در آزمایشی توانست در کاهش شاخص التهابی ناشی از دويدن در سرازيری و احساس درد مؤثر باشد. محققان معتقدند بادرنجبویه با بلوك کردن گیرنده های آدنوزینی در انتهای نورون های حسی عضلات، باعث کاهش درد می شود.
8- ضد سرطان
محققان اثر اسانس بادرنجبویه و ترکیب اصلی آن سیترال را بر لاین های سلولیGBM (یک تومور بدخیم در سیستم عصبی) بررسی کردند. براساس یافته های منتشر شده در ژورنال Cancer Investigation، هم اسانس بادرنجبویه و هم سیترال، باعث کاهش طول عمر سلول های GBM و آپوپتوزیس (مرگ برنامه ریزی شده ی سلول) در این سلول ها شدند. براساس این یافته ها، اسانس بادرنجبویه به سبب وجود سیترال در آن، ممکن است بتواند در درمان GBM مؤثر باشد.
روغن تهیه شده از هل برای دستگاه گوارش خیلی مفید است؛ اثر ملیّن دارد و از تهوع و نفخ جلوگیری می کند. همچنین مانع از اسیدی شدن معده و سوزش سرِدل می شود. در پژوهشی که نتایج آن در Indian Journal of Traditional Knowledge منتشر شد، با القاء آسپرین و اتانول در موش های صحرایی زخم معده ایجاد شد و اسانس هل به طور چشمگیری از ایجاد آن جلوگیری کرد. محققان معتقدند دلیل این اثر می تواند کاهش حرکات معده ای بر اثر ترکیبات موجود در هل باشد، چرا که تغییر حرکات معده می تواند در تولید و جلوگیری از زخم معده نقش داشته باشد. همچنین نتیجه گیری شد عصاره ی هل مانع تولید بیش از حد برخی محصولات متابولیسمِ آراشیدونیک اسید(این گونه محصولات نقش کلیدی در ایجاد زخم معده دارند) می شود.
2- تنظیم فشار خون
هل از طریق مکانیزم های کولینرژیک و اثر بر یون های کلسیم، از فشارخون می کاهد. محققان در آزمایشی شاهد اثر مثبتِ هل بر فشار خون و قلب و عروق افراد مبتلا به مرحله ی ۱ فشار خون بالا بودند. در این مطالعه که یافته های آن در Indian Journal of Biochemistry and Biophysics منتشر شد، استفاده از 3 گرم پودر هل، به طور چشمگیری فشارخون سیستولیک و دیاستولیک را کاهش داد. به بیان محققان، این اثرِ هل را می توان به ترکیبات آنتی اکسیدان موجود در هل از جمله سینئول، ترپینیل استات، لیمونن، ترپینولن و میرسن نسبت داد.
3- بهبود عملکرد قلب و عروق
سینئول از ترکیباتِ هل است که اثرات آن بر قلب و عروق بررسی شده است. در آزمایش های انجام شده، این ماده باعث کاهش میانگین فشار آئورتی شد که پژوهشگران این اثر را بیشتر با اتساع عروق مرتبط می دانند. درپژوهشی که یافته های آن در ژورنال International Journal of Molecular Science چاپ شد، اثر هل بر تغییرات همودینامیک (در ارتباط با جریان خون در بافت ها و اندام ها) و بیوشیمیایی القا شده بر اثر ایزوپروترنول در موش های آلبینو بررسی و مشاهده شد که هل توانست اثرات سوء ایزوپروترنول را از بین ببرد. در این آزمایش ایزوپروترنول باعث کاهش آنتی اکسیدان های سوپراکسیددسموتاز و کاتالاز و افزایش پراکسیداسیون چربی شد، ولی تمام این آثار منفی با مصرف هل خنثی شد. به نظرِ محققان هل می تواند سبب تأخیر بروز سکته ی قلبی در بیمارانی شود که در خطر ابتلا به بیماری های ایسکمیک قلب (بیماری ناشی از کاهش خون رسانی به عضله ی قلب که اغلب در نتیجه ی انسداد عروق کرونر رخ می دهد) هستند.
4- بهبود عملکرد کلیه
در تحقیقی که نتایج آن در Benha Veterinary Medical Journal منتشر شد تأثیر هل بر اثر سمیِ ناشی از جنتامایسینِ تزریق شده به موش های صحرایی بررسی شد. براساس یافته های حاصل، هل توانست در برابر تغییرات ساختاری و عملکردی مرتبط با جنتامایسین، از کلیه های موش ها محافظت کند. این اثرِ هل به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی آن است. در این آزمایش عملکرد کلیه با اندازه گیری کراتینین سرم و معیار اوره سنجیده شد. جنتامایسین میزان کراتینین و مقدار اوره را افزایش داد، ولی وقتی هل پس از آن مصرف می شد، کاهش چشمگیری در اوره و کراتینین ایجاد می شد که این امر، اثر محافظتی هل بر کلیه را نشان می دهد. همچنین کاربرد هل پس از تزریق جنتامایسین باعث کاهش گلوکز سرم و افزایش پروتئین کل شد که این موارد هم اثر محافظتی هل را نشان می دهند.
5- تسریع کاهش وزن
براساس یافته های پژوهشی که در مجله ی غدد درون ریز و متابولیسم ایران چاپ شده است، مصرف مکمل هل باعث کاهش اندازه ی دور کمر و در نتیجه کاهش چاقی شکمی در افراد مبتلا به پیش ـ دیابت شد. گزارش ها نشان داده اند که فلاونوئیدها از طریق جلوگیری از فعالیت لیپاز پانکراسی، سبب کاهش جذب چربی ها می شوند. فلاونوئیدها می توانند به طور مستقیم بر جایگاه فعال آنزیم اثر بگذارند یا به طور غیرمستقیم با افزایش اندازه ی ذرات چربی، سبب کاهش دستیابی این مواد به آنزیم شوند. یکی از دلایل احتمالی تأثیر فلاونوئیدها بر چاقی می تواند اثر آنها بر افزایش مقدار آنزیم کارنیتین پالمیتوئیل ترانسفراز-۱ (که در تجزیه ی چربی ها نقش دارد) و کاهش بیان ژن آنزیم های دخیل در سنتز چربی ها باشد.
6- بهبود عملکرد کبد
پژوهشگران در آزمایشی که برای بررسی اثر هل بر کبد انجام دادند ابتدا با استفاده از پاراستامول در کبد موش های آلبینو مسمومیت کبدی ایجاد کردند و سپس اثر عصاره ی متانولی هل را بر این مسمومیت مطالعه کردند. نتایج این پژوهش که در International Journal of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences منتشر شد نشان داد که عصاره ی متانولی هل، از مسمومیت کبدی القا شده بر اثر پاراستامول جلوگیری کرد. برای ارزیابی عملکرد کبد مقادیر آلانین آمینو ترانسفراز(ALT)، آسپارتات آمینو ترانسفراز(AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) و بیلی روبین کل (TBIL) اندازه گیری شد. استفاده از پاراستامول میزان ALT، AST ، ALP و TBIL در سرم را افزایش داد ولی وقتی حیوانات، پیش از خوراندن پاراستامول، عصاره ی متانولی دریافت کردند، از افزایش این ترکیبات بر اثر پاراستامول جلوگیری شد. این تأثیرها می تواند به دلیل بازدارندگی از سیتوکروم P450 (گروهی از پروتئین ها که در اکسیداسیون مواد نقش دارند) باشد. محققان در پژوهش دیگری که نتایج آن در مجله ی دانشگاه علوم پزشکی مازندارن چاپ شد هم به نتایج مشابهی دست یافتند.
فلاونوئیدهای موجود در این گیاه (از جمله کوئرستین) می توانند با افزایش ظرفیت آنزیم های آنتی اکسیدانی (گلوتاتیون، گلوتاتیون ردوکتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز)، مانع تخلیه ی گلوتاتیون در سلول ها شوند. همچنین کوئرستین، لنفوسیت ها را از آسیب ناشی از مواد شیمیایی و سمی محافظت می کند و با جمع آوری رادیکال های آزاد مانع آسیب به ژنوم و ایجاد جهش در آن می شود. 7- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی ترکیبات گوناگونی در هل وجود دارد که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند و می توانند مقدار گلوتاتیون که یک آنتی اکسیدان طبیعی است را در خون افزایش دهند. فلاونوئید های کوئرستین، کمپفرول و لوتئولین از آن جمله اند. در یک پژوهش، مصرف خوراکی هل باعث کاهشMDA (یکی از محصولات پراکسیداسیون لیپیدها) و افزایش گلوتاتیون (نوعی آنتی اکسیدان) در سرم موش های صحرایی شد. 8- ضد سرطان در آزمایشی، مصرف هل از تکثیر سلول سرطانی کولون در موش های سوری جلوگیری کرد و باعث آپوپتوز سلول ها شد. در این تحقیق، کاهش دو آنزیم COX-2 (سیکلواکسیژناز-۲) و نیتریک اکسیدسنتاز قابل القا (iNOS) هم بر اثر مصرف هل، مشاهده شد. یافته های حاصل از بررسی اثرِ هل بر بیماری مولتیپل میلوما (سرطان استخوان) نشان داد، هل می تواند از حیات و تکثیر سلول های سرطانی MM جلوگیری کند. تنظیم چرخه ی سلولی نقش مهمی در تکثیر سلول، تمایز و مرگ آن ایفا می کند و اختلال در تنظیم این چرخه، سبب ایجاد تومورهای خطرناکی می شود. برپایه ی این تحقیق که نتایج آن در ژورنال Pakistan Journal of Pharmaceutical Sciences منتشر شد، هل سبب اختلال در چرخه ی زندگی این سلول ها می شود. همچنین نتایج مطالعه ای که در ژورنال Journal of Medicinal Food منتشر شد حاکی از اثر مثبت هل بر پوست حیوانات مبتلا به سرطان پوست بود. در این پژوهش، مصرف خوراکی پودر هل از تعداد تومورها کاست. 9- حفظ سلامت دهان و دندانبر اساس تجربیات گزارش شده، مصرف تنتور هل، تنفس بدبو را بهبود می دهد. سینوئل که از ترکیبات عمده ی هل است، خاصیت آنتی باکتریایی و ضدعفونی کنندگی دارد و از آن در درمان و پیشگیری از تنفس بدبو و بیماری های لثه استفاده می شود. این ماده قادر به از بین بردن باکتری های بیماری زای دهانی است که می توانند منجر به ایجاد بوی بد در دهان و عفونت های دهانی شوند.
همیشه اولین نفر باشید! برای اطلاع از آخرین تخفیفها و جدیدترین کالاها در خبرنامه ثبتنام کنید.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.